ขอเกริ่นก่อนนะครับ

เพื่อนสนิทสาวผมเป็นแนวพวกทุ่มเท (บูชา) กับความรักครับ เต็มที่ 100%  มีความเชื่อมั่นในตัวเองสูงมาก
นิสัยดีครับ แต่เวลามีแฟนจะทุ่มเทไปกับแฟนซะส่วนใหญ่ พ่อ แม่ เพื่อน นี่แทบไม่เห็นหัว (สำหรับผม เวลาเพื่อนผมมันไม่มีแฟนมันโอเคมากครับ แต่ถ้ามีแฟนจะเปลี่ยนไปคนละคน)

กับแฟน เวลารักก็รักมากกกกทำนู่นทำนี่ให้แฟนเวอร์ ๆ   แต่เวลาจะเฮียกับแฟนมัน มันก็เอาแต่ใจ, เหวี่ยง, โมโหร้าย, แอบมีกิ๊ก, ฯลฯ

ที่ผมรู้เพราะผมเป็นเพื่อนสนิทครับ มันชอบเล่าให้ผมฟัง และ ผมก็ได้เตือนมันแล้วว่า ทำแบบนี้มันไม่ดีหรอก ถ้าผมเจอแฟนแบบนี้ผมก็ทนไม่ได้ และผมก็แปลกใจว่า แฟนมันทำไมทนได้

และแล้ววันนั้นก็มาถึงครับ
เพื่อนสาวผมโดนบอกเลิก (ผมหละสมน้ำหน้าในใจเลย ฮาาา)


ผลกระทบที่เกิดขึ้น คือ
เพื่อนสาวผม ซึมเศร้า นอนไม่หลับ ยิ้มไม่ค่อยออก เหม่อ
ต้องหาอะไรทำ ห้ามอยู่เฉย ๆ เพราะถ้าอยู่เฉย ๆ จะร้องไห้
บางทีหาอะไรทำ ก็ยังร้องไห้ได้เอง

ช่วงนี้มันจะชอบชวนผมไปนู่นไปนี่  แต่เวลาไป ผมก็เซ็งครับ = =" เพราะมันจะซึม ๆ (ผมก็เซ็งสิ แทนที่จะไปสนุกสนาน เฮฮา) จนหลัง ๆ ผมเริ่มรับไม่ได้แล้วครับ เริ่มปฎิเสธแล้ว เพราะว่ามันกร่อยครับ (แต่ผมก็สงสารมันนะครับ)

มันบอกผมว่าเดี๋ยวก็หาย แต่ตอนนี้ผ่านมา 3 เดือนแล้วครับ มันก็ยังซึมเศร้าเหมือนเดิม
ผมถามมันว่า เป็นนานไปหรือเปล่า?
มันตอบผมว่า แค่ 3 เดือนเอง ถือว่ายังน้อย เพื่อนของมันซึมเศร้าเป็นปี บางคนหลายปี (ผมแปลกใจที่มันบอกว่า แค่นี้ยังน้อย = =" )


คำถาม คือ
ก็เลยอยากจะรบกวนปรึกษาว่า คนที่มีอาการอกหักลักษณะนี้ แบบนี้ป่วยทางจิตไหมครับ หรือว่าไม่ได้ป่วยครับ แล้วถ้าป่วย ป่วยเป็นโรคอะไรครับ
ควร พึ่งจิตแพทย์ (ที่ไหนดีครับ) หรือ เข้าวัด ดีครับ หรือ แก้อย่างไรดีครับ

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ปล... แค่เพื่อนสนิทครับ ผมไม่ได้คิดอะไรไปมากกว่าเพื่อนครับ : )

รบกวนแนะนำด้วยครับ

ขอบคุณครับ