อืม ๆๆเป็นแบบนี้มาเกือบทั้งชีวิต จะช่วยยังไงดีหละครับ ได้ไม่ได้ก็ขอแค่ได้ช่วยแระกันครับ (ภาษาอาจจะไม่สวยนะ)

ผมก็เป็นคนไข้คนนึงที่มีปัญหาระบบลำใส้ แต่รวม ๆคือโรคกระเพาะนะ ซึ่งไปหาหมอแต่ละครั้ง ก็ได้แค่ยาแก้โรคกระเพาะ ยาเคลือบ
ไม่เคยสังเกตุตัวเองว่าทำไมถึงเป็น ปวดท้องแบบนั้นมาประมาณเกือบ 3 ปีได้ บิด แสบ ปวดจนตัวงอเป็นกุ้ง
และอาเจียนตลอดหลังจากทานอะไรเข้าไปไม่ถึงครึ่งชั่วโมง จนต้องไปหาหมอ เล่าอาการให้ฟัง ก็ได้แค่ยาแก้โรคกระเพาะ
แต่เปลี่ยนตัวยาไปเรื่อย ผมถามหมอตลอดเวลาหมอสั่งยา ตัวเดิมไหม รึเปลี่ยนไปเรื่อย ลองจนกว่าลำใส้จะถูกกับยา แต่ก็ไม่มีสักตัวครับ
ก็เป็นแบบนี้มาเรื่อย ๆ ยาหมดเข้า รพ. แต่ก็ยังเป็นเหมือนเดิมนะ กิน อาเจียนออกคืน ไปหาหมอก็เหมือนเดิม ให้ยา ฉีดยาแก้ปวด
เคยมีครั้งนึง ปวดจนนอนไม่ได้เลย ลำใส้บิดตลอด รับรู้อาการได้ครับ หมอฉีดยานอนหลับให้ สบายจัง.

จนกระทั่งเวลาผ่านไปหลายปี ผมล้มป่วยแบบไม่รู้ตัว คืออาเจียนขั้นรุนแรง หมดตัวเลยว่าได้ ผมหลับอยู่ในห้องวันอาทิตย์ ตื่นมาเช้าวันอังคาร
หิว โทรให้พี่ซื้อโจ๊กมาให้ โทรลางานพร้อม เพราะหลับเตลิดวัน กินโจ๊กเสร็จเหมือนเดิมครับ ครึ่งชั่วโมงอาเจียนหมดตัว

กลับมานอนต่อ แต่ทีนี้ หลับ ไม่ ตื่น  จนกระทั่งพี่ชายเอ่ะใจ มันหายหัวไปไหนของมันฟร๊ะ เงียบกริบ ปกติต้องได้คุยกันทุกวัน
(ผมฝากกุญแจสำรองไว้กับพี่ชาย เผื่อผมลืม) พี่ก็ท้าวความเดิม มันไม่สบายนี่หว่า โทรมาให้ซื้อโจ๊กไปให้
แกเลยมาที่ห้องผม(วันศุกร์ 13 จำได้แม่น) โน้น นอนกองเป็นศพในห้องน้ำ สภาพหนังหุ้มกระดูก หลายคนคิดว่าตายแล้ว
ไม่มีสัญญาณตอบรับจากการปลุก รถมูลนิธิมาป๊าบ โอเค ชีพจรเต้นอ่อน ส่ง รพ.มหาราช นครราชสีมา

หลายวันผ่านไป จนผมฟื้นมาแบบงง ๆเออเร่อขั้นเทพว่าได้ ตุมาอยู่ รพ.ทำไมฟร๊ะ ฝันอะไรว๊า
รู้เรื่องอีกทีจากปากคุณหมอ อย่างงามเดะ ผมเป็นไตวายเฉียบพลัน... คุณหมอสอบประวัตฮะ

งงหละสิ ไม่กินเหล้า ไม่สูบบุหรี่ ออกกำลังกาย พักผ่อนเพียงพอ คือมันเป็นไตวายเฉียบพลันได้ว๊า ผมเลยกลายเป็นกรณีศึกษาไปเลย
ส่งผลเลือดไปตรวจที่ กทม.ก็ไม่พบอะไรผิดปกติ กรรมพันธุ์ก็ไม่มีใครเคยเป็น ดั๊นคนแรกของตระกูล(อันนี้คุณหมอรายงานให้ทราบอีกครั้งครับ)

หลังจากนั้น ผมก็ป่วยแบบเดิม เกือบ 2 ปี ปวดท้อง ตัวงอเป็นกุ้ง อาเจียน จนเคยชักกระตุกจนเกือบเป็นอัมพฤก (สะกดผิดขออภัย)

เรื่องของผมก็มีแค่นี้แหละ (แต่ย่อแล้วนะนี่) ซึ่งจริง ๆแล้วก็ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับอาการ ที่ จขกท.เป็นจั๊กนิด แต่อยากเล่าให้ฟัง

ผมแค่อยากจะสื่อว่า ไปหาหมอยังไงก็บ่หายเดะบางคนเนี่ย ต้องลองยาไปเรื่อย ๆจนกว่าจะหาย
ทรมานฮะคนที่บ้านก็เครียดตาม เป็นไรนักหนา !!!

จนผมได้อ่านหนังสือธรรมะเล่มหนึ่ง ซึ่งก็จำชื่อหนังสือไม่ได้ ไปยืนอ่านฟรีที่ร้านหนังสือ
เค้าบอกว่า "เจ็บตรงไหน ก็มองที่ตรงนั้น แล้วรักษามัน" ผมก็เลยมาค้นหาข้อมูล คนที่เป็นลำใส้ ซึ่งก็มีหลายอาการ
ปิ๊ง!!! ความคิดที่ว่าเคยเจอคนที่เป็นโรคกระเพาะ ลำใส้บิดเพราะภาวะความเครีด ผมก็เริ่มเสี่ยงดวงเลย
เริ่มมองตัวเองแระ เราเป็นแบบนั้นรึป่าว ใช่ว่ะเฮ้ย ก็ลดสิ ตัดอะไรที่ใม่จำเป็น ไม่คิด ไม่จำ ไม่สนใจซะอย่าง

เรื่องอาหารการกิน การใช้ชีวิตแต่ละวัน พักผ่อนเพียงพอ(ในระหว่างนี้ผมก็ยังกินยาอยู่นะ) ก็ยังเป็นเหมือนเดิม
เชื่อไหมครับ บทมันจะหายก็หาย วันนั้นเมาเบียร์ฮะ(นาน น๊านทีจะดื่มฮะ) แฮ็งค์ เพื่อนชวนเข้าห้องอบสมุนไพร
ออกมาหายแฮ็งค์ฮะ แล้วกินต่อยันเที่ยงคืน ตื่นเช้ามามันสดชื่นดีแฮ๊ะ ติดใจเดะ กลับไปอบเบิ้ล
(ตู้อบสมุนไพร ที่วัดบ้านดอน โคราช) จากที่เคยปวดท้องกระปิดกระปอย ตดบ่อย พุงก็ออก มันหายไปกับห้องอบสมุนไพร
ลองกินยาต้ม ก็ซัดซะ ลมในท้องออกแบบคนเคยมีพุง แฟ๊บเลย ก็อบมาจนทุกวันนี้ 4 ปีได้

เรื่องการกิน ผมเลือกฮะ เนื้อสัตว์ถ้าเลือกได้ ไก่ และก็ของทะเล ไปกินเนื้อย่างกัน ผมต้มเลยครับ ไม่ย่าง สุกี้ได้ก็จัดเลย

ผลไม้ผมเน้นเลยนะ แอ๊ปเปิ้ล(เช้าบ่อยมาก) ฝรั่ง(ขับลมในกระเพาะสุด ๆ) แตงโม(แก้เหนื่อย สดชื่นมีแรง) ส้ม(แพ๊ง แพงแต่ช่วยให้ลำใส้...นึกไม่ออกอ่ะศัพท์มันสูงแต่ดีกับลำใส้ฮะ) มะละกอ(ตัวถ่ายปู๊ดป๊าดเลย) โอ๊ยอีกเยอะ ระวังแค่ผลไม้ที่ทำให้ขับถ่ายยาก มีเม็ดมังคุดอะไรนี่ ไม่อะ แล้วก็กินมากบางอย่างทำให้เป็นเบาหวาน อันนี้ก็ไม่ค่อยกินเยอะเท่าไร  

ตะกูลถั่ว เผือกต้ม มันต้ม นมถั่วเหลือง(ไม่กินนมสัตว์ทุกชนิด)

ที่เหลือ ร่างกาย กับพักผ่อน จัดระเบียบเอง จ๊อกกิ้งบ้าง เล่นบาส ปั่นจักรยาน ว่ายน้ำ ดนตรี ฯลฯ
คิดว่าผมเลอะเทอะมั้ยฮะ ย้อนกลับไปอ่านเอง ยังงงกะตัวเองเลย

จะสรุปก็คือ ผมปรับเรื่องการกิน เรื่องงานผมก็ไม่เครียดมากนัก เพราะทำเป็นทีม การออกกำลังกาย พักผ่อน และจิตใจ
แช่น้ำทะเลก็สามารถช่วยได้ จากเคยภูมแพ้ เมารถบ่อย ห๊าย  

ทุกวันนี้ก็ยังเข้าห้องอบสมุนไพรตามวัดแถวบ้าน
(วัดสัจธรรม ปากช่อง,วัดบ้านดอน โคราช) เฉพาะวันหยุดงาน เดือนนึงก็เกือบ 6-7 ครั้ง
แระก็ได้ของเล่นใหม่ fleex ถามอากู๋นะครับ ผมเอามาแปะท้อง สบายดี ไม่ได้ไปเยี่ยม รพ.มา 2-3 ปีแระ
แล้วก็จะไม่มีวันไปเยี่ยมอีกแน่ ๆ จะดูแลร่างกายอย่างดีเลย ถ้าบริจาคเลือดได้อีก จะบริจาคร่ายกายไปด้วย ถ้าเค้ารับนะ

**แชร์แค่นี้แหละ ดึกแระสมองคงเออเร่อครับ
**ใช้วิจารณญาณกันนะครับ
**หลังไมค์ได้ครับ อาจช่วยได้ไม่มาก หรือไม่ได้เลย แต่บางครั้งการได้บอกอะไรให้ใครฟัง ก็ทำให้ดีขึ้น
**คิดไม่ออกแล้ว