ยืมแอคจากเพื่อนที่เป็นทั้งเพื่อนและลูกพี่ลูกน้อง
เพิ่งรู้จักพันทิปเมื่อวานเองค่ะ จากที่เจ้าของแอคบอก ฉันเชื่อว่าเพื่อนๆในพันทิปช่วยได้

เริ่มเล่าแล้วนะ
คุณแม่ของฉันเป็นหมออยู่ในรพ.แห่งหนึ่งที่กรุงเทพ เธอมีเพื่อนที่เรียนหมอมาด้วยกัน
ซึ่งตอนนี้คุณอาคนนั้นเป็นทั้งหมอและผู้อำนวยการรพ.อยู่ที่ต่างจังหวัด
ฉันเป็นลูกคนเดียว ทำงานด้านบริหารอยู่ในบริษัทของคุณพ่อ
คุณอาที่เป็นเพื่อนคุณแม่มีลูกชาย 2 คน คนโตแต่งงานแล้ว ส่วนคนเล็กอายุมากกว่าฉัน 4 ปี ชื่อพี่ซัน

ฉันแอบชอบพี่ซันมาตั้งแต่อายุ 15 ก่อนหน้านี้ฉันเคยมีแฟนมาแล้วคนหนึ่ง แต่มีอันต้องเลิกรากันไปเพราะแฟนเก่าเขากลับมา
ส่วนฉันคิดว่า เราทั้งคู่เป็นเพื่อนกันจะดีกว่า ซึ่งก็จบกันแบบแฮปปี้นะ เลิกกันได้ประมาณ 5 ปีแล้วค่ะ (เวลาที่คบกับแฟนเก่าไม่กี่เดือนค่ะ)
ด้านพี่ซัน ฉันไม่เคยทราบหรือได้ยินมาก่อนว่าพี่ซันเคยมีแฟน ฉันปลื้มก็ปลื้ม แต่ด้วยระยะห่างหลายๆด้านทำให้ฉันต้องเก็บอาการ
เมื่อ 3 ปีที่แล้ว คุณแม่ของพี่ซันนัดคุณแม่ของฉันไปฉลองและเตรียมตัวให้กับลูกชายคนโตคือ พี่แซนด์ ที่กำลังจะแต่งงาน

คุณแม่พี่ซันดูพยายามให้ฉันกับพี่ซันใกล้ชิด พี่ซันทำงานกรุงเทพ คุณแม่พี่ซันก็เลยให้พี่ซันไปรอรับส่งฉันจัดการนู่นนี่นั่นช่วงพี่แซนแต่งงาน
และคุณแม่พี่ซันก็พูดกับตัวว่าอยากได้ฉันเป็นลูกสะใภ้ ฝากให้ฉันดูแลพี่ซันได้มั้ย เพราะแม่แก่แล้ว พี่ซันก็เงียบไป ไม่ขัดขืน แต่ก็ไม่รู้สึกอะไร
หลังจากวันนั้นเราก็เริ่มคุยกัน ไม่เชิงคุยแบบชู้สาว แต่มาในลักษณะไตร่ถามสารทุกข์สุขดิบ เล่าเรื่องของตัวเองบ้าง ไม่มีการจีบค่ะ

จนวันหนึ่ง ผ่านไปน่าจะสัก 2-3เดือนที่เราคุยกัน พี่ซันก็ยอมเล่าเรื่องความรักของเขาให้ฟัง
พี่ซันคบกับผู้หญิงคนหนึ่งได้ 3 ปี เธอเป็นทำงานโรงงานเย็บผ้า คุณแม่ของเธอเป็นผู้ช่วยพยาบาลที่รพ.ซึ่งคุณแม่พี่ซันเป็นหมออยู่
ชีวิตเธอน่าสงสาร เกิดมาไม่นานกำพร้าพ่อ แถมพ่อยังทิ้งหนี้สินให้มากมาย
ทำให้ที่บ้านของเธอมีฐานะยาจนและมีหนี้สิ้น เธอสามารถเรียนจบได้แค่ปวช. ซึ่งทำงานส่งเสียตัวเองเรียนด้วย
วันหนึ่งเธอมาขอเลิกกับพี่ซันเหตุผลเพราะคุณแม่ของพี่ซันไม่ยอมรับ เพราะความแตกต่างกันทุกด้าน
เธอบอกกับพี่ซันว่าคุณแม่ของพี่ซันมาด่าคุณแม่ของเธอ จนเธอถูกแม่ของเธอบีบให้เลิกกับพี่ซัน แต่ประเด็นนี้ฉันไม่เชื่อค่ะ
ไม่ได้ต้องการดิสเครดิตนะ แต่ฉันรู้จักคุณแม่พี่ซันตั้งแต่เกิด คุณอาเป็นคนใจเย็นและสุภาพค่ะ

พี่ซันบอกว่ายังรักผญ.คนนี้ ไม่สามารถรักใครได้อีก ถึงเรื่องระหว่างเขากับเธอคนนั้นจะเป็นไปไม่ได้ก็ตาม
(ลืมเลย พี่ซันเป็นทหารอากาศที่กำลังอนาคตไกลค่ะ)
ฉันได้แต่เสียใจ ฉันแสดงออกว่าเสียใจ ซึ่งพี่ซันก็รู้สึกผิด ขอโทษฉัน และขอให้เราเป็นแค่พี่น้องกัน
พี่ซันสัญญาว่าจะเป็นพี่ชายที่แสนดีตลอดไป พี่ซันยังคงไปไหนมาไหนกับฉันเหมือนเคย กินข้าวเย็นกันในวันทำงาน
หรือไปดูหนัง เดินเล่น ช้อปปิ้ง ช่วงวันหยุด มีซื้อของให้ฉันบ้างตามแต่โอกาส แต่ไม่พาไปเที่ยวต่างจังหวัด
เวลาเพื่อนพี่ซันถามว่าฉันเป็นใคร พี่ซันจะบอกว่าน้องสาว พี่ซันโทรหาฉันบ้างบางโอกาส แต่ส่วนมากจะไลน์คุยกัน ไม่เคยขาดการติดต่อแม้แต่วันเดียว

ฉันยังคงชอบพี่ซันอยู่ และออกจะมั่นใจว่านี่เป็นความรัก ฉันคิดว่าพี่ซันไม่รู้เรื่องความสึกฉัน ไม่รู้ว่าฉันชอบเขาตั้งแต่อายุ 15
มีเหตุการณ์ที่แฟนเก่าของพี่ซันแต่งงานกับฝรั่ง และมีลูกในท้อง พี่ซันเสียใจมาก ฉันอยู่กับพี่ซันเวลาที่เขาต้องการเพื่อน ซึ่งมันก็แค่ช่วงนั้น
ฉันเข้าใจความรู้สึกของพี่ซันนะ สุดท้ายฉันก็ร้องไห้เพราะเห็นเขาเมาขนาดนั้นไม่ไหว ทั้งเจ็บ ทั้งสงสาร พี่ซันจึงกลายมาเป็นคนโอ๋ฉันเอง

เรื่องเกิดขึ้นเพราะว่า ฉันเจอกับผู้ชายคนหนึ่ง เขาดีกับฉันมาก และพยายามจีบฉันมาเรื่อยๆจนฉันใจเริ่มใจอ่อน
ฉันคิดว่าระหว่างฉันกับพี่ซันมันเป็นไปไม่ได้ ฉันน่าจะลองเปิดโอกาสให้กับผู้ชายคนนี้ และปล่อยให้ความรู้สึกที่มีต่อพี่ซันเป็นแค่อดีต
ฉันจึงลองนำไปปรึกษาพี่ซัน พี่ซันไม่ได้มีใครเลยตั้งแต่เลิกกับแฟนเก่าคนนั้น พี่ซันเห็นด้วย แต่ขอให้ศึกษากันไปนานๆ อย่ารีบร้อนคบกัน

หลังจากที่ฉันเปิดใจ ฉันก็เริ่มรู้สึกดีกับผู้ชายคนนี้มากขึ้นทุกวันๆ เราเจอกันบ่อยขึ้น จนเหมือนฉันละเลยพี่ซันไป แต่เราก็ยังไลน์หากันเสมอนะ
จนวันหนึ่ง พี่ซันบอกให้ฉันนัดผู้ชายคนนี้มาหา พี่ซํนจะเลี้ยงข้าวและอยากทำความรู้จัก ทั้ง 2 คน คุยกันถูกคอมาก พี่ซันดูปกติ
กลับมาบ้านฉันโทรหาพี่ซัน ถามว่าผู้ชายคนนี้เป็นอย่างไร พอไหวมั้ย พี่ซันตอบแค่ว่า ก็ดีนะ ฉันก็ดีใจ คิดว่าโอเคแล้ว คนนี้

แต่มันไม่ใช่อย่างนั้น พี่ซันมักถามว่าจะเจอเขาเมื่อไหร่ พี่ซันจะไปด้วย เพราะพี่ซันบอกว่าเขาหน้าตาท่าทางไม่น่าไว้ใจ
ฉันจะถูกเขาหลอกเอา พี่ซันพูดประมาณว่าฉันอินโนเซน เด็กๆ และพี่ซันว่าตัวพี่ซันสมควรจะไปด้วยทุกครั้งที่เรานัดกัน

ไปๆมาๆ พี่ซันนัดฉันมากินข้าวกับพี่ซัน 2 ต่อ 2 พี่ซันบอกว่าให้เลิกกับคนนี้เถอะ เขากำลังจะไปเรียนต่อตปท. เดี๋ยวเขาก็ลืมฉันแล้วมีใหม่
พี่ซันเป็นห่วงฉัน ฉันได้แต่ขอบคุณ และก็เถียงออกไปว่า มันเป็นเรื่องของอนาคต ให้เวลาพิสูจน์ทุกอย่าง

ผ่านไปไม่กี่สัปดาห์ พี่ซันก็มาหาฉันถึงบ้าน คุณแม่ของฉันเปิดทางให้เราคุยกันโดยแกล้งทำเป็นไปทำสวนอยู่หลังบ้าน
แรกๆพี่ซันก็ถามเรื่องฉันกับเขา สักพักจากที่คุยกันปกติ เขาก็เริ่มขึ้นเสียง ประมาณว่า พี่บอกให้เลิกกันไง
หลายประโยคเลยค่ะ จนคุณแม่ตกใจ วิ่งเข้ามาดู พี่ซันก็ได้แต่ขอโทษคุณแม่ และก็กลับบ้านไปเลย

ฉันโกรธพี่ซัน และไม่รับสายเขาหลังจากนั้น พี่ซันเมสเสจมาขอโทษเป็นระยะๆ หลายวันผ่านไป ฉันก็ยอมให้อภัย
เรานัดเจอกัน ดูหนัง และไม่คุยเรื่องผู้ชายคนนั้นเลย

แต่ดีได้ไม่นาน ไม่กี่วัน พี่ซันก็จุดไฟ พยายามพูดให้ฉันเลิกกับคนนี้ ให้เลิกยุ่ง ตัดขาด ถามว่าเห็นเขาเป็นพี่มั้ย เชื่อใจพี่มั้ย เลิกกับเขาซะ
ฉันถามพี่ซันว่าพี่ซันเป็นอะไร พี่ซันได้แต่เงียบและวางสายไป หลังจากนั้นก็มีไลน์เข้ามา พี่ซันบอกว่าพี่ซันไม่ได้ชอบฉันนะ แค่เป็นห่วง
อยากให้ฉันเจอคนที่ดีกว่านี้ ที่ไม่ใช่คนนี้ ปกติพี่ซันเป็นคนพูดอะไรตรงๆ ยอมรับทุกสิ่งที่ตัวเองทำ

ฉันเชื่อว่าพี่ซันไม่ได้ชอบฉันตามที่พูด แต่บางครั้งก็อดคิดไม่ได้ ยิ่งตอนนี้พี่ซันโทรหาฉันทุกคืน มารับมาส่งแทบทุกวัน
ฉันยิ่งคิดเข้าข้างตัวเอง ยอมรับว่ากลับมาหวั่นไหวอีกแล้ว ในใจลึกๆก็รับรู้ว่าเขาไม่มีทางชอบฉันหรอก

มันยากที่จะหาคำตอบ ฉันควรทำอย่างไรดี ควรพูดให้พี่ซันเข้าใจใช่มั้ย หรือฉันควรเลิกคุยกับผู้ชายอีกคนแล้วกลับมาแอบชอบพี่ซันแค่คนเดียว
ขอคำแนะนำด้วยค่ะ จากใจผู้หญิงตัวเล็กๆคนหนึ่งที่กำลังสับสน