ลูกอายุ 1 ขวบ แม่เลี้ยงเองที่บ้าน กลางวันอยู่กันแค่สองคน เป็นครอบครัวเดี่ยวอยู่กัน 3 คนพ่อแม่ลูก
ช่วงส.อ. จะเจอตายาย เวลาพาออกไปเจอคนเยอะๆ จะไม่มีปัญหา ถ้าคนเข้ามาทัก จะไม่ร้องไห้
ดูแล้วไม่กลัวคนแปลกหน้าที่เข้ามาทัก เพราะลูกจะจ้องหน้าคนแปลกหน้าตลอดเวลา แต่ปัญหาคือ

1)ลูกไม่ยิ้มแย้ม ทั้งๆ ที่อยู่บ้านร่าเริงมาก และบอกให้ลูกทำอะไร ก็จะไม่ทำ เช่นสวัสดีค่ะ หรือยิ้มหวาน ทั้งที่เวลาอยู่ที่บ้านจะทำได้ดี

2)ถ้าคนแปลกหน้ามาขออุ้ม ลูกจะไม่ยอมและเบี่ยงตัวหลบ บางครั้งอุ้มไปสักพักนึงก็ร้องไห้ แม่เองก็พาไปข้างนอกบ่อยกับคนที่ลูกคุ้นเคย
แต่ไม่ค่อยมีโอกาสให้คนอื่นที่ลูกไม่คุ้นเคยมาอุ้มลูกเราบ่อยนัก เลยไม่แน่ใจว่าจะทำยังไงดีคะ

แอบระบายนิดนึงค่ะ ญาติบางคนเจอกันสองเดือนครั้ง เจอกันปุ๊บก็จะเข้ามาอุ้ม และชอบพูดเสียงดังๆ บางทีต้องเดินหนี
เราเองก็อธิบายแล้วว่า ถ้าหลานยังไม่ยอมก็อย่าพึ่งอุ้ม รอให้คุยเล่นพักนึกก่อน แต่เค้ายังคว้าตัวไป ซึ่งในที่สุดลูกก็ร้องไห้จริงๆ ค่ะ
แล้วก็มาล้อเลียนว่า ลูกเรามันเป็นอะไรนักหนา ลูกเค้ากับเด็กอื่นไม่เห็นจะเป็นเลย
เราอธิบายแล้วว่าลูกเค้าคนในบ้านช่วยกันเลี้ยงตั้ง 5-6 คน แถมบ้านอยู่ติดถนนอีก
แต่เค้าก็ยังทำเหมือนกับว่าเป็นเรื่องสนุกทีได้แหย่เด็กอ่ะคะ

ขอบคุณค่ะ