พอดีเมื่อสงกรานต์ 2 ปีก่อน ไปเที่ยวพัทยากับครอบครัว และเหมาเรือสปีดโบ๊ทไปเที่ยวเกาะล้าน ทั้งหมด 15 ชีวิต มีเด็กอายุ 10-13 ปี 3 คน และเด็ก 3 ขวบ 1 คน คนแก่อีก 2 คน พอตกลงจองเรือ ค่าเรือ 3500 บาท (ตอนตกลงก็บอกเราว่าเรือใหญ่) ตกลงเรียบร้อยก็นั่งรอเรือมารับ ประมาณ 15 นาที เรือก็มา เค้าก็เรียกให้ไปขึ้นเรือกัน เราก็ถามแฟนเราว่า ไหนเรือล่ะ แฟนเราชี้ให้ดู เราเห็นเรือถึงกับอึ้งถามว่าใช่เหรอ ลำนี้เนี่ยนะ ทำไมลำเล็กจัง เรามีกันตั้ง 15 คนนะ นั่งลำนี้ไปเหรอ (เรือที่มารับเป็นเรือลำเล็ก 1 เครื่องยนต์) ใจเราตอนที่เห็นเรือ แบบว่าไม่ไปได้มั้ย แต่ก็ไม่ได้เพราะเค้าไปกันหมด แต่คือเราห่วงลูกเราที่อายุ 3 ขวบ สรุปแล้วก็เดินไปขึ้นเรือกัน พอขึ้นเรือเสื้อชูชีพก็มีไม่ครบคน พอเรือเริ่มออกแม่เจ้า!!! เกิดมาไม่เคยนั่งสปีดโบ๊ท มันกระแทกมาก นั่งก้นแทบไม่ติดเบาะ แต่พี่เราเค้าเคยนั่ง เค้าบอกว่ามานเป็นแบบนี้แหละ มันกระแทกกับคลื่น เราก็เอ่อ กูไม่น่าเลย เราต้องเอาลูกนั่งตัก กอดลูกไว้แน่น สักพักใหญ่ๆ เรือก็เริ่มเข้าใกล้เกาะล้าน คลื่นลมเริ่มเบาลง เรือกระแทกน้อยลง พอเห็นน้ำทะเลใสๆ ก็เริ่มลืมเรื่องเรือกระแทก หันไปสนใจกับน้ำทะเลใสๆ กันหมดทั้งลำ!!! และเรือก็ถึงเกาะล้าน คนขับเรือก็ปล่อยให้เราเล่นน้ำกันตามอัธยาศัย และจะกลับมารับตอนเย็นและบอกกับพวกเราว่าอย่าเย็นมาก เพราะช่วงเย็นคลื่นลมแรงมาก เราก็พาลูกเล่นทราย คนอื่นๆ ก็ไปเดินเล่น เล่นน้ำกัน จนเวลาล่วงเลยถึงบ่าย 3 เราก็ชวนกันกลับดีกว่าเพราะกลัวเจอคลื่นแรงอีก ก็ไปบอกคนขับเรือ คนขับเรือก็บอกว่า เดี๋ยวบ่าย 4 โมงค่อยออกดีกว่า ให้แดดอ่อนลงหน่อย เราก็นั่งกินลมชมแดด จนถึง 4 โมง ก็ไปตามอีกรอบ คนขับเรือก็บอกรอแป๊บ ไปเอาเรือก่อน สรุป เรือมารับ 4.30 น. ณ. เวลานั้น เราเริ่มสังเกตุว่าคนไม่ค่อยมีแล้ว เพราะเค้าทยอยกันกลับออกไปเยอะแล้ว เราก็ขึ้นเรือกันเรียบร้อย พอเรือออกมาได้นิดนึง ก็มีคนขับเจ็ทสกี สวนมาชลอคุยกับคนขับเรือของเรา แต่เป็นการคุยภาษามือ เราดูจากท่าทางที่คนขับเจ็ทสกีทำมือทำไม้ เรารู้สึกได้ว่าเค้าเตือนคนขับเรือของเราเรื่องอะไรซักอย่าง แต่เราเดาเอาว่าน่าจะเกี่ยวกับทะเล คนขับเรือเราก็พยักหน้า และทำสีหน้าไม่ค่อยดีเท่าไหร่ แต่ก็ขับเรือต่อไป ขับออกมาได้พักนึง พระเจ้า!!!! เรือที่ว่ากระแทกตอนขามานั้น ยังเทียบไม่ได้กับขากลับสักนิด มันกระแทกเสียงดังและแรงมาก คลื่นเข้ามากระแทกหน้าเรืออย่างต่อเนื่อง คนขับเรือขับๆ อยู่แล้วก็วิ่งไปดูที่ท้ายเรือ แล้วก็วิ่งกลับมาที่พวงมาลัยเรือ เราเห็นลูกเรานั่งหลับตา ก้มหน้ามุดลงไปในเสื้อชูชีพ พ่อกับแม่ก็นั่งซบกันหลับตา ทุกคนในเรืออยู่ในอาการกลัว ส่วนเราไม่ต้องพูดถึง สวดมนต์ตลอดเลย เราห่วงลูกเรามาก คลื่นก็กระแทกเข้ามาไม่ยั้ง จนเราไม่ไหวแล้ว เราก็เลยบอกคนขับเรือว่า พี่ขับเบาๆ ไม่ได้หรอ เค้าก็ตอบมาว่า นี่แทบจะไม่ได้เหยียบคันเร่งเลย คลื่นแรงมากจริงๆ คนขับเองยังทำหน้ากังวลเลย เราเห็นมีเกาะเล็กๆ มีบ้านคนปลูกอยู่ เราเห็นเค้ามีท่าเทียบเรือ เราเลยบอกพี่เอาเรือเทียบท่านั้นก่อนได้มั้ย ให้คลื่นเบาลงกว่านี้ก่อนค่อยไปต่อเถอะ สงสารเด็กกับคนแก่ เค้าจะไม่ไหวกันแล้ว แต่คนขับบอกว่าเทียบไม่ได้ นั่นเป็นเกาะส่วนตัว เวรกรรมละกู!!! ณ. เวลานั้น คนขับเรือเองก็ทำอะไรไม่ได้นอกจากวิ่งไปท้ายเรือที หัวเรือที ประคองเรือให้ค่อยๆ ไป เรือก็กระแทกกับน้ำดังสนั่นตลอดเวลา บอกตรงๆ กลัวไปหมดทั้งเรือจะแตก เรือจะล่ม คิดถึงสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลาย พวกเด็กๆ ก็พากันกรี๊ด เรานั่งจับเรือมือนึง อีกมือนึงก็กอดลูกเอาไว้แน่น มองไปในทะเล ไม่มีเรือวิ่งกันซักลำเดียว!!! เรานั่งกันอยู่ในสภาพนั้น อย่างกลัวสุดชีวิต สักพักคนขับเรือบอก เริ่มเห็นฝั่งแล้ว ทุกคนบนเรือ เริ่มมีรอยยิ้ม คนขับเรือถามว่า ให้ไปส่งที่หน้าโรงแรมเลยมั้ย พวกเราตอบพร้อมกันเลยว่าไม่ และเราก็บอกคนขับเรือว่า พี่พาไปลงที่ใกล้ที่สุดเลย ไม่ต้องไปถึงโรงแรมแล้ว อยากจะขึ้นฝั่งให้เร็วที่สุดแล้วตอนนี้ ลงตรงไหนชั่งมัน เดี๋ยวพวกหนูต่อรถกลับเอง แล้วเค้าก็ขับตรงเข้าหาด รู้สึกจะเป็นหาดจอมเทียนช่วงต้นๆ หาดเลย พอเรือเทียบ คนที่นั่งเตียงผ้าใบ พากันหันมามองกันหมด คงงงว่าอีพวกนี้มายังไง มาลงตรงนี้ พวกเราก็พากันมาเรียกสองแถวกลับโรงแรมต่อ และก็คุยกันเรื่องถึงเรื่องแต่ละคนว่าตอนอยู่บนเรือ รู้สึกยังไง คิดอะไรกัน แบบว่า สำหรับเรา เราต้องไปทำบุญถวายสังฆทานกันยกใหญ่ที่รอดตายมาได้ และขอบอกว่า เข็ดจริงๆ !!!!

เล่ามาซะยืดยาว เราขอถามผู้มีประสบการณ์ เรากำลังจะต้องไปเที่ยวกระบี่ และที่สำคัญ!! ต้องเหมาเรือไปเที่ยวเกาะ อีกแล้วครับท่าน คือเราอยากรู้ว่า ทะเลที่กระบี่ คลื่นจะแรงเหมือนที่พัทยาหรือเปล่า เราจะได้เปลี่ยนใจทัน หรือให้เค้าเปลี่ยนโปรแกรม ไม่ต้องออกทะเลดีกว่า ขอบคุณล่วงหน้าเลยนะคะ^^