ถ้าจะให้ยกตัวอย่างที่เห็นชัดแบบไม่ต้องอธิบายยาวเหยียด ก็ลองนึกถึงคนที่เป็นไบโพล่าประมาณนั้นแหละค่ะ55555
แต่เราไม่น่าจะเป็นไบโพล่า เราคิดว่าเราไม่ได้อาการหนักขนาดป่วยค่ะ แต่เราก็ค่อนข้างอารมณ์แปรปรวนรุนแรงพอสมควรค่ะ เราสามารถเปลี่ยนอารมณ์แบบ 20 นาที 3-4 อารมณ์เลย แบบไม่มีสาเหตุด้วยค่ะ มันเหมื่อนคนบ้า แต่เราคิดว่าเราไม่น่าจะอารมณ์แปรปรวนเราคิดว่าอารมณ์ที่เปลี่ยนเร็วๆของเราอาจจะเพราะเราอ่อนไหวด้วย รายละเอียดมันเยอะถ้าจะให้เราพิมพ์แบบละเอียดจริงๆเราคิดว่าเราน่าจะต้องเอาไปต่อในช่องคอมเม้นแน่ๆ55 เราพยามเขียนกระทู้เป็นสิบๆรอบเขียนๆลบๆเพราะไม่รู้จะพูดอะไร เรามีเรื่องอยากจะปรึกษาอยากจะอธิบายอาการแปลกของเราแต่มันมีเยอะมากจริงๆเราไม่รู้เลยว่าเราควรจะพูดเรื่องอะไรเลย เราเป็นคนเครียดง่าย เวลาเครียดมากๆแล้วไม่ได้ระบายก็จะสะสมไปเรื่อยๆจนสักพักก็ระเบิดออกมาเหมื่อนคนบ้า เรารู้ว่าใครๆก็เป็นแหลพ ร้องไห้ฟูมฟายบ้าง ทำร้ายตัวสเองบ้าง ของแบบนี้ก็ขึ้นอยู่กับสภาพจิตใจคนนั่นแหละเนอะ เราเครียดบ่อยด้วยแหละเพราะเราค่อนข้างอ่อนไหว บางทีแค่เราไม่ได้ดั่งใจอะไรเราก็เครียดกับเรื่องนั่นมากๆพอมีเรื่องเครียดเรื่องอื่นเข้ามาเพิ่มก็พร้อมระเบิดเลย เราไม่รู้ว่าเราจะอธิบายยังไงมันคล้ายอาการเรียกร้องความสนใจแหละค่ะ เราจะหายใจแรกมากหอบดังมากๆน้ำลายฟูมปาก ร้องไห้หนักมากๆทำลายข้าวของ กรี๊ดเสียงดังเหื่อนคนบ้า=-=(เฉพาะเวลามีคนที่เราค่อนข้างไว้ใจ แบบอยากให้เขาเห็นใจเรา ถ้าเป็นคนที่เราไม่ไว้ใจไม่อยากให้เห็นสภาพเราแบบนี้เราก็จะเงียบไม่ร้องไม่อะไรเลยอยู่เฉยๆ) แต่ถ้าอยู่คนเดียวเราก็จะร้องไห้หนักๆทุบตีตัวเอง ข่วนตัวเอง บีบคอบ้างตบหน้าบ้างเอาหัวฟาดกำแพงบ้าง จับตัวเองกดน้ำบ้าง สารพัดสิ่งต่างๆนาๆ ที่เราจะพูดคืออีอาการหอบหนักๆของเราเราหอบประดุจดั่งจะตายในอีกไม่กี่วิ เฉพาะตอนเราอยากให้ใครสักคนเห็นใจประมาณนั้นถ้าพูดง่ายๆเราแค่อยากเรียกร้องความสนใจนั่นแหละ เราแค่รู้สึกว่าชีวิตของเรามันไม่ได้น่าสงสารแต่เราแค่อ่อนแอเราเลยคิดว่าถ้าเล่าเรื่องของตัวเองไปคงไม่มีใครสงสาร ทุกคนคงเอาไปเปรียบกับคนที่มีชีวิตแย่กว่าเราอะไรแบบนั้น บางทีเราก็เลยเติมแต่งเรื่องอันรันทดในอดีตของเราให้ดูน่าสงสารมากขึ้นเพื่อให้คนเห็นใจ(ฟังดูน่าลากไปตบกลางสี่แยกมากแม่)

จริงๆจะให้เราหยุดหอบแรงๆแบบนั้นเราก็ทำได้นะ แต่เราอยากทำอะรู้สึกมีคนสนใจดี(อย่าดักตบหนูนะคะหนูรู้เท่าไม่ถึงการณ์ แง)  กับมาเรื่องหัวข้อดีกว่าเดี๋ยวทุกคนรำคาญแล้วจะหมั่นไส้เราหนักกว่าเดิม อารมณ์เราคล้ายไบโพล่าอย่างที่พูดนั่นแหละค่ะ ขึ้นสุดลงสุดแบบนั้นเลย แต่อาจจะแตกต่างตรงที่ระยะเวลาแต่ละอารมณ์ของเราไม่เหมื่อนไบโพล่า เท่าที่อ่านมาเห็นเขาจะบอกว่าจะอยู่ช่วงอารมณ์ไหนอารมณ์หนึ่งเป็นเดือนๆเลยอะไรแบบนั้น แต่ของเรามันไม่แน่นอนว่าช่วงอารมณ์แบบไหนมีระยะเวลาเท่าไหร่ เป็นวันมั่ง เป็นอาทิตย์ เป็นเดือนก็มี บางทีก็อารมณ์ขึ้นสุด ลงสุดในวันเดียว  บางช่วงก็คึกครืนรู้สึกอยากเข้าสังคมชอบที่คนเยอะๆอย่างปาตี้ หรืองานอะไรใหญ่ๆ รู้เด่น มั่นใจในตัวเองสูงมาก แต่บางช่วงก็ซึมเศร้าแบบหนักสุดๆ ร้องไห้ฟูมฟายแบบไม่มีเหตุผล ซึมเศร้าเป็นเดือนๆหรืออาจจะแค่ซึมๆไม่ได้ร้องไห้หนักๆแค่อาจจะอึนๆนั่งคิดกับตัวเองทั้งวันว่าทำไมต้องมีชีวิตอยู่ ตายไปเลยดีมั้ย อะไรเทือกๆนั้น รู้สึกไม่อยากเจอผู้คนเก็บตัวก็มีค่ะ นั่งบั่นทอนจิตใจไปวันๆ5555 ส่วนช่วงที่เราอารมณ์ปกติ เราคิดว่าไม่น่ามีนะ=-= เพราะปกติเราก็จะวนเวียนอยู่กับอะไรแบบนั้น คึกครื้น ซึมเศร้าวนไปมา ที่เราคิดว่าเราไม่ใช่ไบโพล่าเพราะเราคิดว่าน่าจะมาจากสภาพแวดล้อมของเราค่ะ ลองคิดดูว่า ถ้าวันนั้นเรามีความสุขครึกครื้นมากกก พูดมากกว่าปกติมากกกกก รู้สึกมั่นใจในตัวเองสูงมากกกก รู้สึกฉันมีค่าทุกคนรักฉันอะไรแบบนี้  แต่เราโดนคนด่า โดนคนว่า โดนบั่นทอนจิตใจแบบเอาจุดด้อยเรามาพูดบ้าง ซ้ำๆกันเจอเหตุการณ์ไม่ดีหลายๆรอบๆจากที่อารมณ์เราคึกแบบสุดขีด ก็อาจจะตกมาอยู่สภาวะซึมเศร้าแบบสุดๆ แต่เราคิดว่าไบโพล่ามันไม่น่าจะเกี่ยวข้องกับเหตุการณ์อะไรแบบนั้น เพราะมันน่าจะมาจากสารเคมีในสมองเลย เราก็ไม่ค่อยแน่ใจเพราะบางทีมันก็แทบไม่มีเหตุผลด้วยซ้ำกับอารมณ์ขึ้นสุดลงสุดของเรา คือจริงๆก็มีเหตุผลแหละแต่เป็นเหตุผลแบบ อิหยังวะ อะไรแบบนี้คือคนปกติเราจะไม่ดิ่งกะอีเรื่องแบบนี้อ่ะค่ะ ก็ขอยกตัวอย่างแบบเดิม เรามีความสุขมากมั่นใจในตัวเองมาก แต่เราดันไปส่องกระจกแล้วรู้สึกว่าเรามีจุดด้อยนะ เราหุ่นไม่ดีเราหน้าบานบ้าง ทำไมเราไม่เก่งเหมื่อนคนนั้นคนนี้ ทำไมคนนั้นดีกว่าเราล่ะ อารมณ์เราก็ดิ่งสุดขีดได้เหมื่อนกัน
เราเลยไม่มั่นใจว่าแบบนี้นับว่าเป็นอารมณ์แปรปรวนมั้ย แต่มันก็ค่อนข้างจะขึ้นสุดลงสุดมากๆค่ะ เลยดูหนักๆหน่อย เราเหมื่อนคนมีสองบุคลลิคเลยค่ะ ความนึกคิดของเรามันเปลี่ยนแบบเหมื่อนคนละคน จากคนมองโลกในแง่ดีมากๆสันหาเหตุผลล้านแปดมาเปลี่ยนเป็นคนมองโลกในแง่ร้ายแบบสุด ฉันมันแย่ทุกคนรังเกลียดฉันทุกคนหัวเราะเยาะฉัน จากคนที่ชอบเข้าสังคมชอบที่คนเยอะๆเสียงดังๆเปลี่ยนเป็นคนเก็บตัวยิ่งออกไปเจอผู้คนยิ่งมีคนเยอะยิ่งรู้สึกเสียพลังงานมาก ไม่สบายใจรู้สึกกระวนกระวาย เก็บตัวไม่อยากทำอะไรเลย เหมื่อนคนสองบุคลิกค่ะ=-= เราไม่รู้ว่าคนอื่นเป็นแบบเรามั้ย มันมีเยอะค่ะเรายกตัวเองมาแค่ 2-3 อันพอกรุบกริบ เราว่าคนทั่วไปก็อาจจะมีเศร้าบ้างมีความสุขบ้างแหละเหมื่อนเรา แต่ของเรามันก็ค่อนข้างหนักอยู่ค่ะจริงๆเราว่ามันก็ไม่ได้แปลกกว่าคนทั่วไปหรอกเราว่าหลายๆคนก็เป็นแบบเรา แต่มันก็ทำให้สภาพจิตใจเราค่อนข้างย้ำแย่จนเราคิดว่าเราควรไปพบแพทย์ดีมั้ย

สรุปคือคำถามเราก็แค่อยากรู้ว่าตัวเองอารมณ์แปรปรวนหรือแค่อ่อนไหวค่ะ แต่พิมพ์ยาวเหยียดเลยเพระาไม่รู้จะอธิบายยังไงดีกลัวทุกคนไม่เข้าใจเราหรือคิดว่าเราบ้าที่พิมพ์อะไรแปลกๆ แหะๆแนะนำเราได้นะคะถ้าเราพิมพ์อะไรงงๆหรือเราดูอ๊องๆ
แล้วเราควรไปพบแพทย์มั้ย เราก็เข้าใจแหละว่าถ้าเครียดหรือมีอะไรที่รบกวนจิตใจเราเล็กๆน้อยๆก็ควรไปพบจิตแพทย์เพื่อแก้ไขปัญหาจะได้ไม่ส่งผลในระยะยาว สมัยนี้การไปพบจิตแพทย์ก็ไม่ใช่เรื่องแปลกหรือต้องเป็นคนบ้าเท่านั้นเราก็รู้แหละค่ะ แต่ถ้าเท่าที่เราเล่ามาไม่ได้หนักจนน่าเป็นห่วงขนาดนั้น(เราแค่เอา 10เปอร์เซ็นของเรามาเล่าค่ะเพราะถ้าจะให้เล่าทั้งหมดทุกคนคงอ่านประมาณ 3-4 วันได้==) เราคิดว่าเราไม่ไปดีกว่าถ้ามันไม่น่าเป็นห่วงอะไรขนาดนั้น เรามีเหตุผลของเราค่ะที่เราไม่อยากไป5555 ทุกคนลองพิจารณาดูนะคะ ขอบคุณสำหรับความคิดเห็นทุกคนค่า