ที่มา
- เจ้าสีเกด
หญิงงามพลัดถิ่นผู้เป็นที่กล่าวขานเรื่องการปักผ้า เป็นคนหยิ่งในศักดิ์ศรี และใจคอเด็ดเดี่ยวเพราะเลือดแห่งขัตติยนารี ผู้มีเชื้อสายเป็นถึงเจ้าหญิง ยามรักก็รักหมดใจ แต่ยามร้ายยิ่งฝังใจ รักแรง เกลียดแรง ถึงแม้จะยึดมั่นในความดีแต่ก็มิอาจรักษาไว้ได้
- เวียงแก้ว
ป็นบ่าวขัดดอกที่ถุกพ่อนำมาทิ้งไว้ที่บดินทร์ธร หน้าตาสะอาดหมดจดในแบบสาวเหนือ เวียงแก้วเป็นคนขยัน อดทน ใจเย็น และยอมคน ไม่มีพิษภัย แต่ความดี ความซื่อสัตย์กลับนำพาเธอไปสู่ความโชคร้ายจนถูกหล่อหลอมให้กลายเป็นวิญญาณพยาบาท ที่รอวันแก้แค้นผู้ที่ทำให้เธอต้องถึงจุดจบของชีวิต

ความรัก
- เจ้าสีเกด
พบรักกับชายทัตที่เป็นเหมือนแสงสว่างสุดท้ายในชีวิต จนยอมมอบกายถวายชีวิตให้ แต่กลับถูกทรยศหักหลัง เพราะคนรักทิ้งไปแต่งงานกับหญิงฉาย แถมยังถุกบังคับให้ทอผ้าตาดทองเพื่อมอบให้หญิงฉายใช้ในงานแต่งกับคนรักของเธอ
- เวียงแก้ว
ธอมีใจให้กับท่านชายวิฬุรที่เคยช่วยเหลือเธอจากการจมน้ำ แต่ต้องตกเป็นอนุภรรยาของปกรณ์ด้วยเล่ห์เพทุบาย จนเป็นที่ริษยาของบรรดาภรรยาคนอื่นๆ

มรสุมชีวิต
- เจ้าสีเกด
ป็นถึงเจ้าหญิงต่างเมืองแต่ถูกเหยียบย่ำราวกับสิ่งไร้ค่า ถูกหญิงโฉมกลั่นแกล้งจนเกือบเอาชีวิตไม่รอด แล้วยังต้องโทษจากการทำเสน่ห์คุณไสย์ จนในที่สุดตั้งท้องและตัดสินใจผูกคอตายพร้อมกับลุกในท้องในที่สุด
- เวียงแก้ว
กโขกสับสารพัด ทั้งยังถุกทำร้ายทุบตีจากบรรดาเมียๆ และโดนชายฉกรรจ์ทั้ง 6 ข่มขืนจนถูกกล่าวหาว่าเล่นชู้ สุดท้ายถูกฆ่าอย่างทรมานแสนสาหัส

ระยะเวลาแห่งการแก้แค้น
- เจ้าสีเกด
ฝังคำสาปไว้ในผืนผ้าว่าจะตามจองล้างคนพวกนั้นทุกชาติไป นับจากสมัยรัชการที่ 5, 6, 7 และ ปัจจุบัน
- เวียงแก้ว
25 ปีแห่งการรอคอยนับจากวันตายจนถึงวันที่ร้อยดาว ลุกสาวเธอกลับมาปลดปล่อยวิญญาณ