ประเทศนี้เป็นอะไรกันไปแล้ว ทำไม ทำไม และทำไม ต้องเป็นอย่างนี้ คนในประเทศนี้จะมีชีวิตอย่างเป็นปกติสุขไม่ได้กันอีกแล้วใช่ไหม พอได้หรือยังกับการเอาชนะกัน
ผมขอบอกจากใจจริง ว่าผมเคารพทุกความคิดเคารพทุกอุดมการณ์ แต่อยากจะขอให้แต่ละคนแต่กลุ่มแต่ละฝ่าย ช่วยใช้เวลาซักนิด คิด ได้ไหม ว่าที่เป็นอยู่และที่จะเป็นไปในอนาคตยังมองไม่เห็นเลยว่าจะดีขึ้นยังไง ประเทศชาติจะเจริญแบบไหน ถ้ายังทำกันแบบนี้ ความรักความเข้าใจ ความเห็นใจความเมตตา ช่วยเหลือซึ่งกันและกันมันหายไปไหนกันหมด ทำไมความเห็นแก่ตัว,ความมักง่ายและเห็นแก่ได้ มันมีมากจนไม่สนใจคนอื่นๆที่เขาไม่เกี่ยวข้องบ้างเลยหรือ
การชุมนุมผมเข้าใจผมรับได้ แต่การชุมนุมแล้วต้องทำผิดกฎหมายทำให้คนอื่นเดือดร้อน ผมเสียใจและผิดหวังมากๆครับ ตั้งแต่ปี'53 ที่มีการชุมนุมจนถึงวันนี้ที่(ยัง)มีการชุมนุม(อีก) ผมเดือดร้อนมากจริงๆ ผมเป็นคนธรรมดาที่ต้องทำมาหากินเลี้ยงลูกเลี้ยงเมีย หาเช้ากินค่ำ อดบ้างอิ่มบ้าง ตามประสา แต่เมื่อเจอเหตุการณ์แบบนี้ผมแย่จริงๆครับ ทั้งสภาพจิตใจและความเป็นอยู่ ผมอาจจะเห็นแก่ตัวที่อยากใช้ชีวิตตามปกติ อยากให้ลูกเมียได้พอมีกินไม่อดไม่อยาก แต่โปรดเข้าใจและเห็นใจผมเถอะครับที่ผมต้องเห็นแก่ตัว
ในการชุมนุมตั้งแต่ปี'53 จนมาถึงวันนี้ ผมผ่านผมเห็น ผมได้เจอกับตัวมาก็ไม่น้อย เลยอยากให้ทุกๆคนช่วยคิดให้รอบด้านและรับฟังข้อมูลอย่างกลางๆ แต่ถ้าใครแดงจัด,เหลืองเข้ม,น้ำเงินจ๋า ไม่ยอมรับความจริงคงไม่ว่ากัน ก็แค่อยากบอกในอีกมุมมุมนึงในอีกความรู้สึกนึงในที่ที่มีการชุมนุม
ขอย้อนไปตอนปี'53ก่อน ในการชุมนุมที่แยกราชประสงค์ คนเยอะแยะ คนต่างจังหวัดคนรากหญ้า มาจากหลายจังหวัด กินนอนกันบนถนน มีร้านค้าขายของแต่ไม่มาก เพราะคนเยอะตลอด(ปักหลักชุมนุม) มีปิดถนนปิด4แยก สร้างความเดือดร้อนวุ่นวาย หลายบริษัทฯหลายห้างร้านต้องปิด อยู่ร่วม2เดือน จนถึงวันสลายการชุมนุมโดยกำลังเจ้าหน้าที่ทหาร มากันแต่เช้า มากันเยอะ มากันจริง จนแกนนำต้องมอบตัว(ตอนบ่ายๆถ้าจำไม่ผิด) เพราะทหารใกล้ถึงตัวถ้าไม่ตัวก่อนอาจจะลำบาก เพราะทหารมาจริง ย้ำ ว่ามาจริงๆ ขอสรุปเหตุการณ์นั้นในมุมมองส่วนตัว(เรื่องนี้นานแล้วหลายคนคงมีข้อมูลและรู้มาเยอะมากแล้วไม่ขอพูดเรื่องตามข่าว) ขอบอกในมุมที่ได้สัมผัสเอง ว่า ช่วงท้ายของการชุมนุมอ่อนแรงเยอะ เพราะถูกตัดทางส่งข้าวส่งน้ำ ถูกกันจากวงรอบนอกไม่ให้เติมคนเข้าเพิ่มในพื้นที่ได้ และเพราะพลาดเอง พลาดที่ตอนหลังๆไม่สแกนคน ใครๆก็เข้าได้ การ์ดไม่ค่อยทำงาน(ไม่ค่อยค้นและตรวจ) เจ้าหน้าที่แฝงตัวเข้าไปได้เยอะ และสุดท้ายเจอของจริง เลยจบ
ส่วนการชุมนุมในครั้งนี้(ข้ามปีมาเลย) ของมวลมหาประชาชน(คนดี) คนเยอะ(เยอะจริงครับ เป็นบางวัน)ในวันที่มีการระดมคน และวันสุดสัปดาห์ คนส่วนใหญ่ที่มาเป็นที่มาจากทางภาคใต้ และคนจำนวนมากที่อาศัยใช้ชีวิตใน กทม. คนที่คิดว่าตัวเองเป็นดีเป็นคนที่รักชาติรักสถาบันมากที่สุดมากกว่าคนที่อยู่เฉยๆอยู่อย่างอดทน เป็นคนที่คิดว่าตัวเองเสียสละมากกว่าคนที่ต้องเดือดร้อนและใช้ชีวิตอย่างลำบาก กระแสดีมากอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อนในทางการเมือง แม้กระทั่งเด็กประถม,มัธยม ยังต้องออกมาแสดงพลัง(ถึงแม้พฤษภา'35และพฤษภา'53เด็กพวกนี้อาจยังเป็นวุ้นอยู่ ไม่มีโลกโซเชียลฯอย่างทุกวันนี้) ในการชุมนุมนี้ ใช้พื้นที่เยอะมาก และมีหลายเวทีอย่างกับเทศกาลดนตรี มีร้านค้าขายของมากมายบนถนนพระราม1อย่างกับถนนคนเดิน มีขายทุกอย่างทั้งของกินของใช้ ของที่เกี่ยวกับการชุมนุมและไม่เกี่ยว ขายได้ไม่เสียค่าที่ มีการการเต้นท์นอนเหมือนมาเที่ยวพักตากอากาศ มีการ์ดที่ทำหน้าที่อย่างดีไม่มีขาดตกบกพร่ิอง ตรวจตราเข้มแข็ง แม้จะเ็ห็นหน้ากันทุกวัน หรือบ้านจะอยู่แถวนั้นทำงานแถวนั้น ถ้ามีแกนนำอยู่เขาจะไม่ให้คุณผ่านไปได้ง่ายแน่นอน หรือถ้าคุณยึกยัก,มีพิรุธ(อาจรีบร้อนรนเพราะขี้จะแตก) ไม่ให้ความร่วมมือ หรือทำให้บรรดาคุณการ์ดไม่สบอารมณ์ เขาอาจเห็นใจนวดให้ซักชุด2ชุด
และการชุมนุมนี้อาจอยู่กันจนสาดน้ำสงกรานต์,ลอยกระทง,ฉลองปีใหม่เลยก็ได้ ใครจะรู้ เพราะไม่ใครคิดที่จะสลาย หรือคิดก็ทำไม่ได้เพราะมันผิด(แค่หายใจทิ้งไปวันๆก็ผิดแล้ว)
มันอาจจะยาวมากไปหน่อย และกระทู้นี้อาจตกไปไว แต่อยากให้คนหมู่มากได้อ่าน (ใครทำให้กระทู้นี้ไม่ตกไปไวช่วยผมหน่อยนะครับ) อยากให้เห็นในอีกมุมรู้ในอีกความรู้สึก ที่อยากให้ลูกหลานและอยากประเทศไทยมีอนาคตที่ดี
สุดท้ายในความเหมือนที่แตกต่าง ไม่ว่าการชุมนุมครั้งไหนๆ(รวมทั้งครั้งนี้ด้วย) ผมไ่ม่เชื่อว่าจะเปลี่ยนแปลงประเทศไปในทางที่ดีได้(และไม่เชื่อว่าจะเป็นครั้งสุดท้ายด้วย และถ้ายังมีครั้งต่อๆไปอีก ประเทศชาติจะยิ่งแย่ลงไปเรื่อย) แต่ที่ผมเชื่อว่าประเทศจะเปลี่ยนแปลงไปในทางที่ดีขึ้นได้คือ ทุกๆคนในประเทศต้องช่วยกันครับ ย้ำ ว่า ต้องทุกๆคนทุกๆสีทุกๆกลุ่มทุกๆชนชั้นวรรณะ ช่วยเหลือซึ่งกันและกัน เมตตากัน เห็นแก่ตัวและพวกพ้องให้น้อยลง มักง่ายและเอาเปรียบคนอื่นลดๆลงอีกหน่อย คิดดี พูดดี และทำดี กันเถอะครับ
ขอทิ้งท้ายอีกนิด การอยู่ร่วมกันในสังคมมันต้องมีกฎ มีกติกา มารยาท และระเบียบกันบ้าง ไม่เห็นด้วยที่จะมองข้ามกฎหมาย (ถ้ามันไม่ดีพอก็แก้ให้มันดีและพอใจกันทุกฝ่าย ไม่ใช่คำเดียวกันประโยคเดียวกันแต่ตีความและเข้าใจกันคนละอย่าง เอาให้ชัดเอาให้เคลียร์) และกฎหมายต้องใช้กันอย่างเท่าเทียมมีมาตรฐาน ไม่ใช้เอาธง เอาความไม่ชอบ ไม่ใช่ เป็นที่ตั้ง คนทีเป็นเสียงข้างน้อยเคยเอะอะเสียงดังให้รับฟังกัน พอถึงเวลาที่คิดว่าตัวเองจะเป็นเสียงข้างมากก็ต้องมองย้อนกลับไปด้วยว่าเคยทำอย่างไรไว้
อยากเป็นคนดีต้องทำตัวให้ดีครับ ไม่ใช่เอาแต่พูดอย่างเดียว จะทำอะไรถ้าคิดว่าทำแล้วเกิดผลดีทำเลยครับไม่ต้องรอ
คนที่เดือดร้อนจากการชุมนุมถ้าเขาพอมีฐานะที่มั่นคง พวกเขาคงไม่กระเทือนเท่าไหร่ แต่คนที่หาเช้ากินค่ำมันโดนเต็มๆนะครับ พอทีเถิดครับ การกระทำที่ผิดกฎหมายและทำให้คนอื่นๆต้องเดือดร้อน (ไม่ใช่คิดแค่ว่าเป็นสิทธิที่จะกระทำได้ ถ้าจะผิดผิดแค่กฎหมายกีดขวางจราจร จิ๊บๆ เลิกคิดอย่างนี้เถอะครับ แล้วผลกระทบที่ต่อเนื่องล่ะ ไม่คิดกันบ้างเลยหรือ)
สุดท้ายจริงๆ อยากบอกว่าการชุมนุมครั้งนี้ สุดยอดจริงๆครับ ยิ่งใหญ่อลังการงานสร้าง เยอะแยะยาวนาน ไปได้ทุกที่ ทำได้ทุกอย่าง(แม้กระทั่งปิดถนนหน้าวัง) ไม่ผิดแถมยังได้เป็นคนดีคนรักชาติรักสถาบันอย่างน่ายกย่องเชิดชูซะงั้นอีก มีสัญลักษณ์ทียิ่งใหญ่(ธงชาติ)(ทำไมไม่ออกแบบโลโก้หรือสัญลักษณ์เป็นของตัวเองล่ะ ธงชาติควรจะไว้ประดับนายทหาร,ตำรวจหรือคนที่ทำประโยชน์หรือเสียสละเพื่อชาติจริงๆไม่ใช่เป็นโลโก้ของคนที่ทำผิดกฎหมายซ้ำๆอยู่ทุกวัน) มีปัจจัย(เงิน),อาหารการกิน,อุปกรณ์เสริมก็มีมากมายไม่ขาด(เสื้อเกราะเพียบ โยนแจกกันทั่ว,ปืนนานาชนิดอื้อ เห็นหลังเวทีแยกปทุมวัน ถือวิ่งกันอย่างกับถ่ายหนัง ใส่ถุงกีต้าร์ก็มีคิดว่าจะไปเล่นดนตรีกัน) มีอาชีพเสริมให้ทำด้วย เช่น นำของ,สินค้าที่มีมาวางขาย และเป็นการ์ดอาสา อยู่ไกลจากเวทีคิดว่าจะค่าตัวน้อย แต่ที่จริงแล้วก็ได้มากอยู่เพราะเสี่ยงเป็นด่านหน้า แต่เหมือนจะไม่ค่อยสำคัญเพราะการ์ดมือดีน่ะอยู่ชั้นใน เป็นงานและมีดี
ผมขออภัยถ้าทำให้ใครรู้สึกไม่ดีหรือไม่พอใจ ผมไม่มีเจตนาจะว่าหรือเหน็บใครและผมไม่คิดจะเลือกข้าง ผมอยากใช้ชีวิตที่เป็นปกติ
ในทุกๆการชุมนุมมันมีทั้งคนดีและคนไม่ดี มีคนอารมณ์ดีมีคนอารมณ์ร้าย มีคนรวยมีคนจน มีคนที่พร้อมจะรับฟังและไม่ฟังเีสียงอะไรเลย มีคนที่มีความคิดมีคนที่มีอุดมการณ์แน่วแน่ และมีคนที่ไม่มีความคิด ผมเข้าใจและเคารพทุกคนทุกเสียงนะครับ แต่รับรู้ด้วยนะครับว่ายังไงๆทุกคนก็เป็นคนไทยกันทั้งนั้นมันหนีกันไม่พ้นหรอกครับ รักกันไว้เถิดครับ
ว่าจะพอแล้ว แต่ขออีกซักกระทู้(ช่วยอ่านและเข้าใจกันบ้างก็ดีนะครับ)
ผมขอบอกจากใจจริง ว่าผมเคารพทุกความคิดเคารพทุกอุดมการณ์ แต่อยากจะขอให้แต่ละคนแต่กลุ่มแต่ละฝ่าย ช่วยใช้เวลาซักนิด คิด ได้ไหม ว่าที่เป็นอยู่และที่จะเป็นไปในอนาคตยังมองไม่เห็นเลยว่าจะดีขึ้นยังไง ประเทศชาติจะเจริญแบบไหน ถ้ายังทำกันแบบนี้ ความรักความเข้าใจ ความเห็นใจความเมตตา ช่วยเหลือซึ่งกันและกันมันหายไปไหนกันหมด ทำไมความเห็นแก่ตัว,ความมักง่ายและเห็นแก่ได้ มันมีมากจนไม่สนใจคนอื่นๆที่เขาไม่เกี่ยวข้องบ้างเลยหรือ
การชุมนุมผมเข้าใจผมรับได้ แต่การชุมนุมแล้วต้องทำผิดกฎหมายทำให้คนอื่นเดือดร้อน ผมเสียใจและผิดหวังมากๆครับ ตั้งแต่ปี'53 ที่มีการชุมนุมจนถึงวันนี้ที่(ยัง)มีการชุมนุม(อีก) ผมเดือดร้อนมากจริงๆ ผมเป็นคนธรรมดาที่ต้องทำมาหากินเลี้ยงลูกเลี้ยงเมีย หาเช้ากินค่ำ อดบ้างอิ่มบ้าง ตามประสา แต่เมื่อเจอเหตุการณ์แบบนี้ผมแย่จริงๆครับ ทั้งสภาพจิตใจและความเป็นอยู่ ผมอาจจะเห็นแก่ตัวที่อยากใช้ชีวิตตามปกติ อยากให้ลูกเมียได้พอมีกินไม่อดไม่อยาก แต่โปรดเข้าใจและเห็นใจผมเถอะครับที่ผมต้องเห็นแก่ตัว
ในการชุมนุมตั้งแต่ปี'53 จนมาถึงวันนี้ ผมผ่านผมเห็น ผมได้เจอกับตัวมาก็ไม่น้อย เลยอยากให้ทุกๆคนช่วยคิดให้รอบด้านและรับฟังข้อมูลอย่างกลางๆ แต่ถ้าใครแดงจัด,เหลืองเข้ม,น้ำเงินจ๋า ไม่ยอมรับความจริงคงไม่ว่ากัน ก็แค่อยากบอกในอีกมุมมุมนึงในอีกความรู้สึกนึงในที่ที่มีการชุมนุม
ขอย้อนไปตอนปี'53ก่อน ในการชุมนุมที่แยกราชประสงค์ คนเยอะแยะ คนต่างจังหวัดคนรากหญ้า มาจากหลายจังหวัด กินนอนกันบนถนน มีร้านค้าขายของแต่ไม่มาก เพราะคนเยอะตลอด(ปักหลักชุมนุม) มีปิดถนนปิด4แยก สร้างความเดือดร้อนวุ่นวาย หลายบริษัทฯหลายห้างร้านต้องปิด อยู่ร่วม2เดือน จนถึงวันสลายการชุมนุมโดยกำลังเจ้าหน้าที่ทหาร มากันแต่เช้า มากันเยอะ มากันจริง จนแกนนำต้องมอบตัว(ตอนบ่ายๆถ้าจำไม่ผิด) เพราะทหารใกล้ถึงตัวถ้าไม่ตัวก่อนอาจจะลำบาก เพราะทหารมาจริง ย้ำ ว่ามาจริงๆ ขอสรุปเหตุการณ์นั้นในมุมมองส่วนตัว(เรื่องนี้นานแล้วหลายคนคงมีข้อมูลและรู้มาเยอะมากแล้วไม่ขอพูดเรื่องตามข่าว) ขอบอกในมุมที่ได้สัมผัสเอง ว่า ช่วงท้ายของการชุมนุมอ่อนแรงเยอะ เพราะถูกตัดทางส่งข้าวส่งน้ำ ถูกกันจากวงรอบนอกไม่ให้เติมคนเข้าเพิ่มในพื้นที่ได้ และเพราะพลาดเอง พลาดที่ตอนหลังๆไม่สแกนคน ใครๆก็เข้าได้ การ์ดไม่ค่อยทำงาน(ไม่ค่อยค้นและตรวจ) เจ้าหน้าที่แฝงตัวเข้าไปได้เยอะ และสุดท้ายเจอของจริง เลยจบ
ส่วนการชุมนุมในครั้งนี้(ข้ามปีมาเลย) ของมวลมหาประชาชน(คนดี) คนเยอะ(เยอะจริงครับ เป็นบางวัน)ในวันที่มีการระดมคน และวันสุดสัปดาห์ คนส่วนใหญ่ที่มาเป็นที่มาจากทางภาคใต้ และคนจำนวนมากที่อาศัยใช้ชีวิตใน กทม. คนที่คิดว่าตัวเองเป็นดีเป็นคนที่รักชาติรักสถาบันมากที่สุดมากกว่าคนที่อยู่เฉยๆอยู่อย่างอดทน เป็นคนที่คิดว่าตัวเองเสียสละมากกว่าคนที่ต้องเดือดร้อนและใช้ชีวิตอย่างลำบาก กระแสดีมากอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อนในทางการเมือง แม้กระทั่งเด็กประถม,มัธยม ยังต้องออกมาแสดงพลัง(ถึงแม้พฤษภา'35และพฤษภา'53เด็กพวกนี้อาจยังเป็นวุ้นอยู่ ไม่มีโลกโซเชียลฯอย่างทุกวันนี้) ในการชุมนุมนี้ ใช้พื้นที่เยอะมาก และมีหลายเวทีอย่างกับเทศกาลดนตรี มีร้านค้าขายของมากมายบนถนนพระราม1อย่างกับถนนคนเดิน มีขายทุกอย่างทั้งของกินของใช้ ของที่เกี่ยวกับการชุมนุมและไม่เกี่ยว ขายได้ไม่เสียค่าที่ มีการการเต้นท์นอนเหมือนมาเที่ยวพักตากอากาศ มีการ์ดที่ทำหน้าที่อย่างดีไม่มีขาดตกบกพร่ิอง ตรวจตราเข้มแข็ง แม้จะเ็ห็นหน้ากันทุกวัน หรือบ้านจะอยู่แถวนั้นทำงานแถวนั้น ถ้ามีแกนนำอยู่เขาจะไม่ให้คุณผ่านไปได้ง่ายแน่นอน หรือถ้าคุณยึกยัก,มีพิรุธ(อาจรีบร้อนรนเพราะขี้จะแตก) ไม่ให้ความร่วมมือ หรือทำให้บรรดาคุณการ์ดไม่สบอารมณ์ เขาอาจเห็นใจนวดให้ซักชุด2ชุด
และการชุมนุมนี้อาจอยู่กันจนสาดน้ำสงกรานต์,ลอยกระทง,ฉลองปีใหม่เลยก็ได้ ใครจะรู้ เพราะไม่ใครคิดที่จะสลาย หรือคิดก็ทำไม่ได้เพราะมันผิด(แค่หายใจทิ้งไปวันๆก็ผิดแล้ว)
มันอาจจะยาวมากไปหน่อย และกระทู้นี้อาจตกไปไว แต่อยากให้คนหมู่มากได้อ่าน (ใครทำให้กระทู้นี้ไม่ตกไปไวช่วยผมหน่อยนะครับ) อยากให้เห็นในอีกมุมรู้ในอีกความรู้สึก ที่อยากให้ลูกหลานและอยากประเทศไทยมีอนาคตที่ดี
สุดท้ายในความเหมือนที่แตกต่าง ไม่ว่าการชุมนุมครั้งไหนๆ(รวมทั้งครั้งนี้ด้วย) ผมไ่ม่เชื่อว่าจะเปลี่ยนแปลงประเทศไปในทางที่ดีได้(และไม่เชื่อว่าจะเป็นครั้งสุดท้ายด้วย และถ้ายังมีครั้งต่อๆไปอีก ประเทศชาติจะยิ่งแย่ลงไปเรื่อย) แต่ที่ผมเชื่อว่าประเทศจะเปลี่ยนแปลงไปในทางที่ดีขึ้นได้คือ ทุกๆคนในประเทศต้องช่วยกันครับ ย้ำ ว่า ต้องทุกๆคนทุกๆสีทุกๆกลุ่มทุกๆชนชั้นวรรณะ ช่วยเหลือซึ่งกันและกัน เมตตากัน เห็นแก่ตัวและพวกพ้องให้น้อยลง มักง่ายและเอาเปรียบคนอื่นลดๆลงอีกหน่อย คิดดี พูดดี และทำดี กันเถอะครับ
ขอทิ้งท้ายอีกนิด การอยู่ร่วมกันในสังคมมันต้องมีกฎ มีกติกา มารยาท และระเบียบกันบ้าง ไม่เห็นด้วยที่จะมองข้ามกฎหมาย (ถ้ามันไม่ดีพอก็แก้ให้มันดีและพอใจกันทุกฝ่าย ไม่ใช่คำเดียวกันประโยคเดียวกันแต่ตีความและเข้าใจกันคนละอย่าง เอาให้ชัดเอาให้เคลียร์) และกฎหมายต้องใช้กันอย่างเท่าเทียมมีมาตรฐาน ไม่ใช้เอาธง เอาความไม่ชอบ ไม่ใช่ เป็นที่ตั้ง คนทีเป็นเสียงข้างน้อยเคยเอะอะเสียงดังให้รับฟังกัน พอถึงเวลาที่คิดว่าตัวเองจะเป็นเสียงข้างมากก็ต้องมองย้อนกลับไปด้วยว่าเคยทำอย่างไรไว้
อยากเป็นคนดีต้องทำตัวให้ดีครับ ไม่ใช่เอาแต่พูดอย่างเดียว จะทำอะไรถ้าคิดว่าทำแล้วเกิดผลดีทำเลยครับไม่ต้องรอ
คนที่เดือดร้อนจากการชุมนุมถ้าเขาพอมีฐานะที่มั่นคง พวกเขาคงไม่กระเทือนเท่าไหร่ แต่คนที่หาเช้ากินค่ำมันโดนเต็มๆนะครับ พอทีเถิดครับ การกระทำที่ผิดกฎหมายและทำให้คนอื่นๆต้องเดือดร้อน (ไม่ใช่คิดแค่ว่าเป็นสิทธิที่จะกระทำได้ ถ้าจะผิดผิดแค่กฎหมายกีดขวางจราจร จิ๊บๆ เลิกคิดอย่างนี้เถอะครับ แล้วผลกระทบที่ต่อเนื่องล่ะ ไม่คิดกันบ้างเลยหรือ)
สุดท้ายจริงๆ อยากบอกว่าการชุมนุมครั้งนี้ สุดยอดจริงๆครับ ยิ่งใหญ่อลังการงานสร้าง เยอะแยะยาวนาน ไปได้ทุกที่ ทำได้ทุกอย่าง(แม้กระทั่งปิดถนนหน้าวัง) ไม่ผิดแถมยังได้เป็นคนดีคนรักชาติรักสถาบันอย่างน่ายกย่องเชิดชูซะงั้นอีก มีสัญลักษณ์ทียิ่งใหญ่(ธงชาติ)(ทำไมไม่ออกแบบโลโก้หรือสัญลักษณ์เป็นของตัวเองล่ะ ธงชาติควรจะไว้ประดับนายทหาร,ตำรวจหรือคนที่ทำประโยชน์หรือเสียสละเพื่อชาติจริงๆไม่ใช่เป็นโลโก้ของคนที่ทำผิดกฎหมายซ้ำๆอยู่ทุกวัน) มีปัจจัย(เงิน),อาหารการกิน,อุปกรณ์เสริมก็มีมากมายไม่ขาด(เสื้อเกราะเพียบ โยนแจกกันทั่ว,ปืนนานาชนิดอื้อ เห็นหลังเวทีแยกปทุมวัน ถือวิ่งกันอย่างกับถ่ายหนัง ใส่ถุงกีต้าร์ก็มีคิดว่าจะไปเล่นดนตรีกัน) มีอาชีพเสริมให้ทำด้วย เช่น นำของ,สินค้าที่มีมาวางขาย และเป็นการ์ดอาสา อยู่ไกลจากเวทีคิดว่าจะค่าตัวน้อย แต่ที่จริงแล้วก็ได้มากอยู่เพราะเสี่ยงเป็นด่านหน้า แต่เหมือนจะไม่ค่อยสำคัญเพราะการ์ดมือดีน่ะอยู่ชั้นใน เป็นงานและมีดี
ผมขออภัยถ้าทำให้ใครรู้สึกไม่ดีหรือไม่พอใจ ผมไม่มีเจตนาจะว่าหรือเหน็บใครและผมไม่คิดจะเลือกข้าง ผมอยากใช้ชีวิตที่เป็นปกติ
ในทุกๆการชุมนุมมันมีทั้งคนดีและคนไม่ดี มีคนอารมณ์ดีมีคนอารมณ์ร้าย มีคนรวยมีคนจน มีคนที่พร้อมจะรับฟังและไม่ฟังเีสียงอะไรเลย มีคนที่มีความคิดมีคนที่มีอุดมการณ์แน่วแน่ และมีคนที่ไม่มีความคิด ผมเข้าใจและเคารพทุกคนทุกเสียงนะครับ แต่รับรู้ด้วยนะครับว่ายังไงๆทุกคนก็เป็นคนไทยกันทั้งนั้นมันหนีกันไม่พ้นหรอกครับ รักกันไว้เถิดครับ