จขกท มีเยอะมากๆเลยค่ะ
- เรื่องแรก พลาดค่ะ
ตอนนั้นตื่นสายแล้วค่ะ แต่ก็ต้องแต่งหน้าเพราะว่าตอนเย็นต้องไปข้างนอกต่อ แล้วเรียนทั้งวันเลยก็เลยต้องแต่งหน้าตั้งแต่เช้า
พอแต่งหน้าเสร็จก็ออกไปเรียนตั้งแต่เช้าเลยค่ะ ก็รู้สึกแปลกๆว่า เอ๊ะ ทำไมคนมองเราเยอะจังวันนี้ สงสัยเราสวย = =' (มั่นหน้า)
เวลาประมาณ 17.00 น. กว่าๆ เลิกเรียนก็ไปเข้าห้องน้ำ กะว่าจะไปเติมหน้า พอเห็นตัวเองในกระจกเท่านั้นแหละค่ะ ได้คำตอบเลย
เขียนคิ้วเข้มไม่เท่ากัน ข้างนึงอ่อนไปหน่อย อีกข้างเข้มมาก ก็เลยแก้ให้เท่ากันค่ะ (แล้วคือเดินเรียนทั้งวัน T^T เจอผู้คนมากมาย อายค่ะบอกเลย 55)
ความรูสึกตอนนั้นแบบ
- เรื่องที่สอง อาจจะโก๊ะค่ะ
วันนั้นเราแต่งหน้าไปเรียน เรียกว่าจัดเต็มค่ะ เนื่องจากเรียนบ่าย มีเวลาเยอะ ก็เลยโบกไปชนิดที่ยุงกัดแล้วเจอแต่แป้งกับรองพื้นน่ะค่ะ 55555
เราเป็นคนสายตาสั้นค่ะ ต้องใส่แว่น ไม่กล้าใส่คอนแทคเลนส์ เพราะเราซุ่มซ่าม เดี๋ยวเดินไปไหนมาไหนแล้วหลุด หรือว่าลืมถอดค่ะ
เวลาเรียนเราก็ใส่แว่นค่ะ
ก็ใส่แว่นตั้งแต่เริ่มเรียนจนถึงเย็น แล้วพอเรียนเสร็จก็ถอดแว่นเก็บใส่กล่อง แล้วก็กลับหอค่ะ
ระหว่างกลับนั้นก็เจอคนรู้จักตลอดทางเลยค่ะ พอถึงหอ ขึ้นห้องมาเท่านั้นแหละค่ะ พบความจริง ตรงจมูกเป็นรอยแว่นค่ะ
แล้วเราเป็นคนไม่ค่อยมีดั้ง 555 เวลาใส่แว่นมันก็ไหล รอยที่เห็นก็เป็นทางยาวเลยค่ะ จากหัวตาลงมาเกือบถึงปลายจมูก
*ถ้านึกภาพไม่ออก ให้นึกถึงทางรถที่เป็นดินแล้วมีหญ้าขึ้นค่ะ ที่มันจะมีหญ้าขึ้นตรงกลางกับริมๆ ไม่ขึ้นบริเวณรอยล้อรถค่ะ*
แบบนั้นเลยค่ะ คือแบบความรู้สึกตอนนั้นเฟลค่ะ 5555 นึกในใจว่า นี่ฉันกำลังเฉดดิ้งจมูกด้วยแว่นสินะ -.-
เป็นความรู้สึกที่
จริงๆค่ะ
ลองมาเล่าสู่กันฟังดูค่ะ
อิอิ
ปล. คำพูดในดุ๊กดิ๊กอาจจะไม่สุภาพ จขกท ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยค่ะ
ปล.2 ดุ๊กดิ๊กจากอินเทอร์เน็ตค่ะ
ใครเคยมีประสบการณ์โก๊ะๆจากการแต่งหน้าหรือว่าแต่งหน้าแล้วพลาดบ้างคะ :D อิอิ
- เรื่องแรก พลาดค่ะ
ตอนนั้นตื่นสายแล้วค่ะ แต่ก็ต้องแต่งหน้าเพราะว่าตอนเย็นต้องไปข้างนอกต่อ แล้วเรียนทั้งวันเลยก็เลยต้องแต่งหน้าตั้งแต่เช้า
พอแต่งหน้าเสร็จก็ออกไปเรียนตั้งแต่เช้าเลยค่ะ ก็รู้สึกแปลกๆว่า เอ๊ะ ทำไมคนมองเราเยอะจังวันนี้ สงสัยเราสวย = =' (มั่นหน้า)
เวลาประมาณ 17.00 น. กว่าๆ เลิกเรียนก็ไปเข้าห้องน้ำ กะว่าจะไปเติมหน้า พอเห็นตัวเองในกระจกเท่านั้นแหละค่ะ ได้คำตอบเลย
เขียนคิ้วเข้มไม่เท่ากัน ข้างนึงอ่อนไปหน่อย อีกข้างเข้มมาก ก็เลยแก้ให้เท่ากันค่ะ (แล้วคือเดินเรียนทั้งวัน T^T เจอผู้คนมากมาย อายค่ะบอกเลย 55)
ความรูสึกตอนนั้นแบบ
- เรื่องที่สอง อาจจะโก๊ะค่ะ
วันนั้นเราแต่งหน้าไปเรียน เรียกว่าจัดเต็มค่ะ เนื่องจากเรียนบ่าย มีเวลาเยอะ ก็เลยโบกไปชนิดที่ยุงกัดแล้วเจอแต่แป้งกับรองพื้นน่ะค่ะ 55555
เราเป็นคนสายตาสั้นค่ะ ต้องใส่แว่น ไม่กล้าใส่คอนแทคเลนส์ เพราะเราซุ่มซ่าม เดี๋ยวเดินไปไหนมาไหนแล้วหลุด หรือว่าลืมถอดค่ะ
เวลาเรียนเราก็ใส่แว่นค่ะ ก็ใส่แว่นตั้งแต่เริ่มเรียนจนถึงเย็น แล้วพอเรียนเสร็จก็ถอดแว่นเก็บใส่กล่อง แล้วก็กลับหอค่ะ
ระหว่างกลับนั้นก็เจอคนรู้จักตลอดทางเลยค่ะ พอถึงหอ ขึ้นห้องมาเท่านั้นแหละค่ะ พบความจริง ตรงจมูกเป็นรอยแว่นค่ะ
แล้วเราเป็นคนไม่ค่อยมีดั้ง 555 เวลาใส่แว่นมันก็ไหล รอยที่เห็นก็เป็นทางยาวเลยค่ะ จากหัวตาลงมาเกือบถึงปลายจมูก
*ถ้านึกภาพไม่ออก ให้นึกถึงทางรถที่เป็นดินแล้วมีหญ้าขึ้นค่ะ ที่มันจะมีหญ้าขึ้นตรงกลางกับริมๆ ไม่ขึ้นบริเวณรอยล้อรถค่ะ*
แบบนั้นเลยค่ะ คือแบบความรู้สึกตอนนั้นเฟลค่ะ 5555 นึกในใจว่า นี่ฉันกำลังเฉดดิ้งจมูกด้วยแว่นสินะ -.-
เป็นความรู้สึกที่
จริงๆค่ะ
ลองมาเล่าสู่กันฟังดูค่ะ อิอิ
ปล. คำพูดในดุ๊กดิ๊กอาจจะไม่สุภาพ จขกท ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยค่ะ
ปล.2 ดุ๊กดิ๊กจากอินเทอร์เน็ตค่ะ