http://th.wikipedia.org/wiki/%E0%B8%84%E0%B8%A7%E0%B8%B2%E0%B8%A1%E0%B8%9C%E0%B8%B4%E0%B8%94%E0%B8%95%E0%B9%88%E0%B8%AD%E0%B8%AD%E0%B8%87%E0%B8%84%E0%B9%8C%E0%B8%9E%E0%B8%A3%E0%B8%B0%E0%B8%A1%E0%B8%AB%E0%B8%B2%E0%B8%81%E0%B8%A9%E0%B8%B1%E0%B8%95%E0%B8%A3%E0%B8%B4%E0%B8%A2%E0%B9%8C%E0%B9%84%E0%B8%97%E0%B8%A2
ประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 112 บัญญัติไว้ว่า "ผู้ใดหมิ่นประมาท ดูหมิ่น หรือแสดงความอาฆาตมาดร้ายพระมหากษัตริย์ พระราชินี รัชทายาท หรือผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ ต้องระวางโทษจำคุกตั้งแต่สามปีถึงสิบห้าปี"
จากลิ้งในวิกิ จะเห็นว่า แม้กฏหมายจะบอกไว้อย่างชัดเจน ว่ามาตรานี้ ต้องทำอะไร กับใคร ถือว่าผิดบ้าง นั้นคือ ต้องหมิ่นประมาท หรือดูหมิ่น หรือแสดงอาการอาฆาตมาตรร้าย ต่อบุคคล 4กลุ่มคือ กษัตริย์ พระราชินี รัชทายาท ผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์เท่านั้น
แต้ถ้าอ่านดีๆจะเห็นได้ว่า มาตรานี้ มันมีปัญหาก้เพราะการตีความที่กว้าง จากฝ่ายขวาจัด ซึ่งหากมองตามตัวอักษรหมายความว่า มาตรานี้ ใช้ได้แค่บทลงโทษเท่านั้น แต่ลักษณะการกระทำผิดนั้นือว่าตีความใหม่หมด
หมิ่นประมาท ความจริงจะต้องใช้นิยามเดียวกับ ความผิดฐานหมิ่นประมาททั่วไปนั่นคือ มาตรา 326 ระบุถึงการกระทำความผิดฐานหมิ่นประมาทไว้ว่า “ผู้ใดใส่ความผู้อื่นต่อบุคคลที่สามโดยประการที่น่าจะทำให้ผู้อื่นนั้นเสียชื่อเสียงถูกดูหมิ่นหรือถูกเกลียดชัง ผู้นั้นกระทำความผิดฐานหมิ่นประมาท ต้องระวางโทษจำคุกไม่เกินหนึ่งปี หรือปรับไม่เกินสองพันบาท หรือทั้งจำทั้งปรับ”
ยังมีการหมิ่นประมาท ด้วยการโฆษณา หรือหมิ่นประมาท ซึ่งหน้า
แต่คำว่าหมิ่นประมาทในมาตรา 112 กลับกลายเป็นว่า แตะต้องไม่ได้ พูดึงอะไรนิดอะไรหน่อยก็ไม่ได้ ซึ่งความเป็นจริง หลายกรณีทีู่คนโดนกฏหมายหมิ่น และศาลยกฟ้อง แต่ต้องเสียเวลาในคุกเพราะมีอัตราโทษศูงศาลมักไม่ให้ประกัน ยกเว้นจะเส้นใหญ่จริง
ส่วนที่เหลือลองศึกษาเองคิดเอง ว่า ว่าปัญหาของมาตรานี้มันอยู่ที่กฏหมาย หรืออยู่ที่ก็ตีความ แบบเหวี่ยงแหกันแน่ และแหนี้ ก็จับได้เฉพาะฝ่ายตรงข้าม
จริงๆแล้วคนเข้าใจกฏหมายหมิ่นมาตรา 112 แค่ไหน
ประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 112 บัญญัติไว้ว่า "ผู้ใดหมิ่นประมาท ดูหมิ่น หรือแสดงความอาฆาตมาดร้ายพระมหากษัตริย์ พระราชินี รัชทายาท หรือผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ ต้องระวางโทษจำคุกตั้งแต่สามปีถึงสิบห้าปี"
จากลิ้งในวิกิ จะเห็นว่า แม้กฏหมายจะบอกไว้อย่างชัดเจน ว่ามาตรานี้ ต้องทำอะไร กับใคร ถือว่าผิดบ้าง นั้นคือ ต้องหมิ่นประมาท หรือดูหมิ่น หรือแสดงอาการอาฆาตมาตรร้าย ต่อบุคคล 4กลุ่มคือ กษัตริย์ พระราชินี รัชทายาท ผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์เท่านั้น
แต้ถ้าอ่านดีๆจะเห็นได้ว่า มาตรานี้ มันมีปัญหาก้เพราะการตีความที่กว้าง จากฝ่ายขวาจัด ซึ่งหากมองตามตัวอักษรหมายความว่า มาตรานี้ ใช้ได้แค่บทลงโทษเท่านั้น แต่ลักษณะการกระทำผิดนั้นือว่าตีความใหม่หมด
หมิ่นประมาท ความจริงจะต้องใช้นิยามเดียวกับ ความผิดฐานหมิ่นประมาททั่วไปนั่นคือ มาตรา 326 ระบุถึงการกระทำความผิดฐานหมิ่นประมาทไว้ว่า “ผู้ใดใส่ความผู้อื่นต่อบุคคลที่สามโดยประการที่น่าจะทำให้ผู้อื่นนั้นเสียชื่อเสียงถูกดูหมิ่นหรือถูกเกลียดชัง ผู้นั้นกระทำความผิดฐานหมิ่นประมาท ต้องระวางโทษจำคุกไม่เกินหนึ่งปี หรือปรับไม่เกินสองพันบาท หรือทั้งจำทั้งปรับ”
ยังมีการหมิ่นประมาท ด้วยการโฆษณา หรือหมิ่นประมาท ซึ่งหน้า
แต่คำว่าหมิ่นประมาทในมาตรา 112 กลับกลายเป็นว่า แตะต้องไม่ได้ พูดึงอะไรนิดอะไรหน่อยก็ไม่ได้ ซึ่งความเป็นจริง หลายกรณีทีู่คนโดนกฏหมายหมิ่น และศาลยกฟ้อง แต่ต้องเสียเวลาในคุกเพราะมีอัตราโทษศูงศาลมักไม่ให้ประกัน ยกเว้นจะเส้นใหญ่จริง
ส่วนที่เหลือลองศึกษาเองคิดเอง ว่า ว่าปัญหาของมาตรานี้มันอยู่ที่กฏหมาย หรืออยู่ที่ก็ตีความ แบบเหวี่ยงแหกันแน่ และแหนี้ ก็จับได้เฉพาะฝ่ายตรงข้าม