เราอายุ 27 มีแฟนเป็นคนอเมริกัน อายุย่าง 20 เดือนพฤษภาคมนี้ เราสองคนอยู่ห่างกันคบกันมาได้เกือบสามปีแล้ว เราติดต่อกันได้ใช้ skype เปิดกล้องคุยกันตลอดทั้งวัน ถึงไม่มีอะไรจะคุยเราสองคน ก็จะเปิดกล้องทิ้งไว้ให้อีกฝ่ายเห็นกันตลอด เวลาออกไปข้างนอกก็จะ ออนสไกป์ผ่านกล้องมือถือ เราทำแบบนี้กันมาตลอดเกือบสองปี
       ระยะหลังมาแฟนเราเริ่มหวาดระแวงสงสัยในตัวเราจนเกินพอดี ขอให้เราโชว์มือถือ ข้อความ รายชื่อผู้ติดต่อ(ทั้งๆที่ตัวเองอ่านไม่ออก) หากเราลุกหายจากกล้องเพื่อไปเข้าห้องน้ำ หรือทำกับข้าว เขาจะหาว่าเราไปแอบทำอะไรกับใครหลังกล้อง (เราอยู่คนเดียวเช่าคอนโดอยู่) หากเขาโทรหาเราในสไกป์ไม่ติดแค่แป็บเดียว ซึ่งบางครั้งเกิดจากสัญญาณอินเตอร์เน็ตของเราและของเขา เขาจะหาว่าเราคุยกับคนอื่น เปิดกล้องโขว์คนอื่น ไปมีอะไรกับคนอื่น (ในลิสต์สไกป์เรามีแค่เขาคนเดียว เราจะไม่คุยสไกป์กับคนแปลกหน้า ไม่เคยเปิดกล้อง ใครแอดมาเราจะบล็อค และเขาก็มีพาสเวิร์ดสไกป์เรา)
เวลาที่เราอยู่ต่อหน้าเขาทุกวันนี้ถ้าเรามองไปทางอื่น ก้มมองพื้น มองอะไรรอบๆตัว เบี่ยงตัวออกจากกล้อง เพื่อจะหยิบน้ำ หรืออะไรก็ตามแต่ที่จะทำให้เขาไม่เห็นเราในสายตา เขาจะหาว่ามีคนอื่นอยู่ในห้องกับเรา หรือหาว่าเราเปิดกล้องมือถือให้คนอื่นดู ที่แย่ไปกว่านั้นคือเราโชว์ของสงวนเราให้ผู้ชายคนอื่นดูทางมือถือ เวลาเราออกไปข้างนอกแค่ไปปากซอยหาซื้อกับข้าวเขาจะหาว่าเราออกไปกับผู้ชายคนอื่น เพราะตอนนี้เราสไกป์ไม่ได้เวลาอยู่ข้างนอกเพราะมือถือส่งซ่อมศูนย์ เี่รามีออกไปบ้างกับเพื่อนไปตลาดนัด ไปทำผมบ้างไปกินข้าวห้องเพื่อน เราก็ให้เขาเห็นว่าเราไปไหน เราไปแค่นี้นะ เราทำแบบนี้ เราพยายามให้เขาเห็นกิจวัตรประจำวันของเรามากที่สุด มันเหมือนอยู่กับเขาตลอด 24 ชั่วโมง
      แรกๆที่เขาเริ่มหวาดระแวงเราเข้าใจว่าเขารักเรา หวงเพราะอยู่ห่างกัน แต่ไม่ว่าจะอธิบายยังไงทุกวันนี้เขาก็ไม่ฟัง บางทีข้อกล่าวหาของเขามันแรงมาก มันเหมือนเขากำลังตบหน้าเรา จนบางครั้งต้องถามกับตัวเองว่านี่หรือคำพูดจากปากของคนที่เรารัก ช่วงหลังๆเราร้องไห้ทุกวันเพราะมันโมโห มันน้อยใจ และเราไม่มีความสุขกับชีวิต เราต้องมานั่งระแวงเวลาลุกไปห้องน้ำ ออกไปซื้อของข้างนอก หรือก้มมองอะไร มองไปทางอื่น เราจะทะเลาะกับเขาอีก ก่อนหน้านี้เขาโกหกเราไปใช้ยาไอ๊ซ์ เราขอให้เขาเลิกเพราะเราเกลียดเรื่องแบบนี้ เราเคยขอเลิกหลายครั้งหากเขาัยังใช้ยาอยู่ เขาโกหกเราหลายต่อหลายครั้งเพื่อไปเสพยา หลังจากหยุดเขาเปลี่ยนเป็นหวาดระแวงเรา เขาบอกตลอดว่าเพราะเขารักเรามาก ไม่อยากให้เรามีคนอื่นไม่อยากให้เราทิ้งเขาไปหาคนที่ดีกว่า แต่เราให้โอกาสเราไม่เคยเปรียบเทียบหรือยกผู้ชายคนไหนมาเปรียบเทียบกับเขา เรารักเขาเราสัญญาว่าเราจะอยู่กับเขาช่วยให้เขาผ่านช่วงเวลาแย่ๆ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ตลอดสามปีที่ผ่านมา แสดงให้เขาเห็นตลอดว่าเราซื่อสัตย์กับเขาแค่คนเดียว เราไม่ยอมแพ้ระยะทาง มีพวกผู้ชายมาจีบเราในเฟส เขาเห็นแล้วไม่พอใจ จะด่าเขา จะลบผู้ชายคนไหนออก เราไม่เคยว่า ก่อนหน้านี้แฟนเก่าเราเคยโทรมาครั้งนึงแต่เราหลบไปคุยแต่โกหกเขาว่าเราไปเข้าห้องน้ำ เพราะเราไม่อยากให้เขาคิดมาก โกรธ และโมโห(เขาฟังภาษาไทยรู้เรื่องนิดหน่อยเป็นบางประโยค) แต่เราก็บอกเขาตามตรงหลังจากคุยจบ นั่นเป็นครั้งเดียวที่เราปิดบังเขา เราไม่อยากเลิกกับเขา หลายๆคนเวลาฟังเรื่องของเราก็แค่บอกว่าเลิกไป แต่ที่เราต้องการมันไม่ใช่เลิกแต่เป็นจะทำยังไงให้เรามีความสุขกว่านี้ ทำยังไงให้เขาหยุดความคิดแบบนี้ทั้งๆที่ก่อนหน้านี้เขาไม่เคยเป็น เราเคยบอกเขาแล้วว่าเรารู้สึกยังไง เขาเห็นเราร้องไห้ทุกวัน เขาโทษโทรศัพท์ เขาโทษที่เราโกหกเพื่อหลบไปคุยกับแฟนเก่า เขาได้แต่บอกขอโทษ จะไม่ทำอีกแต่สุดท้ายก็เป็นเหมือนเดิมทุกวัน อยากอยู่ห่างๆจากเขาแต่มันทำยากจริงๆ เราอยากรู้หลังจากพวกคุณที่อ่านเรื่องของเรา พวกคุณคิดยังไงคะ....เรารับฟังทุกคำตอบและพร้อมจะตอบทุกคำถาม