เบื่อแฟนมาก ตอนนี้ (เดือนแห่งความรัก) เรื่องคือเราทำธุรกิจร่วมกันด้วย แต่เค้าไม่ได้ทำไรมาก เพราะเป็นงานเสริม เค้าทำงานประจำมากกว่า ส่วนเราทำงานเสริมนี่เป็นหลัก แทบจะพอ ๆ กับงานประจำ เหนื่อยมาก

แล้วไหว้วานให้ไปเดินเรื่องที่เกี่ยวกับเอกสาร ติดต่อราชการ เค้าไปสองวันไม่ได้เรื่อง เราต้องลางานไปวันที่ 3 เซ็งอ่ะค่ะ บอกตรง ๆ
เค้าไม่สามารถทำงานอะไรยาก ๆ เช่นติดต่อราชการนี่เลย (เพื่อนบอกคงเพราะเป็นผู้ชาย พูดไม่เก่ง ติดต่อราชการไม่เก่ง แล้วเลยกลายเป็นเราที่ต้องทำเสมอ)

ในส่วนงานที่เค้าทำไม่ได้ ทำไมเราทำได้ทุกที เหนื่อย เพลีย  และรู้สึกไม่มีศรัทธาในกันและกัน มองหน้ากันแล้วเกิดเบื่อเอียนขึ้นมาเฉยๆ  

อย่างงี้ควรแยกกันไหมคะ

เค้าว่าไม่ควรทำธุรกิจด้วยกันกับกับเพื่อน กับแฟน งั้นเราทำคนเดียว 2 งาน เค้าทำไรไม่ได้ เราควรยังอยู่กันต่อไปไหม ถ้าเค้าไม่สามารถทำจ๊อบนี่ได้กับเรา เราทำคนเดียวเนี่ย หมด 24 ชม/วัน แล้วค่ะ

เมื่อเริ่มต้นมาด้วยกันแล้ว จะแยกเพราะเบื่อเหตุผลคงไม่พอ

เพราะเราเบื่อเค้า แต่เค้าไม่ได้เบื่อเราเรื่องไร

ยังคงรับส่ง กินข้าวด้วยกันตอนเช้า ก่อนแยกย้ายไปทำงาน แต่เรารู้สึกเบื่อเค้า เซ็งเค้ามาก เพราะไหว้วานอะไรเรื่องงาน ไม่เคยเสร็จเป็นชิ้นเป็นอัน ทำให้เราเหนื่อยกว่าเราไปทำเองอีก เชื่องช้า ไม่มีความทะเยอทะยานใด ๆ


พึ่งพาอะไรนอกจากขับรถไม่ได้เลย



รู้สึกอึดอัด ไม่เห็นอนาคตร่วมกัน จะบอกเค้ายังไง



อัพเดทวันที่ 26 กพ
เราได้ความรู้และไอเดียจากเพื่อนๆ เยอะเลยและเราลองทำหลาย ๆ อย่างรวม ๆ กันตามที่ได้แนะนำค่ะ (เคยไหม รู้อะไรดีไปหมด ในเรื่องคนอื่นๆ แต่เรื่องของตัวเองแล้วกลับแก้ไม่ได้ คิดไม่ออก อัตตาเยอะ)

เราลองทั้งหมดตามสเตปนี้ค่ะ
ช่วงยังเดือด ๆ เราเห็นด้วยเลยว่าต้องทำเองเหมือนไม่มีเค้าอยู่ ไม่ง้อให้มารับ เค้าก็มีโทรมาแต่เราออกบ้านก่อน มาทำงานเองได้ไม่ง้อ ก็โอเค มันพิสูจน์ได้ว่าเราก็อยู่ได้แหล่ะน้า แค่เหงาเล็ก ๆ ผ่านไป 2-3 วันก็คลายความโกรธ ก็มาดู เค้าเหมือนเดิมอ่ะ ไม่โกรธเราตอบ พยายามทำเหมือนไม่ได้ทะเลาะอะไรกัน ทำตัวปกติ

แต่เราเพราะยังโกรธ ก็เลยไม่คุย (คุยไม่ออก โกรธแล้วคิดคำพูดยาก) เค้าก็คงง้อเราไม่ไหว ไม่ถูกจุด เลยเงียบๆ กันไป 2-3 วัน

แต่วันนี้อารมณ์เย็นลงแล้ว เค้าก็จะมารับเหมือนเดิม เราตกลง แล้วก็กินข้าวกัน แล้วก็ถามว่าเราื่องนี้ใครผิด เค้าก็ยิ้ม ไม่ยอมรับ เราก็บอกว่าเราผิดเหรอที่เรามีความคาดหวังอยากให้เค้ามี เป็น ได้ และ ทำได้ หลายๆ งานแบบที่เราจะภูมิใจว่าแฟนเราเก่ง อวดได้ ควงได้ บลาๆ ๆ (เยอะอยู่นะเรา)

เค้าก็บอกว่า ให้คิดว่าเราเองตอนนี้ทำงานมากี่ปี (อายุเท่ากัน แต่ทักษะการทำงานติดต่อมสื่อสารเราจะเยอะกว่า เค้าทำมาแต่ส่วนโปรดักชั่น คิวซี แบกหาม ฯลฯ ซึ่งไม่เกี่ยวกับงานเราแบบที่เราอยากให้เค้าเก่ง)

เค้าว่าให้เวลาเค้าหน่อย เค้าไม่มีประสบการณ์ผ่านงานด้านนี้มาเหมือนเรา แต่ถ้าเลือกได้เค้าก็ไม่เลือกรับงานส่วนที่เราอยากให้เค้าทำ (พวกเซลล์ ติดต่อ ประสาน(งา)น

เราก็ถามว่า งั้นเราต้องลดความคาดหวังลงเหรอ แล้วเค้าจะดูแลเรารอดเหรอ ถ้าเค้าไม่มีจ๊อบ 2
เค้าก็ว่า เค้าทำได้ เค้ามีจ๊อบ 2 ได้ ถ้าเราให้เวลาเค้า เค้าก็จะดูแลเราได้ดีกว่านี้
(คือตอนนี้เค้าไม่พอใช้ด้วย เราพยายามให้เค้าทำงานเพิ่ม จะได้เก็บด้วยกัน)

สรุป เค้าไม่เคยคิดว่าจะเลิกกับเราและเข้าใจในความคาดหวังของเราเรื่องเงินทอง ความมั่นคง การมีธุรกิจร่วมกัน การแชร์ไอเดียธุรกิจกัน แต่เราเองต้องเรียนรู้ที่จะคิดเผื่อด้วยว่า เค้าก็ต้องเรียนรู้ และอาจจะมีงานอะไร ที่เค้าทำได้อื่น ๆ ที่ไม่ใช่ทำกับเรา และเป็นจ๊อบ 2 ได้ ซึ่งเค้าทำเองได้ ไม่ต้องทำด้วยกัน

ดังนั้น ให้เราอยู่สบาย ๆ ทำสิ่งที่เราอยากทำ เค้าก็ทำงานและหาทางที่จะมีอนาคตร่วมกัน โดยไม่ต้องเลิกกัน แต่ ไม่บังคับกัน เราควรปล่อยเค้าให้อิสระเรื่องงานเสริมแล้วหล่ะค่ะ ยอมรับ ณ ตอนนั้นว่าเราบังคับเค้าไป ก็ผิดหวังอ่ะ

คงต้องรอสักระยะ
อย่างน้อย เรามีงานที่เราทำเองได้ เค้าไม่เป็นที่พึ่งด้านการเงิน แต่เป็นด้านจิตใจ ก็พอค่ะ

ขอบคุณทุกความเห็น ขอให้คำแนะนำดีๆ ย้อนกลับมาทำให้ทุก ๆ วัน ของทุก ๆ คนเป็นวันที่ดี มีเวลาที่มีความสุขน่าจดจำร่วมกับคนที่คุณรักเยอะๆ นะคะ ขอบคุณจากใจเลยจริง ๆ