จขกท อายุ 20 ปีค่ะ อาศัยอยู่นอร์เวย์ตั้งแต่เด็กแล้ว

2 ปีที่แล้ว เราได้ไปงานวันเกิดรุ่นพี่ แล้วได้เจอกับฝรั่งคนนึง ยอมรับว่าตกหลุมรักเค้าตั้งแต่แรกเลย จากนั้นมาเราก็แอบส่องเฟสเค้าตลอด
ผ่านไป 8 เดือนเค้าแอดเรามาในเฟส แล้วทักมาคุยกับเราก่อนทุกวัน มีเจอกันบ้างเพราะบ้านติดกัน เค้าขับรถไปส่งเราที่ทำงานบ่อยมาก
เป็นแบบนี้อยู่ 3 เดือน จนวันนึง เค้าบอกเราว่ากำลังจีบเพื่อนเราอยู่ เพื่อนเรามีแฟนแล้ว แต่เค้าไม่รู้ คุยกันได้  1 อาทิตย์ พอเค้ารู้เค้าเสียใจมาก
ชวนเราไปดื่มที่บ้านเค้ากับเพื่อนผู้ชายอีกคนนึง
วันนั้นเรา 2 คนเมามาก แล้วก็มีอะไรกัน ตื่นมาเค้าก็ไม่ได้พูดอะไร
หลังจากนั้นตลอดเวลา 3 เดือน เราไปนอนบ้านเค้าบ่อยขึ้น บางวันเค้าก็มานอนบ้านเรา แม่เราชอบเค้ามาก

จนวันนึงเราบังเอิญไปเจอเฟสแฟนเก่าของเค้าที่เมืองไทย ขึ้นสเตตัสว่ากำลังคบกันอยู่ เราก็ถามเค้าว่า คบกันอยู่หรอ เค้าบอกว่าเลิกนานแล้ว ไม่ต้องสนใจหรอก แล้วผู้หญิงคนนั้นก็แอดเรามาในเฟส แล้วก็ถามว่าเราเป็นอะไรกับเค้า เราแค่ตอบว่าเป็นเพื่อน แล้วก็ถามเค้ากลับ เค้าบอกว่าเป็นแฟน
หลังจากนั้นเค้าก็เงียบหายไปเลย
ผู้หญิงคนนั้นเค้ามารู้ทีหลังว่าเราเคยมีอะไรกับเค้า เค้าก็พยายามช่วยเคลียว่าจะเลือกใคร ผู้ชายก็บอกว่า ไม่มีอะไรต้องเคลีย รักเมียที่ไทยที่สุดแล้ว
เราอึ้งไปเลยได้ยินเค้าพูดแบบนั้น เค้าเงียบหายไป ไม่มีคำอธิบาย ไม่มีคำขอโทษ หรือแก้ตัวอะไรเลย

ผ่านไป 1 เดือน เค้าก็เลิกกันเพราะอยู่ไกล เค้าก็กลับมาหาเรา มาขอโทษ ขอโอกาศ
เราด้วยใจที่รักเค้าไปแล้วก็ให้โอกาศเค้า กลับมาคุยกันอีก
ผ่านไป 1 เดือน เค้าบอกเราว่าขอไปเที่ยวเมืองไทย 2 อาทิตย์ เพราะไม่ได้ไปนานแล้ว เราก็ให้ไป วันนั้นเหมือนวันสุดท้ายที่เราได้คุยกับเค้า ได้อยู่กับเค้า เพราะเค้าเงียบหายไปอีกแล้ว ลบเฟสไปเลย แต่ใน line เปลี่ยนรูปโปร์ไฟล์ เป็นรูปคู่กับผู้หญิง เราไปถามเพื่อนเค้า บอกว่าแฟนใหม่
ยอมรับเลยว่าเสียใจมากที่ให้โอกาศคนที่ไม่เคยเห็นค่าของมัน

ตอนนี้ผ่านมา 7 เดือนแล้วค่ะ ยอมรับว่ายังเสียใจอยู่ เสียใจที่ไม่ได้ยินคำแก้ตัวอะไรจากเค้าเลย
แต่ช่วงเวลาที่ผ่านมา มันคือความทรงจำที่สวยงาม เค้าคือรักครั้งแรกและผู้ชายคนแรก
เรายังไม่รุ้เลยว่าจะรักใครได้เท่าเค้าอีกมั้ย ตอนนี้ยังปิดตัวเองอยู่ ด้วยความกลัว กลัวว่าเป็นเหมือนกัน
เราก็หวังว่าสักวันเราก็ลืมเค้าได้ แล้วพร้อมรับคนใหม่เข้ามาในชีวิต

อาจจะยาวไปหน่อย แต่มันเป็นประสบการณ์ที่อยากแบ่งปันค่ะ อกหักเสียใจได้ แต่อย่าลืมรักตัวเองให้มากๆ อย่าไปโกรธเค้าเลย เป็นทุกอย่างไว้เป็นความทรงจำดีกว่า ว่าครั้งนึกเราเคยมีความรักที่สวยงาม