เรื่องมันมีอยู่ว่า
ตอนนั้นเราโมโหเเฟนที่เเฟนเเอบไปคุยกับคนอื่น เเต่เค้าบอกว่าคนสำคัญคือเรา ตอนนั้นเราระเเวงทุกอย่าง
เสียใจปนสับสนเเละโมโหโกรธรวมๆกันไปหมด เรื่องมันเกิดเมื่อเเฟนกำลังขับรถไปส่งเราที่บ้านค่ะ ระหว่างทางเราทะเลาะกับเค้า
เราจึงพูดประชดถึงผู้หญิงที่เค้าคุยอยู่ เค้าอารมร์เสียจึงเหยียบคันเร่งรถประมาณ 100 กว่าๆ ในใจเราก็โมโหมากคิดในใจว่า
"ขับเเบบนี้ไม่ตายๆ ไปเลยล่ะ " ด้วยอารมณ์ชั่ววูบเราจึงหักพวงมาลัยรถทำให้รถเสียหลักพลิกคว่ำลงข้างทาง รถสภาพยับเยินมาก
โชคดีที่เค้าไม่เป็นอะไรมาก ส่วนเราเจ็บซี่โครงค่ะเพราะไม่ได้คาดเข็มขัด พอเช้าอีกวันนึงเค้าก็บอกเลิกเราเเล้วคบกับอีกคนอย่างเปิดเผยเลยค่ะ
ทั้งๆที่ตอนนั้นเรายังเจ็บอยู่ ก็เลยกลายเป็น"เจ็บทั้งกายเเละใจ" เรารู้สึกผิดมากค่ะเพราะตอนนั้นเเฟนกำลังช็อตเงินอยุ่พอดี เราไปทำให้เค้าลำบากยิ่งกว่าเดิม ก็คงสาสมกับการกระทำของเราเเล้วค่ะ ทุกวันนี้ยังคิดถึงเค้าเเต่เค้าเกลียดเรามาก ไม่เหลือเเม้เเต่ความรู้สึกดีๆ
เหตุการณ์วันนั้นยังตามหลอกหลอนอยู่ทุกๆวัน เราเสียใจกับทุกๆอย่างที่เกิดขึ้น ไม่มีวันไหนที่จะลืมได้เลยค่ะ เราจะผ่านช่วงเวลาเเบบนี้ไปได้ยังไงคะ