หลังจากดูการ์ตูนมาหลายเรื่องในรอบเดือนหลังจากที่ไม่ได้ดูการ์ตูนมานานหลายปี
ซึ่งก็ได้ถามเพื่อนๆพี่ๆน้องๆในห้องการ์ตูนว่าดูอะไร แล้วสุดท้ายก็ได้เอาการ์ตูนดราม่า(อันลือชื่อ)มาก็คือ Clannad แล้วก็ต่อด้วยภาค After Story

ผมใช้เวลาอาทิตย์กว่าๆดูเรื่องนี้จนจบทั้งสองภาค(ไม่ได้ดูรวดเดียวจบนะครับ เดี๋ยวเข้าใจผิดกันหมด)
อยากจะบอกว่า......น้ำตาพรากแทบทุกตอน ยิ่ง After Story นี่เล่นเอาผมนอยด์ไปเลย
Clannad ภาคแรกดูเป็นชีวิตในโรงเรียน(รวมคนประหลาดๆ)ธรรมดา ครอบครัวนางิสะนี่ฮามาก ดูอบอุ่นด้วย(แต่ก็แฝงดราม่าแบบคาดไม่ถึง) แต่พอได้รู้เบื้องหลังชีวิตครอบครัวของแต่ละคนนี่......ทำเอาผมนี่ซึม บางครั้งก็ร้องเลย โดยเฉพาะเรื่องของโคโตมินักไวโอลิน(ส่วนตัวอวยคนนี้รองจากนางิสะ 555) ซึ้ง อึ้ง เหลือเชื่อ และประทับใจมาก ส่วนสุโนฮาระหัวทองนี่ผมว่าเป็นสีสันของเรื่องดี เกรียน ฮาทุกครั้งที่โผล่มา ยิ่งช่วงแรกๆที่โผล่มาท้าโทโมโยะนี่ขำมาก แต่ก็รักน้องสาวยิ่งชีพเช่นกัน โดยรวมชอบ และประทับใจมาก

พอเข้า After Story เท่านั้นแหละ.......เรื่องเข้มข้น ดราม่ามากกว่าภาคแรกเยอะจนภาคแรกแทบจะกลายเป็นเด็กไปเลย
เรื่องของโทโมยะและนางิสะเริ่มเข้มข้นขึ้น นางิสะก็เรียนไม่จบอีกครั้งเพราะร่างกายไม่แข็งแรง แต่จนแล้วจนรอดก็จบ สุดท้ายก็ได้แต่งงานกับพระเอก ในขณะที่ภูมิหลังของพ่อโทโมยะนี่สุดยอดมาก ซึ้งมาก เรื่องของคนอื่นๆก็เช่นกันทั้งคนดูแลหอชาย เรื่องของคนนี้ออกแนวเหนือธรรมชาติไปเลย แต่ก็ประทับใจไม่น้อยเหมือนกัน ส่วนเรื่องของสาวชงชาในห้องเก็บหนังสือก็เหมือนกัน...แอบตกใจด้วยว่าอันที่จริงพี่ของเธอน่ะเสียชีวิตไปแล้ว ส่วนน้องหนูอุชิโอะนี่น่ารักมาก!!!!

อยากจะบอกว่าฉากที่นางิสะตายนี่ผมแทบไม่อยากจะเชื่อ ทำใจไม่ได้เลยว่าเธอจะตาย บวกด้วยฉากทุ่งทางตะวันอันลือลั่นเข้าไปอีกนี่ทำผมนอนไม่หลับเลยทั้งคืน น้ำตาไหลพรากเลย ยิ่งดนตรี(โดยเฉพาะเสียงเปียโน)ขึ้นนี่ ความรู้สึกผมกระจุยกระจายไปหมด.....น้ำตาคลอเบ้าเลย วันนี้ก็พึ่งดูน้องอุชิโอะกับพระเอกเรา.....จะนอนหลับมั๊ยเนี่ย (ไม่รู้ว่าผมแอบอินมากไปหรือเปล่า อินจนแม่ถามว่าก็แค่การ์ตูน จะร้องไห้โศกเศร้าอะไรกันนักกันหนา 555)

ผมประทับใจเรื่องนี้มากๆ เล่นอารมณ์ความรู้สึกของคนดูได้สุดๆ ทำเอาผมซึมได้ทุกตอน(หรือผมอินมากไป) ดนตรีประกอบนี่ก็เข้ากันดีเหลือเกิน และคำพูดหลายๆคำของตัวละครในเรื่องแต่ละคำกินใจมาก ทำให้มีกำลังใจ มีความหวัง ที่สำคัญทำให้ผมรู้สึกคุ้มค่ามากที่ได้ดู Anime เรื่องนี้ ดูเสร็จแล้วต้องเอาไปวางไว้บนหิ้งเลย เป็นการ์ตูนที่เยี่ยมจริงๆ (T-T)

เรื่องนี้บอกผมได้หลายๆอย่างมาก
- อนาคตเป็นสิ่งไม่แน่นอน
- คำทำนายใช่ว่าจะถูก เป็นเรื่องจริงเสมอไป ไม่อย่างนั้นคนเราก็จะยึดติดเพียงด้านเดียว เพราะชีวิตเรา ตัวเราเป็นคนกำหนดเอง ไม่ใช่คำทำนาย
- ความรัก ความพยายามของพ่อแม่เป็นสิ่งกระตุ้น เป็นกำลังใจให้เราเสมอ แม้ว่าท่านจะไม่อยู่แล้วก็ตาม
- ความเป็นจริงมักโหดร้ายเสมอ เพราะฉะนั้นไม่ว่าผลจะเป็นอย่างไร เราก็ต้องยอมรับมันให้ได้
- ถ้าสักวันเราล้มเหลว ก็ไม่ควรลืมในสิ่งดีๆที่เจอมาในอดีต
- "ก้าวเดินต่อไป" ไม่มีคำว่าสาย
ฯลฯ

สุดท้ายนี้ขอถามอะไรหน่อยครับ ตกลงเรื่องจริงคือนางิสะยังไม่ตายใช่มั๊ยครับ หรือตายไปแล้วๆเหตุการณ์มันย้อนกลับมาอีกทีนึง หรืเป็นเพียงแค่ความฝันของโทโมยะ??

ปล. คงไม่ใช่ผมคนเดียวใช่มั๊ยที่น้ำตาแตกแทบทุกตอน โดยเฉพาะ After Story