วณิพกหญิงตาบอด ใช้ความสามารถแลก
***ไปพบโพสนี้ที่ facebook และขอนำมาโพสต่ออีกทีนะครับ โดยผู้โพสคือคุณ Feelings Matter.เขียนไว้ว่า.......
อันที่จริงผมผูกพันกับน้องคนนี้นะครับ...
ผมทำงานที่ตึกกสิกรไทยสาขาสำนักพหลโยธินมาปีนี้ก็ปีที่6แล้วครับ ... ตั้งแต่ปีแรก ...
ผมจะพบน้องคนนี้ระหว่างเดินไปทานข้าวกลางวันอยู่บ่อยๆ ผมสะดุดตา สะดุดใจ สะดุดหูเธอ
เพราะเสียงร้องของเธอไพเราะดังมาแต่ไกลตั้งแต่ยังไม่เห็นตัวเธอด้วยซ้ำไป
ครั้งแรกที่ได้พบเธอผมประทับใจในความเป็นนักร้องเสียงดีของเธอ ไปหยุดดูหยุดฟังเธอร้องเพลง
ก็ให้ประหลาดใจ เพราะทุกคนจะเห็นได้ชัดเจนว่าเธอเป็นผู้พิการทางสายตาหรือตาบอดนั่นเอง
แต่เธอดันสวมนาฬิกาข้อมือ ... ทีแรกก็คิดว่าสงสัยตาบอดปลอมแหงเลย เสียงก็ดีไม่น่าหากินมักง่ายแบบนี้ ...
แต่พอเธอร้องเพลงจบ เธอก็ยกข้อมือข้างที่มีนาฬิกาอยู่ขึ้นมาแนบหูแล้วก็กดปุ่ม ผมก็ถึงบางอ้อทันที!
นาฬิกาเธอพูดได้ครับ มันบอกเวลาด้วยเสียง ผมโกรธตัวเองแทบแย่ที่ด่วนสรุปคิดร้ายไปก่อน และตั้งแต่วันนั้นผมก็ประทับใจเธอเรื่อยมา
น้องคนนี้เธอมองไม่เห็น ... สำหรับผม เธอไม่ได้มานั่งขอทาน เธอมาขับกล่อมผู้คนที่เดินไปเดินมาแถวพหลโยธิน ด้วยเสียงร้องอันไพเราะของเธอ
เพื่อแลกกับเงินเล็กๆน้อยๆ ...
1.อย่าด่วนตัดสินใคร เพียงเพราะคุณ"เห็นกับตา" เพราะนั่นอาจจะยังไม่พอก็ได้ เหมือนกับที่ตอนแรกผมคิดว่าน้องเค้าแกล้งตาบอด
เพราะใส่นาฬิกาข้อมือ แต่พอมารู้ความจริงทีหลัง ก็รู้สึกละอายใจที่คิดไปในทางไม่ดีก่อน
2.ทุกคนล้วนมีความรับผิดชอบต่อหน้าที่ของตัวเอง ไม่มีหน้าที่ของใครต่ำต้อยไปกว่าของคนอื่น ถ้าเราซื่อสัตย์ต่อหน้าที่ของเรา มันจะยิ่งใหญ่เสมอ
- หน้าตึก IBM พหลโยธิน (อันนี้ผมเจอบ่อย ประมาณเที่ยงๆครับ)
- ตลาดประชานิเวศน์1
- หน้าตึก SCB รัชโยธิน
- หลังตึกชินวัตร3
- ท่าเรือพระราม7
- หลังการบินไทย
- ข้างตึกรสา ตรงทางขึ้นเซเว่นฯ
และเชื่อว่ายังน่าจะมีอีกหลายแห่ง
เพิ่มเติม
https://www.facebook.com/whenfeelings...
อนึง ผมก็ไม่รู้จะไปแท็กห้องไหนดี ก็ฝากรวมๆกระจายๆห้องไปแล้วกันนะครับ
เป็นกำลังใจให้เธอนะครับ ถ้าได้เป็นกระทู้แนะนำ ชีวิตเธอก็คงจะดีขึ้นครับหวังไว้เช่นนั้น
ดูทีแรกน้ำตาซึมเลยครับ เลยขอเอามาวางไว้ในกระทู้พันทิป นะครับ ฝากด้วยครับ
น้องคนนี้เธอมองไม่เห็น ... สำหรับผม เธอไม่ได้มานั่งขอทาน เธอมาขับกล่อมผู้คนที่เดินไปเดินมา
***ไปพบโพสนี้ที่ facebook และขอนำมาโพสต่ออีกทีนะครับ โดยผู้โพสคือคุณ Feelings Matter.เขียนไว้ว่า.......
อันที่จริงผมผูกพันกับน้องคนนี้นะครับ...
ผมทำงานที่ตึกกสิกรไทยสาขาสำนักพหลโยธินมาปีนี้ก็ปีที่6แล้วครับ ... ตั้งแต่ปีแรก ...
ผมจะพบน้องคนนี้ระหว่างเดินไปทานข้าวกลางวันอยู่บ่อยๆ ผมสะดุดตา สะดุดใจ สะดุดหูเธอ
เพราะเสียงร้องของเธอไพเราะดังมาแต่ไกลตั้งแต่ยังไม่เห็นตัวเธอด้วยซ้ำไป
ครั้งแรกที่ได้พบเธอผมประทับใจในความเป็นนักร้องเสียงดีของเธอ ไปหยุดดูหยุดฟังเธอร้องเพลง
ก็ให้ประหลาดใจ เพราะทุกคนจะเห็นได้ชัดเจนว่าเธอเป็นผู้พิการทางสายตาหรือตาบอดนั่นเอง
แต่เธอดันสวมนาฬิกาข้อมือ ... ทีแรกก็คิดว่าสงสัยตาบอดปลอมแหงเลย เสียงก็ดีไม่น่าหากินมักง่ายแบบนี้ ...
แต่พอเธอร้องเพลงจบ เธอก็ยกข้อมือข้างที่มีนาฬิกาอยู่ขึ้นมาแนบหูแล้วก็กดปุ่ม ผมก็ถึงบางอ้อทันที!
นาฬิกาเธอพูดได้ครับ มันบอกเวลาด้วยเสียง ผมโกรธตัวเองแทบแย่ที่ด่วนสรุปคิดร้ายไปก่อน และตั้งแต่วันนั้นผมก็ประทับใจเธอเรื่อยมา
น้องคนนี้เธอมองไม่เห็น ... สำหรับผม เธอไม่ได้มานั่งขอทาน เธอมาขับกล่อมผู้คนที่เดินไปเดินมาแถวพหลโยธิน ด้วยเสียงร้องอันไพเราะของเธอ
เพื่อแลกกับเงินเล็กๆน้อยๆ ...
1.อย่าด่วนตัดสินใคร เพียงเพราะคุณ"เห็นกับตา" เพราะนั่นอาจจะยังไม่พอก็ได้ เหมือนกับที่ตอนแรกผมคิดว่าน้องเค้าแกล้งตาบอด
เพราะใส่นาฬิกาข้อมือ แต่พอมารู้ความจริงทีหลัง ก็รู้สึกละอายใจที่คิดไปในทางไม่ดีก่อน
2.ทุกคนล้วนมีความรับผิดชอบต่อหน้าที่ของตัวเอง ไม่มีหน้าที่ของใครต่ำต้อยไปกว่าของคนอื่น ถ้าเราซื่อสัตย์ต่อหน้าที่ของเรา มันจะยิ่งใหญ่เสมอ
- หน้าตึก IBM พหลโยธิน (อันนี้ผมเจอบ่อย ประมาณเที่ยงๆครับ)
- ตลาดประชานิเวศน์1
- หน้าตึก SCB รัชโยธิน
- หลังตึกชินวัตร3
- ท่าเรือพระราม7
- หลังการบินไทย
- ข้างตึกรสา ตรงทางขึ้นเซเว่นฯ
และเชื่อว่ายังน่าจะมีอีกหลายแห่ง
เพิ่มเติม https://www.facebook.com/whenfeelings...
อนึง ผมก็ไม่รู้จะไปแท็กห้องไหนดี ก็ฝากรวมๆกระจายๆห้องไปแล้วกันนะครับ
เป็นกำลังใจให้เธอนะครับ ถ้าได้เป็นกระทู้แนะนำ ชีวิตเธอก็คงจะดีขึ้นครับหวังไว้เช่นนั้น
ดูทีแรกน้ำตาซึมเลยครับ เลยขอเอามาวางไว้ในกระทู้พันทิป นะครับ ฝากด้วยครับ