ตามคำถามครับ ทำไมผู้หญิงปัจจุบัน ถึงทำกับเราแบบนี้นะ...
ดูใจกันมาก็นาน ตกลงคบกันคุยเรื่องอนาคตกัน ถึงขั้นแต่งงาน ไม่เกินอายุ 30เพื่อให้เราสามารถดูแลลูกได้ยามที่ผมยังมีกำลังและยังทำงานไหว ส่งเสียให้ลูกเรียนจบได้ตามที่ลูกไฝ่ฝันโดยที่ไม่ให้เขาต้องลำบาก ดังนั้นผมจึงตั้งเป้าในชีวิตไว้เป็นลำดับๆ ไว้ว่าทำงานเก็บเงินสร้างตัว ซึ่งงานของผมเป็นงานประเภทวางแผนกลยุทธ์การตลาด หลังจากนั้นจะเปิดธุรกิจเล็กๆ หลังจากเรียนจบปริญญาโท และแต่งงานมีเจ้าหญิงตัวน้อยน่ารักๆวิ่งซนในร้าน (คงเป็นภาพที่ดูดีไม่ใช่น้อย) แต่ท้ายที่สุดแล้ว ผู้หญิงที่ผมวาดฝันอนาคตไว้เขาก็มีคนอื่น แล้วทิ้งผมไว้เดียวดาย แบบนี้... มันยุติธรรมหรอ แล้วคำพูดที่เธอจะฝากชีวิตกับผมหล่ะ??? แต่ไม่เป็นไรครับชีวิตล้มแล้วต้องลุกขึ้นสู้ มันทำให้ผมทำใจได้เร็วขึ้น แต่คำถามหลังจากนี้คือ..หากผมจะเริ่มต้นใหม่กับใคร ผมคงต้องถามใจตัวเองว่า "ผู้หญิงคนต่อไปที่จะใช้ชีวิตคู่ร่วมกับเรา จริงใจกับเราซื่อสัตย์กับเรา และพร้อมจะดูแลเรา.." หรือไม่...ขอเสียงคนที่คิดเหมือนผมหน่อยครับ