เริ่มเรื่องคือ พ่อเราเค้าไปซื้อรถเก่ามาค่ะ แล้วมันพังบ่อยมากกก พอพังก็ต้องซ่อม

พอซ่อมบ่อยเงินพ่อเราก็ไม่พอ พ่อเลยขอยืมทองเราไปจำนำ(ทอง1สลึง แต่ทองพ่อก็มีนะสร้อย1บาทกับแหวน50สตางค์แต่ไม่จำนำ) แล้วปล่อยให้ทองหลุด!!?

แต่ทองเรา แม่เป็นคนซื้อให้ค่ะ(พ่อกับแม่แยกทางกัน แต่แม่ส่งเงินและจ่ายค่าใช้จ่ายทุกอย่างในบ้าน)

แม่ก็ว่าเรา บอกแม่เป็นคนซื้อให้อยากให้เก็บไว้ ทำไมให้พ่อเค้าไป ทวงคืนให้ได้นะ!!

เราก็ทวงเรื่อยๆ พ่อเราก็ผลัดเรื่อยๆ จนปีใหม่ที่ผ่านมาเค้าบอกจะคืนให้ก็ไม่คืน ตรุษจีนบอกจะให้คืนก็ไม่ซื้อคืน

วันนี้เราไปหาแม่ แม่ก็บ่นอีกแล้ว บอกเมื่อไหร่จะทวงได้ แม่ซื้อให้ทำไมไม่รักษาไม่ดูแล

กลับมาเราเลยทวงพ่ออีก ว่าเดือนมีนา จะซื้อให้แน่ป่าว พ่อก็บอกไม่แน่ใจ

เราเลย อ้าว งั้นทองหนูก็อดดิ. พ่อก็โมโหใหญ่เลย บอกจะทวงไรหนักหนา รำคาญ มีก็ซื้อให้เองแหละ

เราเลยบอกก็วันนี้โดนแม่ว่าอีกแล้ว เค้าก็บอก กะอีแค่ทองสลึงเดียวทวงอยุ่นั้นแหละ อนาคตจะพึ่งได้รึป่าวก็ไม่รู้

แบบด่าเยอะมากอ่ะค่ะ เราเลยมานอนคิดว่าเราผิดมากหรอ เราดูอกตัญญูหรอคะ

เราแค่เห็นว่าเป็นทองที่แม่ซื้อให้เรา เราต้องเก็บไว้  เราผิดมั้ยคะที่ทวงพ่อ

หรือเราควรจะยกให้พ่อไป แล้วยอมโดนแม่ด่าดี