เคยคิดมาตั้งนานแล้วว่าอยากจะร้องเพลงเปิดหมวก แต่ก็ไม่กล้าทำซักทีเพราะส่วนตัวแล้วเป็นคนขี้อายน่ะครับ
จริงๆแล้วผมชอบร้องเพลงมากๆ แต่ขาดความมั่นใจในตัวเอง ทำให้ไม่กล้าที่จะแสดงออก
จนจบม.ปลายผมได้ทุนไปเรียนต่อที่ญี่ปุ่น
ผมชอบที่จะไปคาราโอเกะกับเพื่อนๆวันหยุด ทุกคนชมว่าผมร้องดีและชอบถามว่าทำไมไม่ไปแข่งหรือประกวด
พอผมตอบไปว่าอายน่ะ ก็จะโดนทุกคนต่อว่า"เก่งแต่งในรูนะ" และแนะนำผม "ลองไปเปิดหมวกร้องเพลงดูสิ”
สิ่งที่เพื่อนผมบอกนั้นมันเลยคาอยู่ในใจมาตลอดว่า "อยากลองร้องเพลงเปิดหมวก" แต่ติดอย่างเดียวคือขี้อายมากๆครับ
เวลาผ่านไปเรื่อยๆ จนถึงช่วงนึงที่เด็กทุนต่างชาติต้องจัดงานแสดง
เพื่อนทุกคนเลือกผมเป็นเป็นร้องนำ คู่กับเพื่อนอีกคนนึงที่เล่นเปียโน
ในตอนนั้นผมตื่นเต้นๆมากๆและพยายามปฏิเสธเพราะอายที่จะต้องแสดงต่อหน้าคนเยอะๆ
แต่ถูกทุกคนบังคับโดยไม่มีทางเลือกอื่น เลยต้องเลยตามเลย
สุดท้ายงานก็จบออกมาดี คนชื่นชม ตอนนั้นผมรู้สึกดีมากครับ
พอเรียนจบกลับมาไทยปุ๊บก็เริ่มทำงานเลย เป็นมนุษย์เงินเดือนไปวันๆ ทำนู่นทำนี่หลายอย่างเพื่อหารายได้
ทุกครั้งที่เลิกงาน เดินผ่านทางสัญจร มักจะเห็นวัยรุ่นหรือเด็กนักเรียนเอาเครื่องดนตรีมาเล่นบ้าง
ร้องเพลงบ้าง เปิดหมวกได้รายได้พิเศษเล็กๆน้อยๆ จากตรงนั้น
ผมเห็นวัยรุ่นพวกนั้น แล้วเหมือนสะกิดสิ่งที่อยากทำในใจทุกครั้ง
ผมว่าเขามีความสุขที่ได้แสดงออก ได้ร้องได้เล่น ต่อหน้าคนที่เดินผ่านไปมา
เหมือนเป็นการฝึกความกล้า และสนุกกับสิ่งที่ตัวเองชอบ ซึ่งไม่จำเป็นต้องเก่งหรือไม่เก่ง เพราะเราไม่ใช่ศิลปินอาชีพระดับโปร
เพียงแต่เราได้ทำในสิ่งที่เรารัก ผมว่ามันก็เป็นความสุขอย่างหนึ่งที่เราสามารถหาได้อย่างไม่ยากเลย ผมคิดอย่างนั้นจริงๆ
ผมจึงตัดสินใจมาตั้งกระทู้หาคนที่คิดและสนใจเหมือนกัน ร้องเพลงด้วยกัน
มาลองหาประสบการณ์ใหม่ๆด้วยกัน ผมว่าจะต้องสนุกแน่นอนครับ
ถ้าเป็นกระทู้ผิดกฎหรือรบกวนกระทู้พี่ๆท่านอื่น แจ้งลบได้ครับ และขออภัยล่วงหน้าด้วยครับ
ขอบคุณทุกคนที่สนใจและอ่านจนมาถึงตรงนี้ครับผม
อยากร้องเพลงเปิดหมวกตามที่สาธารณะ มีใครที่เล่นกีต้าร์ร้องเพลงได้ สนใจเหมือนผมไหมครับ หาเพื่อนดูโอ้ครับ
จริงๆแล้วผมชอบร้องเพลงมากๆ แต่ขาดความมั่นใจในตัวเอง ทำให้ไม่กล้าที่จะแสดงออก
จนจบม.ปลายผมได้ทุนไปเรียนต่อที่ญี่ปุ่น
ผมชอบที่จะไปคาราโอเกะกับเพื่อนๆวันหยุด ทุกคนชมว่าผมร้องดีและชอบถามว่าทำไมไม่ไปแข่งหรือประกวด
พอผมตอบไปว่าอายน่ะ ก็จะโดนทุกคนต่อว่า"เก่งแต่งในรูนะ" และแนะนำผม "ลองไปเปิดหมวกร้องเพลงดูสิ”
สิ่งที่เพื่อนผมบอกนั้นมันเลยคาอยู่ในใจมาตลอดว่า "อยากลองร้องเพลงเปิดหมวก" แต่ติดอย่างเดียวคือขี้อายมากๆครับ
เวลาผ่านไปเรื่อยๆ จนถึงช่วงนึงที่เด็กทุนต่างชาติต้องจัดงานแสดง
เพื่อนทุกคนเลือกผมเป็นเป็นร้องนำ คู่กับเพื่อนอีกคนนึงที่เล่นเปียโน
ในตอนนั้นผมตื่นเต้นๆมากๆและพยายามปฏิเสธเพราะอายที่จะต้องแสดงต่อหน้าคนเยอะๆ
แต่ถูกทุกคนบังคับโดยไม่มีทางเลือกอื่น เลยต้องเลยตามเลย
สุดท้ายงานก็จบออกมาดี คนชื่นชม ตอนนั้นผมรู้สึกดีมากครับ
พอเรียนจบกลับมาไทยปุ๊บก็เริ่มทำงานเลย เป็นมนุษย์เงินเดือนไปวันๆ ทำนู่นทำนี่หลายอย่างเพื่อหารายได้
ทุกครั้งที่เลิกงาน เดินผ่านทางสัญจร มักจะเห็นวัยรุ่นหรือเด็กนักเรียนเอาเครื่องดนตรีมาเล่นบ้าง
ร้องเพลงบ้าง เปิดหมวกได้รายได้พิเศษเล็กๆน้อยๆ จากตรงนั้น
ผมเห็นวัยรุ่นพวกนั้น แล้วเหมือนสะกิดสิ่งที่อยากทำในใจทุกครั้ง
ผมว่าเขามีความสุขที่ได้แสดงออก ได้ร้องได้เล่น ต่อหน้าคนที่เดินผ่านไปมา
เหมือนเป็นการฝึกความกล้า และสนุกกับสิ่งที่ตัวเองชอบ ซึ่งไม่จำเป็นต้องเก่งหรือไม่เก่ง เพราะเราไม่ใช่ศิลปินอาชีพระดับโปร
เพียงแต่เราได้ทำในสิ่งที่เรารัก ผมว่ามันก็เป็นความสุขอย่างหนึ่งที่เราสามารถหาได้อย่างไม่ยากเลย ผมคิดอย่างนั้นจริงๆ
ผมจึงตัดสินใจมาตั้งกระทู้หาคนที่คิดและสนใจเหมือนกัน ร้องเพลงด้วยกัน
มาลองหาประสบการณ์ใหม่ๆด้วยกัน ผมว่าจะต้องสนุกแน่นอนครับ
ถ้าเป็นกระทู้ผิดกฎหรือรบกวนกระทู้พี่ๆท่านอื่น แจ้งลบได้ครับ และขออภัยล่วงหน้าด้วยครับ
ขอบคุณทุกคนที่สนใจและอ่านจนมาถึงตรงนี้ครับผม