ตอนนี้เราไม่รู้ว่าเราเป็นอะไร เราอารมณ์แปรปรวนขึ้นลงง่ายมากเลยล่ะค่ะ
เราเบื่อทุกอย่าง ไม่อยากเจอใคร ไม่อยากไปเรียน ไม่อยากคุยกับใครทั้งนั้น
เราร้องไห้ง่ายมาก ช่วงนี้มีแต่ความเบื่อ .. เราอารมณ์ดีบ้างมั้ย ก็มีนะคะแต่มันน้อยค่ะ
ถ้าเราทำลายข้าวของไปอีกอย่างนึง เราว่าเป็นไบโพล่าแน่ๆ ฮ่าๆๆ
แล้วคนที่เราปรับทุกข์อยู่บ่อยๆ ก็คือแฟนของเราเองค่ะ
ตอนแรกเค้าก็ให้กำลังใจเราดีมากๆ บอกให้เราปล่อยวาง อย่าไปคิดมาก
เราก็ทำนะคะ แต่มันก็แค่แป๊บเดียวเท่านั้น
แล้วตอนนี้เค้าก็เริ่มเบื่อเราเข้าแล้วล่ะค่ะ เราไม่รู้จะทำยังไงดี
เราอยากสดใส อยากร่าเริง อยากดีเหมือนเก่า แต่เราทำไม่ได้
รังสีความมืดมนมันอยู่กับเรานานเหลือเกิน
แล้วคนที่เข้าใจเรา เข้าก็กำลังรับไม่ได้กับสิ่งที่เราเป็น
คนที่เรารักหรือรักเรามีเยอะพอสมควรนะคะ แต่คนที่เข้าใจและรู้ทุกอย่างคือแฟนเรา
เราไม่อยากเอาไประบายให้ใครฟังเยอะแยะ ไม่อยากให้เป็นห่วง
หรือมาเปิดแผนในใจเรา ก็เลยมีแค่เค้าคนเดียวน่ะค่ะ
เราจะทำยังไงดีคะ?
อีกอย่างคือ เราไม่รู้ว่าเราเป็นโรคซึมเศร้ารึเปล่า ขออนุญาตแท็กหน่อยนะคะ
[ปรับทุกข์] เราเป็นคนน่าเบื่อ ที่แผ่ออร่าความน่าเบื่อไปสู่แฟน
เราเบื่อทุกอย่าง ไม่อยากเจอใคร ไม่อยากไปเรียน ไม่อยากคุยกับใครทั้งนั้น
เราร้องไห้ง่ายมาก ช่วงนี้มีแต่ความเบื่อ .. เราอารมณ์ดีบ้างมั้ย ก็มีนะคะแต่มันน้อยค่ะ
ถ้าเราทำลายข้าวของไปอีกอย่างนึง เราว่าเป็นไบโพล่าแน่ๆ ฮ่าๆๆ
แล้วคนที่เราปรับทุกข์อยู่บ่อยๆ ก็คือแฟนของเราเองค่ะ
ตอนแรกเค้าก็ให้กำลังใจเราดีมากๆ บอกให้เราปล่อยวาง อย่าไปคิดมาก
เราก็ทำนะคะ แต่มันก็แค่แป๊บเดียวเท่านั้น
แล้วตอนนี้เค้าก็เริ่มเบื่อเราเข้าแล้วล่ะค่ะ เราไม่รู้จะทำยังไงดี
เราอยากสดใส อยากร่าเริง อยากดีเหมือนเก่า แต่เราทำไม่ได้
รังสีความมืดมนมันอยู่กับเรานานเหลือเกิน
แล้วคนที่เข้าใจเรา เข้าก็กำลังรับไม่ได้กับสิ่งที่เราเป็น
คนที่เรารักหรือรักเรามีเยอะพอสมควรนะคะ แต่คนที่เข้าใจและรู้ทุกอย่างคือแฟนเรา
เราไม่อยากเอาไประบายให้ใครฟังเยอะแยะ ไม่อยากให้เป็นห่วง
หรือมาเปิดแผนในใจเรา ก็เลยมีแค่เค้าคนเดียวน่ะค่ะ
เราจะทำยังไงดีคะ?
อีกอย่างคือ เราไม่รู้ว่าเราเป็นโรคซึมเศร้ารึเปล่า ขออนุญาตแท็กหน่อยนะคะ