สวัสดีครับเพื่อนๆชาวพันทิป ผมสมัครIdใหม่ เพื่อขอพื้นที่นี้เป็นพื้นที่ระบาย
สำหรับคนผิดหวังอย่างผมนะครับ เนื่องจากไม่อยากให้เพื่อนสมาชิกรู้ว่าผมเป็นใคร
กลัวโดนแซวกันยกใหญ่ เรื่องมีอยู่ว่า
เมื่อเดือนกันยายนที่ผ่านมา ผมเผลอเข้ามาห้องสยามโดยไม่รู้ตัว ซึ่งปกติผมจะสิงอยู่ห้องสินทรเท่านั้น
เมื่อผมหลงทางเข้ามา ได้เข้าไปอ่านกระทู้หนึ่งซึ่งตั้งโดยสมาชิกตัวเลข เป็นกระทู้ความรักทั่วไป
เมื่ออ่านจบเลื่อนไปดูความคิดเห็นของเพื่อนสมาชิกและต้องสะดุดกับความเห็นหนึ่งของLoginชื่อผลไม้
ซึ่งความคิดเธอตรงกับที่ผมคิดไว้เป๊ะ เธอแสดงความเห็นได้อย่างตรงประเด็นต่างจากความเห็อื่นๆมีแต่ให้กำลังใจ
จากนั้นผมจึงเข้าไปอ่านกระทู้ที่เธอตั้ง เธอไม่ได้ตั้งกระทู้บ่อยนัก แต่เธอตอบกระทู้อยู่บ่อยๆ
ผมติดตามเธอตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา ซึ่งพอจะจับทางได้ว่าเธอชอบผู้ชายขาวตี๋ โปรไฟล์ดี มีเงิน ซึ่งผมพอจะเข้าข่ายสเป๊กเธอ
ผมจึงรวบรวมความกล้าหลังไมค์ไปหาเธอ โดยใช้Loginของผมเอง เธอตอบกลับมา ทำเอาผมใจเต้นรัว
ผมจึงถามชื่อเธอ ชื่อเธอน่ารักครับ ให้เความรู้สึกมีเสน่ห์แบบโบราณ เป็นชื่อของดอกไม้สีขาว
จากนั้นผมรวบรวมความกล้าขอไลน์เธอ เธอก็ให้ไลน์ผมมาโดยดี
ผมAdd Id เธอ และแทบอยากจะทักไลน์เธอในทันที แต่กลัวเธอจะสยอง และประกอบกับผมอยู่ข้างนอก ไอโฟนผมใกล้แบตหมด
คืนนั้นผมทักไลน์เธอไปตอนห้าทุ่ม คิดว่าเธอคงหลับแล้ว แต่เธอเปิดอ่านอย่างรวดเร็วและตอบกลับมาทันทีครับ
เธอเป็นคนคุยสนุก ผมคุยกับเธอได้สักพักจึงตัดสินใจขอเบอร์ และตอนนั้นผมตั้งใจว่าผมจะเดินหน้าจีบเธออย่างเต็มที่
เธออายุ25ปี (เป็นน้องผมตั้ง5ปีแน่ะ) ทำงานบริษัทมหาชนใหญ่โตแห่งหนึ่ง เธอเรียนจบปริญญาตรีและกำลังเรียนปริญญาโท
เธอหัวดีครับ เรียนเก่ง สไตล์ครีเอทีฟ รสนิยมทันสมัย เป็นคนรุ่นใหม่ที่มีพลัง ผมชอบเธอ และขอจีบเธอ
เธอไม่ปฏิเสธครับ คุยไลน์กันมาสักพัก ผมจึงขอดูรูปเธอ เธอเป็นผู้หญิงหน้าหมวยๆ ดูธรรมดา น่ารักแบบหาได้ตามสยาม
ซึ่งเธอไม่ใช่สเป๊กผมครับ แต่ทำไงได้ผมชอบเธอไปแล้ว และไม่หมดความตั้งใจที่จะสานต่อ
เธอขอให้ผมช่วยสอนวิชาการเงินให้บ่อยครั้ง ซึ่งผมจบตรี-โทการเงิน ทำงานด้านนี้อยู่แล้ว เลยสอนเธอได้สบาย
เธอดูพอใจกับการที่ผมสอนเธอเป็นอย่างมาก จนกลัวเธอจะคิดกับผมแค่พี่ชาย ผมเลยรวบรวมความกล้า
ขอนัดเจอเธอแถวสีลม ซึ่งเป็นแถวที่ทำงานผมเอง เธอตกลงครับ โดยเธอบอกว่าจะรอผมอยู่ที่สีลมคอมเพล็กซ์
เมื่อเสร็จงานให้ผมรีบมาพบเธอ และเมื่อผมได้พบเธอ ...
(ยังไม่จบครับ ต่อที่ความเห็น19ครับผม)
กระทู้ชมพูอมเทาถึงล็อกอินชื่อผลไม้
สำหรับคนผิดหวังอย่างผมนะครับ เนื่องจากไม่อยากให้เพื่อนสมาชิกรู้ว่าผมเป็นใคร
กลัวโดนแซวกันยกใหญ่ เรื่องมีอยู่ว่า
เมื่อเดือนกันยายนที่ผ่านมา ผมเผลอเข้ามาห้องสยามโดยไม่รู้ตัว ซึ่งปกติผมจะสิงอยู่ห้องสินทรเท่านั้น
เมื่อผมหลงทางเข้ามา ได้เข้าไปอ่านกระทู้หนึ่งซึ่งตั้งโดยสมาชิกตัวเลข เป็นกระทู้ความรักทั่วไป
เมื่ออ่านจบเลื่อนไปดูความคิดเห็นของเพื่อนสมาชิกและต้องสะดุดกับความเห็นหนึ่งของLoginชื่อผลไม้
ซึ่งความคิดเธอตรงกับที่ผมคิดไว้เป๊ะ เธอแสดงความเห็นได้อย่างตรงประเด็นต่างจากความเห็อื่นๆมีแต่ให้กำลังใจ
จากนั้นผมจึงเข้าไปอ่านกระทู้ที่เธอตั้ง เธอไม่ได้ตั้งกระทู้บ่อยนัก แต่เธอตอบกระทู้อยู่บ่อยๆ
ผมติดตามเธอตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา ซึ่งพอจะจับทางได้ว่าเธอชอบผู้ชายขาวตี๋ โปรไฟล์ดี มีเงิน ซึ่งผมพอจะเข้าข่ายสเป๊กเธอ
ผมจึงรวบรวมความกล้าหลังไมค์ไปหาเธอ โดยใช้Loginของผมเอง เธอตอบกลับมา ทำเอาผมใจเต้นรัว
ผมจึงถามชื่อเธอ ชื่อเธอน่ารักครับ ให้เความรู้สึกมีเสน่ห์แบบโบราณ เป็นชื่อของดอกไม้สีขาว
จากนั้นผมรวบรวมความกล้าขอไลน์เธอ เธอก็ให้ไลน์ผมมาโดยดี
ผมAdd Id เธอ และแทบอยากจะทักไลน์เธอในทันที แต่กลัวเธอจะสยอง และประกอบกับผมอยู่ข้างนอก ไอโฟนผมใกล้แบตหมด
คืนนั้นผมทักไลน์เธอไปตอนห้าทุ่ม คิดว่าเธอคงหลับแล้ว แต่เธอเปิดอ่านอย่างรวดเร็วและตอบกลับมาทันทีครับ
เธอเป็นคนคุยสนุก ผมคุยกับเธอได้สักพักจึงตัดสินใจขอเบอร์ และตอนนั้นผมตั้งใจว่าผมจะเดินหน้าจีบเธออย่างเต็มที่
เธออายุ25ปี (เป็นน้องผมตั้ง5ปีแน่ะ) ทำงานบริษัทมหาชนใหญ่โตแห่งหนึ่ง เธอเรียนจบปริญญาตรีและกำลังเรียนปริญญาโท
เธอหัวดีครับ เรียนเก่ง สไตล์ครีเอทีฟ รสนิยมทันสมัย เป็นคนรุ่นใหม่ที่มีพลัง ผมชอบเธอ และขอจีบเธอ
เธอไม่ปฏิเสธครับ คุยไลน์กันมาสักพัก ผมจึงขอดูรูปเธอ เธอเป็นผู้หญิงหน้าหมวยๆ ดูธรรมดา น่ารักแบบหาได้ตามสยาม
ซึ่งเธอไม่ใช่สเป๊กผมครับ แต่ทำไงได้ผมชอบเธอไปแล้ว และไม่หมดความตั้งใจที่จะสานต่อ
เธอขอให้ผมช่วยสอนวิชาการเงินให้บ่อยครั้ง ซึ่งผมจบตรี-โทการเงิน ทำงานด้านนี้อยู่แล้ว เลยสอนเธอได้สบาย
เธอดูพอใจกับการที่ผมสอนเธอเป็นอย่างมาก จนกลัวเธอจะคิดกับผมแค่พี่ชาย ผมเลยรวบรวมความกล้า
ขอนัดเจอเธอแถวสีลม ซึ่งเป็นแถวที่ทำงานผมเอง เธอตกลงครับ โดยเธอบอกว่าจะรอผมอยู่ที่สีลมคอมเพล็กซ์
เมื่อเสร็จงานให้ผมรีบมาพบเธอ และเมื่อผมได้พบเธอ ...
(ยังไม่จบครับ ต่อที่ความเห็น19ครับผม)