ผมเห็นแก่ตัวกับการเรียนไปหรือเปล่าครับ?

คือตอนนี้ผมอายุ 25 อยากเรียนต่อแพทย์มาก รู้ตัวตั้งแต่อยู่ ม.ปลาย แต่พอสอบไม่ติด(ตอนเรียน ม.ปลายคะแนนผ่านครึ่งไม่เกิน 5 คะแนน TT)  เลยเลือกเรียนสายวิทย์สุขภาพเพื่อให้ได้เรียนทางด้านนี้ จุดผันเปลี่ยนที่ทำให้ผมมีแรงฮึดและอยากจะสู้อีกครั้งคือ การตั้งใจเรียนตอนปีสองทำให้ผลการเรียนดีอย่างไม่คาดคิด เลยทำให้ผมคิดได้ว่าสิ่งที่เราอยากจะทำให้ได้นั้นมันยังมีหวัง พอที่จะรู้วิธีการเตรียมตัวสอบอีกครั้ง ..มีแพทย์แนวใหม่ 5 ปี รับเฉพาะผู้ปริญญาตรีทำงานมาแล้ว 2 ปี ผมดีใจมากๆที่มีโครงการนี้
        แต่..เมื่อกลับมาดูฐานะตนเอง พ่อแม่เป็นชาวนา อุตส่าห์ส่งเราเรียนจนจบมาแล้ว ตอบแทนบุญคุณยังไม่ทันไร จะรบกวนท่านให้ยากลำบากอีกหรือไร  บางครั้งก็คิดว่าตนเองเห็นแก่ตัวไปรึปล่าว
       ท่านสนับสนุนผมเต็มที่ครับ แต่ผมก็รู้แก่ใจว่าลำบากแค่ไหนกว่าจะจบ ป.ตรีมาได้  ใจผมอยากทำอย่างที่ตัวเองตั้งใจไว้ แต่อีกใจก็สงสารพ่อแม่ที่คอยสนับสนุน ตอนนี้ผมก็ยังตระหนักกับตัวเองว่าต้องอ่าน ต้องทำให้ได้ปลายปีนี้ มีทุนเรียนหรือไม่มีค่อยว่ากันFacepalm
...ขอน้อมรับฟังความคิดเห็นจากทุกๆท่านครับ...
แก้ไขข้อความเมื่อ

แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่