พอดีได้ยิน พี่สะใภ้ที่บ้าน อบรมหลานว่า เมื่อก่อนลำบากนะ บางมื้อต้องกินข้าวคลุกน้ำปลา ไม่มีคนมาดูแล หรือ เดินทางลำบาก ถนนยังไม่ดี รถเมล์มีสายให้ขึ้นไม่มาก หรือ ชั้นประถมได้เงินวันละ 20 บาท
นั่งคุยกับพ่อ แกก็เล่า ได้เงินค่าขนมวันละ บาท กินน้ำแข็งใสเท่านี้ หมูซื้อแล้วห่อใบตอง บ้านไม่มีไฟฟ้า จุดเทียนไข ตะเกียงน้ำมันเอา
ก็เลยนึกเล่นๆ ว่า อีกสัก สี่สิบห้าสิบปี เด็กวัยรุ่นสมัยนี้มีครอบครัว มีลูกหลาน จะอบรมและเล่าเหตุการณ์กันแบบไหนนะ เช่น สมัยแม่ สมัยยาย นั่งรถไฟฟ้าเบียดกันลำบากมาก โหนก็โยกไปมา หรือ ข้าวแกงจานละ สามสิบห้าสี่สิบเอง ไม่ได้มีมือถือหรูแบบทุกวันนี้ ใช้แต่ไอโฟน ซัมซุง
วัยรุ่นสมัยนี้เคยได้ยิน คำว่า สมัยก่อน ทองบาทละสี่ร้อย ก๋วยเตี๋ยว ชามละสลึง บ้างไหมคะ
นั่งคุยกับพ่อ แกก็เล่า ได้เงินค่าขนมวันละ บาท กินน้ำแข็งใสเท่านี้ หมูซื้อแล้วห่อใบตอง บ้านไม่มีไฟฟ้า จุดเทียนไข ตะเกียงน้ำมันเอา
ก็เลยนึกเล่นๆ ว่า อีกสัก สี่สิบห้าสิบปี เด็กวัยรุ่นสมัยนี้มีครอบครัว มีลูกหลาน จะอบรมและเล่าเหตุการณ์กันแบบไหนนะ เช่น สมัยแม่ สมัยยาย นั่งรถไฟฟ้าเบียดกันลำบากมาก โหนก็โยกไปมา หรือ ข้าวแกงจานละ สามสิบห้าสี่สิบเอง ไม่ได้มีมือถือหรูแบบทุกวันนี้ ใช้แต่ไอโฟน ซัมซุง