กระทู้นี้ ขอชี้ให้เห็นใน 3 ประเด็น     ไม่ใช่ประเด็นหลัก 2 ประเด็น   ประเด็นหลัก 1 ประเด็น  ดังนี้ :


1. การเห็นกายธรรมนั้น ต้องทำวิชากันอย่างจริงจัง

กายธรรมไม่ลอยไป ลอยมาให้เห็นง่ายๆ อย่างที่มหาโชดกเข้าใจผิดไป


2. มหาโชดกเขียนว่า เมื่อธรรมกายดับวูบลงไป (ซึ่งไม่จริง เป็นไปไม่ได้ และวิพากษ์วิจารณ์ไปแล้ว) หลวงพ่อวัดปากน้ำอุทานว่า

---

เราเป็นขี้ข้าคนมาหลายสิบปีแล้ว ไม่เท่าไหร่ก็จะตายแล้ว

---

มันไปเกี่ยวอะไรกับเนื้อหาที่มหาโชดกเขียนมา  เนื้อหาดังกล่าวก็ไม่ได้มีความเกี่ยวข้องกับเนื้อหาในส่วนนั้นเลย  มหาโชดกเขียนไปทำไม


3. ประเด็นหลักที่จะเขียนในกระทู้นี้ก็คือ ข้อความนี้ :

---

ตรงที่ดับวูบลงไปนี้ เข้าเขตวิปัสสนาญาณ เป็นอุททัพพยญาณ คือ ญาณที่ ๔ เห็นรูปนามเกิดดับชัด ๕๐ เปอร์เซ็นต์แล้ว

---

สิ่งที่น่าสงสัยคือ อยู่ดีๆ ทำไมหลวงพ่อวัดปากน้ำก็ได้ "อุททัพพยญาณ" เลย  

ญาณ 1-2-3  หลวงพ่อวัดปากน้ำได้มาตั้งแต่เมื่อไหร่  ไม่มีคำอธิบายจากมหาโชดก   ดูเหมือนว่ามหาโชดกจะโกหกเอาดื้อๆ อย่างไม่มีที่มา ไม่มีที่ไป อย่างที่ทำมาประจำ

ขอให้ดูตารางการเปรียบเทียบวิสุทธิ 7 กับ ญาณ 16 ดังนี้ :



ที่เน้นสีเหลืองก็คือ "อุททัพพยญาณ" ของมหาโชดก ซึ่งชื่อเต็มๆ คือ "อุททัพพยนุปัสสนาญาณ"

มหาโชดกตัดเอา "อนุปัสสนา" ออกไปดื้อๆ

อนุปัสสนาคือ "ตามเห็น"

จากตารางที่ผมยกไปนั้น ที่เน้นขีดเส้นใต้สีน้ำเงินคือ "เห็น" ทั้งสิ้น

จะเห็นได้ว่า มหาโชดกโกหกแทบทุกอย่าง แทบทุกเรื่อง   และทำทุกวิธีทาง ไม่ว่าตัดศัพท์ออก แปลศัพท์เป็นอย่างอื่น   เพื่อต้องการสร้างชื่อเสียงให้ตนเอง

ผู้ที่มีพฤติกรรมอย่างนี้ ควรจะเป็นผู้สอนปฏิบัติธรรมให้กับพุทธศาสนิกชนหรือเปล่า  ท่านผู้อ่านก็ลองคิดดู