แอบเห็นเพื่อนๆคุยกันเกี่ยวกับตอนจบของ You Came From The Stars ว่า คขบ มีแนวโน้มที่จะอิงจากหนังสือ








บทที่ยี่สิบเอ็ด (ตอนจบของหนังสือ)

ฤดูกาลผ่านไป

            ฤดูใบไม้ร่วงและฤดูหนาวและฤดูใบไม้ผลิและฤดูร้อน ใบไม้ปลิวเข้ามาทางประตูร้านของลูเซียส คล้ากที่เปิดไว้
รวมทั้งสายฝนและแสงเขียวขจีอย่างมีความหวังของฤดูใบไม้ผลิ คนเข้ามาและกลับออกไป ย่ายาย นักสะสมตุ๊กตาและเด็กหญิงเล็กๆที่มากับแม่




             เอ็ดเวิร์ดทวนคำพูดของตุ๊กตาโบราณซ้ำแล้วซ้ำอีจนกระทั่งคำพูดประโยคนั้นห่อหุ้มด้วยความหวังอยู่ในสมอง ใครคนหนึ่งจะมา
ใครคนหนึ่งจะมารับเธอ
             แล้วตุ๊กตาโบราณก็พูดถูก
             ใครคนหนึ่งมาจริงๆ
             เป็นฤดูใบไม้ผลิ ฝนกำลังตก มีช่อดอกด๊อกวู้ดบนพื้นร้านของลูเซียส คล้าก
             เธอเป็นเด็กหญิงเล็กๆ น่าจะอายุห้าขวบ และขณะที่แม่ของเธอพยายามหุบร่มสีฟ้าอย่างยากลำบาก เด็กหญิงก็เดินไปรอบๆร้าน หยุดพินิจดูตุ๊กตาทีละตัวอย่างตั้งอกตั้งใจก่ินจะเดินต่อไป
             เมื่อมาถึงเอ็ดเวิร์ด เธอหยุดอยู่ตรงหน้าที่ดูเหมือนว่าเป็นเวลานาน เธอจ้องมองเอ็ดเวิร์ด และเอ็ดเวิร์ดจ้องมองเธอ
             ใครคนหนึ่งจะมา เอ็ดเวิร์ดพูด ใครคนหนึ่งจะมาเพื่อฉัน
             เด็กหญิงยิ้มออกมา แล้วเขย่งปลายเท้าขึ้นเพื่อหยิบเอ็ดเวิร์ดลงมาจากชั้นวาง เธอกอดเอ็ดเวิร์ดไว้ในวงแขน เธอกอดไว้แน่นและอ่อนโยนแบบเดียวกับที่ซาราห์ รูธเคยทำ
             โอ เอ็ดเวิร์ดคิด ฉันยังจำได้
             "คุณผู้หญิงครับ" ลูเซียส คล้ากพูด "โปรดดูลูกสาวด้วยครับ คุณหนูกำลังอุ้มตุ๊กตาบอบบางมาก มีค่ามาก และค่อนข้างราคาแพงครับ"
             "แม็กกี" ผู้หญิงคนนั้นพูด เธอเงยหน้าขึ้นจากร่มที่ยังคงกางอยู่ "ลูกอุ้มอะไรจ๊ะ"
             "กระต่ายจ๊ะ" แม็กกีตอบ
             "อะไรนะจ๊ะ" แม่ถาม
             "กระต่ายจ๊ะ" แม็กกีพูดอีกครั้ง "หนูอยากได้กระต่ายตัวนี้จ๊ะ"
             "จำได้ไหมจ๊ะ วันนี้เราจะไม่ซื้ออะไร เรามาดูเฉยๆจ๊ะ" ผู้หญิงคนนั้นพูด
             "คุณผู้หญิงครับ" ลูเซียส คล้ากพูด "ช่วยจัดการด้วยครับ"
             ผู้หญิงคนนั้นเดินมาหยุดยืนข้างแม็กกีและก้มลงมองเอ็ดเวิร์ด
             กระต่ายรู้สึกวิงเวียน
             ในนาทีนั้น เอ็ดเวิร์ดสงสัยว่าหัวตัวเองแตกแยกออกอีกครั้งอย่างนั้นหรือ เอ็ดเวิร์ดกำลังฝันอย่างนั้นหรือ
             "แม่จ๋า ดูซิจ๊ะ" แม็กกีพูด "ดูกระต่ายซิจ๊ะ"
             "แม่เห็นจ๊ะ" ผู้หญิงคนนั้นพูด
             เธอทิ้งร่มในมือและยกมือขึ้นแตะล็อกเก็ตที่ห้อยคออยู่ เอ็ดเวิร์ดจึงเห็นในตอนนั้นเองว่านั้นไม่ใช่ล็อกเก็ต เป็นนาฬิกา นาฬิกาพก
             นาฬิกาของเอ็ดเวิร์ด
             "เอ็ดเวิร์ดใช่ไหม" อะบิลีนถาม
             ใช่ เอ็ดเวิร์ดตอบ
             "เอ็ดเวิร์ด" เธอพูดอีกครั้ง ครั้งนี้อย่างมั่นใจ
             ใช่ เอ็ดเวิร์คอตอบ ใช่ ใช่ ใช่
             ฉันเอง

สำหรับคนที่ยังไม่เคยอ่านหนังสือค่ะ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ใจความสำคัญของเรื่องนี้สามารถสรุปได้ด้วยคำพูดตอนหนึ่งในหนังสือ: “ถ้าคุณไม่มีจุดมุ่งหมายที่จะรักหรือถูกรัก ถ้าเช่นนั้นการเดินทางทั้งหมดนั้นก็ไร้ความหมาย” (หน้า 199) Edward Tulane เป็นตุ๊กตากระต่ายพอซเลนที่เด็กหญิงอายุ 10 ขวบนามว่า Abilene ได้รับจากคุณย่าของเธอในปี 1930 … Edward ใช้ชีวิตอย่างเพลิดเพลินแต่ไร้แก่นสารอยู่กับเจ้านายตัวน้อยของเขา ซึ่งเธอปฏิบัติต่อเขาด้วยความรักและความเอาใจใส่อย่างท่วมท้น จนกระทั่งเกิดเคราะห์ร้ายที่ทำให้เขาตกจากเรือ RMS Queen Mary ขณะเดินทางไปพักผ่อน

Edward ใช้ชีวิต 297 วันบนพื้นมหาสมุทร จนกระทั่งมีมรสุมลูกหนึ่งพัดพาเขาขึ้นมาจากก้นมหาสมุทร และมีชาวประมงคนหนึ่งพร้อมกับเพื่อนของเขาผ่านมาจึงเก็บเขาขึ้นมาได้ ... ชายผู้นั้นพาเขากลับบ้านไปหาภรรยา ตั้งชื่อใหม่ให้และหาเสื้อผ้ามาสวมใส่ให้ด้วย ... Edward ถูกส่งผ่านมือต่อมืออย่างต่อเนื่องรุ่นต่อรุ่น จนทำให้ชีวิตเขาผันแปรไปตามวิถีชีวิตของคนเหล่านั้น เช่น คนเร่ร่อนกับหมาของเขา เด็กหญิงที่ป่วยเป็นปอดบวมกับพี่ชายของเธอ การเดินทางของ Edward ไม่เพียงแต่พาเขาห่างไกลจากบ้าน แต่ยังพาเขาห่างไกลจากความเป็นกระต่ายที่เห็นแก่ตัวซึ่งครั้งหนึ่งเขาเคยเป็น ... ในที่สุด Edward ก็ถูกทำให้แตกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยอย่างโหดร้ายจากกระแทกกับขอบเคาน์เตอร์ จากนั้นก็ถูกซ่อมและวางขายลดราคาอยู่ในร้านขายตุ๊กตาเป็นเวลานานหลายปี แต่สุดท้ายแล้วก็ถูกซื้อโดยเจ้านายคนเดิมที่เขาเคยรู้จัก ซึ่งเดี๋ยวนี้เธอโตขึ้น เป็นผู้ใหญ่มากขึ้น และมีลูกสาวหนึ่งคน

https://www.facebook.com/notes/you-came-from-the-stars-thailand/%E0%B8%9A%E0%B8%97%E0%B8%84%E0%B8%A7%E0%B8%B2%E0%B8%A1%E0%B9%80%E0%B8%81%E0%B8%B5%E0%B9%88%E0%B8%A2%E0%B8%A7%E0%B8%81%E0%B8%B1%E0%B8%9A%E0%B8%A5%E0%B8%B0%E0%B8%84%E0%B8%A3-2-the-miraculous-journey-of-edward-tulane/1451112661776798

เราคิดว่า ถ้า คขบ อิงการเขียนบทจากหนังสือ ตอนจบก็ไม่น่าจะทำร้ายความรู้สึกกันเท่าไหร่เน๊อะ[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ไม่กล้าบอกว่าจะ Happy Ending ไม่กล้าเดาใจคขบ เดี๋ยวแป๊ก
เพื่อนๆอ่านแล้วคิดว่าไงกันบ้างค่ะ (จขกท คิดไม่ออก)