สารภาพก่อนเลยครับว่าแทบไม่เคยดูบอลไทยเลย แต่ก็แอบลุ้นอยู่ห่าง (มากๆ) ไม่ใช่ไม่รักชาติ แต่รู้ว่ามันมีแต่พวกขายฝันเลยขี้เกียจดู บวกกับเบื่อพวกดูตามกระแสด้วย คือก็พอเข้าใจได้นะครับว่าซีเกมส์ก็เป็นเวทีหนึ่งที่จะได้ฝึกฝีมือนักเตะ แต่ผมคิดว่ามันเล็กไปมั๊ย คือมันชนะก็เสมอตัวไง แต่นี่พี่แกดันเว่อร์ซะหยั่งกะได้แชมป์เอเชี่ยนคัพ (บอลโลกมันเว่อร์ไป)

คือถ้าอยากเป็นระดับโลกจะมาแข่งระดับภูมิภาคอยู่ทำไมครับ เพราะช่วงที่เราเป็นเจ้าในระดับภูมิภาคเราก็ไม่ไปไหนเลยในระดับทวีปหรือระดับโลก แถมเป็นเจ้าระดับภูมภาคนานๆ ทำให้หลงตัวเองจนช่วงนึงชาติอื่นเค้าแซงเราไปกันหมดแล้ว คือผมคิดว่าเอาเงินกับเวลาไปทุ่มให้มันจริงๆ จังๆ กับเอเชี่ยนคัพและกับบอลโลกแค่สองอย่างพอดีกว่ามั๊ยครับ ถ้าหากอยากไปบอลโลกจริงๆ ไม่ใช่ขายฝันหลอกคนไทยไปวันๆ

อันนี้เป็นมุมมองในฐานะคนที่ไม่เคยลงแข่งบอลเลยแม้แต่ระดับทีมหมู่บ้านนะครับ ดูเพราะใจรักอย่างเดียว T_T

ปล. ขอแท็กบอลนอกนิดนึงครับ เผื่อใครเป็นแบบผมคือคลิกอ่านแต่แท็กบอลนอกอย่างเดียว