***ขอฝากกระทู้นี้ให้เป็นอุทาหรว่าครอบครัวเป็นสิ่งสำคัญและเปราะบางเพียงไหน ขอให้รักษาเอาไว้ให้ดี อย่าให้ใครต้องพบเจอกับเหตุการณ์แบบเดียวกับเราและแม่อีกเลย ยาวมากๆ แต่มาจากเรื่องจริงและความรู้สึกจริงๆ ของลูกสาวคนนึง***
ครอบครัวเรามีกันอยู่แค่ พ่อ แม่ ลูก ค่ะ
พ่อกับแม่อายุ 50 กว่าๆ รวมเวลาคบกันจนแต่งงานก็เกือบ 40 ปี
เราอิจฉาพ่อแม่เรามาตลอดที่รักกันมาตั้งแต่สมัยเรียนแล้วแต่งงานอยู่ด้วยกันมาจนถึงทุกวันนี้ ดูเป็นครอบครัวที่อบอุ่น พ่อขยันทำงาน แม่ก็ทำงานแล้วก็เป็นแม่บ้านที่ไม่บกพร่อง เอาเป็นว่าเราไม่เคยลำบากเลย ของกิน เสื้อผ้า ของใช้ ไม่เคยขาด
แต่ว่าเราข้องใจมาตลอดตั้งแต่เด็ก งานพ่อจะยุ่งอะไรนักหนา เลิกงานไม่เคยกลับเร็ว ทุกวันหยุด ไม่ว่าจะเทศกาลใดๆ ปีใหม่ วันพระ รึวันพ่อแห่งชาติ
พ่อเราจะต้องติดไปเป็นผู้ช่วยอาจารย์จัดสัมนาต่างจังหวัดเสมอ
จนมาวันนี้เราขอยืมโทรศัพท์มือถือของพ่อมาเทสแอปที่เราพัฒนาอยู่ค่ะ ก็ลองเทสปรากฎว่าเจอบัค เลยถ่ายสกรีนช็อตเอาไว้แล้วกดจะส่งรูปบัคนั้นเข้า Line ของเรา แต่เรากลับเจอแชทอันนึงที่มีข้อความแปลกๆ เลยตัดสินใจกดเข้าไปดูก็เจอแจ็กพอต เป็นอาจารย์ผู้หญิงคนนึง ที่พูดคุยออดอ้อนส่งสติ๊กเกอร์หวานๆ ให้กัน จนมาถึงข้อความนึงที่บอกว่าจะโทรหาแม่เราเพื่อบอกว่า "เป็นเมีย คนรักกันจนปลูกบ้านอยู่ด้วยกันที่ต่างจังหวัด"
เราช็อกมาก ทรุดไปนั่งกับพื้นจนแม่เห็นว่าผิดปกติเลยมาดู (พ่อเมาหลับไปก่อนหน้านี้ซักพักแล้ว)
แม่เราก็เลยได้รู้เรื่องนี้ด้วยอีกคน และเสียใจมากเพราะไม่ใช่ครั้งแรก แต่ไม่เคยให้เรารู้
เราผิดเองที่ไปยุ่งใน Line ของพ่อแต่ยอมรับค่ะว่าความสงสัยที่มีมาก่อนหน้านี้มันชนะ
แล้วตัวเราเอง เราเป็นคนที่เกลียดเรื่องการนอกใจ เมียหลวงเมียน้อยมากๆ แล้วมาเจอพ่อตัวเองแบบนี้ เรารับไม่ได้ค่ะ
ก่อนหน้านี้เคยไปงานศพญาติ เห็นเมียน้อยมาเดินรับซองในงานแย่งกะเมียหลวง เราก็เคยบอกพ่อแล้วว่าอย่ามีนะ เรารังเกียจ พอมาเจอวันนี้พูดไม่ออกค่ะ คิดได้แค่ว่าตัวเองเป็นลูกกำพร้า เป็นเด็กไม่มีพ่อไปซะแล้ว เราควรทำยังไงดีคะ สำนึกบาปบุญคุณโทษตอนนี้กระเด็นออกจากหัวเราหมดแล้ว นึกออกแต่รังเกียจ สกปรก ขยะแขยง คลื่นไส้ไปหมด ไม่อยากเห็นหน้า ไม่อยากได้ยินเสียง ไม่รู้จักกันได้อีกเลยยิ่งดี
ใครเคยมีประสบการณ์แบบนี้ ขอคำแนะนำด้วยนะคะ อารมณ์ตอนนี้สับสน กลืนไม่เข้าคายไม่ออก อยากตายไปให้พ้นๆ แต่ก็ห่วงแม่ ห่วงน้องหมาอีก มันสุดๆ แล้วจริงๆ ค่ะ
Edit: เพิ่มข้อความย่อหน้าแรกและแก้คำผิดค่ะ
ทำตัวยังไงดี เจอพ่อมีเมียน้อย
ครอบครัวเรามีกันอยู่แค่ พ่อ แม่ ลูก ค่ะ
พ่อกับแม่อายุ 50 กว่าๆ รวมเวลาคบกันจนแต่งงานก็เกือบ 40 ปี
เราอิจฉาพ่อแม่เรามาตลอดที่รักกันมาตั้งแต่สมัยเรียนแล้วแต่งงานอยู่ด้วยกันมาจนถึงทุกวันนี้ ดูเป็นครอบครัวที่อบอุ่น พ่อขยันทำงาน แม่ก็ทำงานแล้วก็เป็นแม่บ้านที่ไม่บกพร่อง เอาเป็นว่าเราไม่เคยลำบากเลย ของกิน เสื้อผ้า ของใช้ ไม่เคยขาด
แต่ว่าเราข้องใจมาตลอดตั้งแต่เด็ก งานพ่อจะยุ่งอะไรนักหนา เลิกงานไม่เคยกลับเร็ว ทุกวันหยุด ไม่ว่าจะเทศกาลใดๆ ปีใหม่ วันพระ รึวันพ่อแห่งชาติ
พ่อเราจะต้องติดไปเป็นผู้ช่วยอาจารย์จัดสัมนาต่างจังหวัดเสมอ
จนมาวันนี้เราขอยืมโทรศัพท์มือถือของพ่อมาเทสแอปที่เราพัฒนาอยู่ค่ะ ก็ลองเทสปรากฎว่าเจอบัค เลยถ่ายสกรีนช็อตเอาไว้แล้วกดจะส่งรูปบัคนั้นเข้า Line ของเรา แต่เรากลับเจอแชทอันนึงที่มีข้อความแปลกๆ เลยตัดสินใจกดเข้าไปดูก็เจอแจ็กพอต เป็นอาจารย์ผู้หญิงคนนึง ที่พูดคุยออดอ้อนส่งสติ๊กเกอร์หวานๆ ให้กัน จนมาถึงข้อความนึงที่บอกว่าจะโทรหาแม่เราเพื่อบอกว่า "เป็นเมีย คนรักกันจนปลูกบ้านอยู่ด้วยกันที่ต่างจังหวัด"
เราช็อกมาก ทรุดไปนั่งกับพื้นจนแม่เห็นว่าผิดปกติเลยมาดู (พ่อเมาหลับไปก่อนหน้านี้ซักพักแล้ว)
แม่เราก็เลยได้รู้เรื่องนี้ด้วยอีกคน และเสียใจมากเพราะไม่ใช่ครั้งแรก แต่ไม่เคยให้เรารู้
เราผิดเองที่ไปยุ่งใน Line ของพ่อแต่ยอมรับค่ะว่าความสงสัยที่มีมาก่อนหน้านี้มันชนะ
แล้วตัวเราเอง เราเป็นคนที่เกลียดเรื่องการนอกใจ เมียหลวงเมียน้อยมากๆ แล้วมาเจอพ่อตัวเองแบบนี้ เรารับไม่ได้ค่ะ
ก่อนหน้านี้เคยไปงานศพญาติ เห็นเมียน้อยมาเดินรับซองในงานแย่งกะเมียหลวง เราก็เคยบอกพ่อแล้วว่าอย่ามีนะ เรารังเกียจ พอมาเจอวันนี้พูดไม่ออกค่ะ คิดได้แค่ว่าตัวเองเป็นลูกกำพร้า เป็นเด็กไม่มีพ่อไปซะแล้ว เราควรทำยังไงดีคะ สำนึกบาปบุญคุณโทษตอนนี้กระเด็นออกจากหัวเราหมดแล้ว นึกออกแต่รังเกียจ สกปรก ขยะแขยง คลื่นไส้ไปหมด ไม่อยากเห็นหน้า ไม่อยากได้ยินเสียง ไม่รู้จักกันได้อีกเลยยิ่งดี
ใครเคยมีประสบการณ์แบบนี้ ขอคำแนะนำด้วยนะคะ อารมณ์ตอนนี้สับสน กลืนไม่เข้าคายไม่ออก อยากตายไปให้พ้นๆ แต่ก็ห่วงแม่ ห่วงน้องหมาอีก มันสุดๆ แล้วจริงๆ ค่ะ
Edit: เพิ่มข้อความย่อหน้าแรกและแก้คำผิดค่ะ