ปวดหัวจี๊ดเบย แต่พอทราบสาเหตุดีๆ ถึงทราบว่ามันเริ่มจากปวดต้นคอ นอนเล่นใน Notebook ไปถ้างั้น 55+

กลับบ้านมาแล้ววว ดีใจมาก น้ำนิ่งกระโดดกอดร้องเสียงหลงเลย แต่ดันจำทรงผมเราไม่ได้ เห่าซะงั้น 55+

พรุ่งนี้ไปทำบุญ ถวายสังฆทาน เลี้ยงอาหารเด็กกำพร้า ไปเยี่ยมเอาของไปบริจาคบ้านสัตว์พิการ อื่นๆนานา พรุ่งนี้วันพระนี่ ส่วนเรื่องอื่นก็ไปฉลองกับเพื่อน
ตอนแรกว่าจะหลับยาวทันทีที่ถึงบ้าน แต่ ฝันแปลกๆ + ได้รับพัสดุแปลกๆ เหมือนคราวนั้นอีกแล้ว


   ย้อนไปในช่วงการมาอยู่บ้านนี้ใหม่ๆ บ้านหลังนี้เป็นบ้านจัดสรรโครงการใหม่เอี่ยม เพิ่งเปิดเฟสมาหยกๆ ครอบครัวเราก็รีบจอง

พอมาอยู่ก็ดีๆ ถึงแม้จะฝันแปลกๆ บ้าง จนกระทั่งวันนึง มีจดหมายฉบับหนึ่ง จ่าหน้าเป็นภาษาอังกฤษ MR. T.. s .. แต่อ่านจากชื่อแล้ว เป็นคนญี่ปุ่นแน่ๆ

มองไปว่าเขาส่งให้บ้านไหน เผื่อส่งผิดบ้านหรือผิดซอย จะได้ให้ถูก


บ้านเลขที่  2.. / ...

เฮ้ยยย นี่มันบ้านเลขที่เรานี่นา

มองไปที่ซอย ถนน  ตำบล อำเภอ จังหวัด รหัสไปรษณีย์ blah blah ก็อันเดียวกับบ้านเรา


แต่ บ้านเราเป็นบ้านมือหนึ่ง สร้างใหม่ๆ เลย อะไรกันเนี่ยยยย



กลับขึ้นมาหน่อย ช่วงสมัยที่พี่สาวเราที่เป็นญาติ ลูกคุณป้าอีกคน เสียชีวิตเพราะอุบัติเหตุทางรถยนต์ ในปี 2009  

คืนนั้น เราเพิ่งกลับจากงานสวดคืนแรก ตอนนั้น น้องหมาที่บ้านยังมีแต่น้ำนิ่ง โกลเด้นเด็กอายุเกือบๆ 6 เดือน กำลังซนและงอแง

คืนนั้นเสียใจมากร้องไห้จนหมดแรง เพราะเราสนิทกับพี่สาวคนนี้มาก ไมเกรนขึ้นจ้า ไม่ต้องนอนแล้วบนห้อง ปีนไม่ไหว นอนในห้องนั่งเล่น เปิดแอร์กอดน้ำนิ่งนี่ละ ดีที่สุด ก็หลับๆ ไป หลับตอน 4 ทุ่ม

พอหลับไป  แล้วก็ตื่นกลางดึก เพราะนิ่งเห่าเสียงดัง ร้องจะออกนอกบ้าน เลยไปเปิดประตู เฝ้าน้องหมา เพราะนึกว่าปวดท้องจะถ่าย

ที่ต้องเฝ้าเพราะ กลัวไปเล่นซน เพราะมาวันแรกก็คาบคางคกซะน้ำลายฟูมปาก ต้องส่ง รพ.สัตว์มหิดลกลางดึก เกือบตาย

แต่ พอเปิดประตู น้ำนิ่ง ก็ไม่ได้ไปทำธุระ แต่วิ่งไปที่หน้าประตูรั้ว คาบลูกบอลของมันที่อยู่บนพื้น กระดิกหาง ส่งเสียงคราง เหมือนเวลาเล่นกับคนในบ้าน

แต่ .. ตรงนั้นไม่มีใคร  

ไม่ไหวแล้ว ขนลุก เลยเรียกน้ำนิ่งเข้าบ้านเลย

ตอนแรก เคยคิดว่า เป็นพี่สาวคนที่เสีย มาเยี่ยมและมาเล่นด้วย แต่ ข้อสงสัยถูกพิสูจน์ขึ้นเมื่อปีที่แล้ว

วันครบรอบการเสียชีวิตครบ 3 ปีของพี่เขา เราและที่บ้านพาน้ำนิ่งไปด้วย

อยากพิสูจน์เรื่องเมื่อคืนนั้น เลยเอารูปของพี่เขา ไปให้น้ำนิ่งดู รวมถึงกระเป๋าใบที่พี่เขาใช้ประจำก่อนเสียด้วย
น้ำนิ่งทำเมิน ไม่สนใจ เหมือนเวลาเจอคนแปลกหน้าทั่วไป

น่าจะโล่งใจ ที่ไม่ใช่พี่เขา แต่ขนลุกแทน


และคืนนั้น น้ำนิ่งเห็นใคร ???


ปล.ไปวัดสายตามาเมื่ออาทิตย์ที่แล้ว สั้นลงรุนแรง เอิ่ม มิน่าละปวดหัว ได้เวลาทำ Lasik แล้วสินะ