ผมคบแฟนคนนี้กันมาสามปี
ปีแรกที่คบกัน เรียนมหาลัยเดียวกัน คนละคณะ อยู่ด้วยกัน ทางบ้านรู้ด้วยกันทั้งคู่ เราทั้งสองใช้ชีวิตเหมือนชีวิตคู่ ตื่นนอนจนหลับด้วยกันปีกว่า จนเธอท้องระหว่างเรียน เธอตัดสินใจสั่งซื้อยาทำแท้ง เธอสั่งยาซึ่งผมห้ามบอกเธอตั้งแต่แรกที่รู้ว่าท้อง เราตั้งซื้อที่ตรวจ และไปตรวจถึงโรงพยาบาล ภาพอัลตาร์ซาวด์ยังอยู่กับผมอยู่เลย ผมตั้งใจอยากเห็นหน้าเด็กมาก เพราะคงน่ารักมากแน่นอน พ่อแม่เราทั้งสองรู้ว่าเธอท้อง ทางผู้ใหญ่จึงตัดสินใจให้ผมและเธอแต่งงานกันในช่วงปิดเทอม ซึ่งฝ่ายหญิงเป็นมุสลิม แต่เหตุการณ์ที่ผมไม่มีทางลืมคือ เธอเคยได้กินยาบีบมดลูก แล้วเธอลื่นในห้องน้ำระหว่างไปงานกับพ่อแม่และญาติๆของเธอ ทำให้เธอแท้งเพราะได้รับกระทบกระเทือน ผมได้รู้อีกทีคือ ตอนเธอได้สติแล้วโทรมาบอกผม ว่าลูกของเราไม่อยู่แล้วนะ ผมช๊อคไปสักพัก หลังจากนั้นผมดูแลเธออย่างดีเรารักกันดี แต่ก็มีปัญหาและอุปสรรคมาบ้าง
จนปีต่อมาผมอยากย้ายมหาลัยเพราะผมตั้งใจว่าจะเรียนที่สถาบันนั้นอยู่แล้ว ผมได้สอบติดมหาลัยหนึ่ง แล้วปัจจุบันผมก็ย้ายมหาลัยแล้ว
ผมมาเจอที่ใหม่ๆ คนใหม่ๆ สังคมใหม่ๆ ที่ทำให้ผมหวั่นใจ ในช่วงก่อนผมมีเพื่อนสนิท กินเหล้ากัน ก็มีผู้หญิงในกลุ่มที่มาประจำๆ ดูเหมือนเค้ามีใจให้ผม ซึ่งนานเข้าๆ มันก็เริ่มมากขึ้นๆ จนทำให้ผมชะล้าใจจากแฟนที่อยู่คนละที่กัน ผมยอมรับเจ้าชู้ในช่วงนั้น ผมก็ยอมรับว่าผมไม่ดี แต่ผมก็ไม่รักใครเท่าแฟนผม เธอเคยไปดูดวงกับหมอในเรื่องของผม แล้วรู้ว่าผมมีคนอื่น แต่ผมไม่ได้อะไรกับเค้าเหล่านั้นมากมายจนผมเลิกลาความสัมพันธ์ที่ไม่ได้เน้นเฟ้น แต่แฟนผมก็เหมือนผมอ่ะครับ ชอบที่จะคุยรู้จักคนนู่นคนนี้ ผมจับได้หลายครั้งว่าแฟนคุยกับคนอื่น แต่ครั้งล่าสุดที่จับได้นั้น ผมบอกเลิกแฟน เธอแอบปลื้มคนนั้นอยู่ด้วย มันหลายครั้งที่จับได้ เธอง้อผมสักพัก เธอก็เลยท้อ อีกอย่างเราเรียนอยู่คนละที่กันที่อีกทำให้เลิกกันไป ผมเรียนอยู่โซนเหนือ แต่แฟนผมอยู่โซนใต้
ตั้งแต่รู้ว่าเลิกกัน ในช่วงปิดเทอมนั้น โทรศัพท์ผมหาย เลยไม่ได้คุยกับเธอเลยเป็นเดือนอยู่ ผมอยู่กับเพื่อนที่มหาลัยโซนเหนือ ผมเมา เปื่อย ไม่สนใจโลก เช็คเฟสแฟน เห็นเธอกับคนอื่น ผมตัดสินใจง้อเธอ ผมทำใจไม่ได้ที่เห็นใครข้างเธอแทนผม หรืออยู่กับใครที่ไม่ใช่ผม แต่เธออยู่ในช่วงสนุก ไม่ได้คิดอะไร เธอจึงบอกผมว่า ขอคิดก่อน ระหว่างนั้นเธอก็คงมีคนอื่นด้วยแหละครับ ผมได้แต่เศร้า เมา เปื่อย เหมือนเวรกรรมอ่ะครับ หลังจากนั้นก็คุยกันบ้าง ติดต่อกันบ้าง จนผมกลับไปทำเรื่องหหารที่บ้านทางใต้ ก็ได้กลับไปหาเธอ เพราะเธอติดต่อกับแม่ผมบ่อยๆอ่ะครับ เธอไปรับผม ระหว่างที่ผมกลับไป ผมเหมือนไปเจอแต่เรื่องเก่าอ่ะครับ เหตุการณ์และสถานที่ทุกอย่างมันเคยเกิดตอนที่อยู่กับแฟนอ่ะครับ ผมไม่เคยคิดจะลืมเธอเลย ภาพที่เราไปไหนมาไหนด้วยกันมันอยู่ทุกที่อ่ะครับ สุดท้ายเราก็มาอยู่ด้วยกันเหมือนเดิม ระหว่างที่เลิกกัน เธอเองก็คงได้ทดสอบใจตัวเองกับคนอื่นเหมือนกับผมล่ะมั้ง ผมเหมือนคนเหม่อ ลอย ไร้ความรู้สึก ที่รู้ว่าแฟนอยู่กับคนอื่นที่ไม่ใช่เรา
ผมก็มีคุยบ้าง ตามประสาผู้ชาย แต่เกือบได้จริงจังหลังจากเลิกกับแฟนไปเหมือนกัน แต่ผมไม่ได้คิดอะไรกับเธอคนนั้น เธอน่ารัก ตัวเล็ก ดูคุณหนู ไฮโซ แต่ที่จริงเธอร้ายใช่ย่อยนะครับ เธอเปิดฉากรักก่อนเลยด้วยซ้ำ เราไม่ได้เมากันด้วย ผมเกือบจะห้ามใจไม่อยู่แล้ว แต่ผมจะไม่ทำอะไรกับคนที่ไม่ได้เป็นอะไรกันอีกแล้ว เค้าก็ถามตรงๆ ผมก็พูดตรงๆ ผมไม่ได้คิดอะไรกับเค้า และผมรู้ตัวเองว่าผมยังรักแฟนผมอยู่ ตอนนี้ผมก็ไม่ได้คิดจะคุยกับใคร ความรู้สึกเหมือนเราเคยจริงใจจริงจัง วางใจ ไว้ใจ แล้วก็หวังในตัวแฟนเราไว้มาก พอผิดหวังมันก็เจ็บมากเหมือนกัน
ปีใหม่แฟนผมมาหาผมทุกปี เธอขอกลับมาเริ่มต้นใหม่ แต่ภาพความทรงจำในปีนี้ มีแต่อดีตที่เลวร้ายนึกและวนเวียนอยู่ในสมองตลอด
ผมเหมือนอยากจะหายไปจากโลกนี้เลย ใครเคยมีประสบการณ์แบบนี้ แนะนำหน่อยครับ ผมเหมือนหลงทาง
ถ้าเป็นคุณ คุณจะทำไง?
ปีแรกที่คบกัน เรียนมหาลัยเดียวกัน คนละคณะ อยู่ด้วยกัน ทางบ้านรู้ด้วยกันทั้งคู่ เราทั้งสองใช้ชีวิตเหมือนชีวิตคู่ ตื่นนอนจนหลับด้วยกันปีกว่า จนเธอท้องระหว่างเรียน เธอตัดสินใจสั่งซื้อยาทำแท้ง เธอสั่งยาซึ่งผมห้ามบอกเธอตั้งแต่แรกที่รู้ว่าท้อง เราตั้งซื้อที่ตรวจ และไปตรวจถึงโรงพยาบาล ภาพอัลตาร์ซาวด์ยังอยู่กับผมอยู่เลย ผมตั้งใจอยากเห็นหน้าเด็กมาก เพราะคงน่ารักมากแน่นอน พ่อแม่เราทั้งสองรู้ว่าเธอท้อง ทางผู้ใหญ่จึงตัดสินใจให้ผมและเธอแต่งงานกันในช่วงปิดเทอม ซึ่งฝ่ายหญิงเป็นมุสลิม แต่เหตุการณ์ที่ผมไม่มีทางลืมคือ เธอเคยได้กินยาบีบมดลูก แล้วเธอลื่นในห้องน้ำระหว่างไปงานกับพ่อแม่และญาติๆของเธอ ทำให้เธอแท้งเพราะได้รับกระทบกระเทือน ผมได้รู้อีกทีคือ ตอนเธอได้สติแล้วโทรมาบอกผม ว่าลูกของเราไม่อยู่แล้วนะ ผมช๊อคไปสักพัก หลังจากนั้นผมดูแลเธออย่างดีเรารักกันดี แต่ก็มีปัญหาและอุปสรรคมาบ้าง
จนปีต่อมาผมอยากย้ายมหาลัยเพราะผมตั้งใจว่าจะเรียนที่สถาบันนั้นอยู่แล้ว ผมได้สอบติดมหาลัยหนึ่ง แล้วปัจจุบันผมก็ย้ายมหาลัยแล้ว
ผมมาเจอที่ใหม่ๆ คนใหม่ๆ สังคมใหม่ๆ ที่ทำให้ผมหวั่นใจ ในช่วงก่อนผมมีเพื่อนสนิท กินเหล้ากัน ก็มีผู้หญิงในกลุ่มที่มาประจำๆ ดูเหมือนเค้ามีใจให้ผม ซึ่งนานเข้าๆ มันก็เริ่มมากขึ้นๆ จนทำให้ผมชะล้าใจจากแฟนที่อยู่คนละที่กัน ผมยอมรับเจ้าชู้ในช่วงนั้น ผมก็ยอมรับว่าผมไม่ดี แต่ผมก็ไม่รักใครเท่าแฟนผม เธอเคยไปดูดวงกับหมอในเรื่องของผม แล้วรู้ว่าผมมีคนอื่น แต่ผมไม่ได้อะไรกับเค้าเหล่านั้นมากมายจนผมเลิกลาความสัมพันธ์ที่ไม่ได้เน้นเฟ้น แต่แฟนผมก็เหมือนผมอ่ะครับ ชอบที่จะคุยรู้จักคนนู่นคนนี้ ผมจับได้หลายครั้งว่าแฟนคุยกับคนอื่น แต่ครั้งล่าสุดที่จับได้นั้น ผมบอกเลิกแฟน เธอแอบปลื้มคนนั้นอยู่ด้วย มันหลายครั้งที่จับได้ เธอง้อผมสักพัก เธอก็เลยท้อ อีกอย่างเราเรียนอยู่คนละที่กันที่อีกทำให้เลิกกันไป ผมเรียนอยู่โซนเหนือ แต่แฟนผมอยู่โซนใต้
ตั้งแต่รู้ว่าเลิกกัน ในช่วงปิดเทอมนั้น โทรศัพท์ผมหาย เลยไม่ได้คุยกับเธอเลยเป็นเดือนอยู่ ผมอยู่กับเพื่อนที่มหาลัยโซนเหนือ ผมเมา เปื่อย ไม่สนใจโลก เช็คเฟสแฟน เห็นเธอกับคนอื่น ผมตัดสินใจง้อเธอ ผมทำใจไม่ได้ที่เห็นใครข้างเธอแทนผม หรืออยู่กับใครที่ไม่ใช่ผม แต่เธออยู่ในช่วงสนุก ไม่ได้คิดอะไร เธอจึงบอกผมว่า ขอคิดก่อน ระหว่างนั้นเธอก็คงมีคนอื่นด้วยแหละครับ ผมได้แต่เศร้า เมา เปื่อย เหมือนเวรกรรมอ่ะครับ หลังจากนั้นก็คุยกันบ้าง ติดต่อกันบ้าง จนผมกลับไปทำเรื่องหหารที่บ้านทางใต้ ก็ได้กลับไปหาเธอ เพราะเธอติดต่อกับแม่ผมบ่อยๆอ่ะครับ เธอไปรับผม ระหว่างที่ผมกลับไป ผมเหมือนไปเจอแต่เรื่องเก่าอ่ะครับ เหตุการณ์และสถานที่ทุกอย่างมันเคยเกิดตอนที่อยู่กับแฟนอ่ะครับ ผมไม่เคยคิดจะลืมเธอเลย ภาพที่เราไปไหนมาไหนด้วยกันมันอยู่ทุกที่อ่ะครับ สุดท้ายเราก็มาอยู่ด้วยกันเหมือนเดิม ระหว่างที่เลิกกัน เธอเองก็คงได้ทดสอบใจตัวเองกับคนอื่นเหมือนกับผมล่ะมั้ง ผมเหมือนคนเหม่อ ลอย ไร้ความรู้สึก ที่รู้ว่าแฟนอยู่กับคนอื่นที่ไม่ใช่เรา
ผมก็มีคุยบ้าง ตามประสาผู้ชาย แต่เกือบได้จริงจังหลังจากเลิกกับแฟนไปเหมือนกัน แต่ผมไม่ได้คิดอะไรกับเธอคนนั้น เธอน่ารัก ตัวเล็ก ดูคุณหนู ไฮโซ แต่ที่จริงเธอร้ายใช่ย่อยนะครับ เธอเปิดฉากรักก่อนเลยด้วยซ้ำ เราไม่ได้เมากันด้วย ผมเกือบจะห้ามใจไม่อยู่แล้ว แต่ผมจะไม่ทำอะไรกับคนที่ไม่ได้เป็นอะไรกันอีกแล้ว เค้าก็ถามตรงๆ ผมก็พูดตรงๆ ผมไม่ได้คิดอะไรกับเค้า และผมรู้ตัวเองว่าผมยังรักแฟนผมอยู่ ตอนนี้ผมก็ไม่ได้คิดจะคุยกับใคร ความรู้สึกเหมือนเราเคยจริงใจจริงจัง วางใจ ไว้ใจ แล้วก็หวังในตัวแฟนเราไว้มาก พอผิดหวังมันก็เจ็บมากเหมือนกัน
ปีใหม่แฟนผมมาหาผมทุกปี เธอขอกลับมาเริ่มต้นใหม่ แต่ภาพความทรงจำในปีนี้ มีแต่อดีตที่เลวร้ายนึกและวนเวียนอยู่ในสมองตลอด
ผมเหมือนอยากจะหายไปจากโลกนี้เลย ใครเคยมีประสบการณ์แบบนี้ แนะนำหน่อยครับ ผมเหมือนหลงทาง