สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 5
ค่ะ ถ้าเราจะพูดตรงๆว่าใจร้ายค่ะ
ก่อนอื่น เราว่าคุณทำใจและยอมรับที่สามีคุณมีลูกติด ถูกไหมคะ ไม่อย่างนั้นคงไม่ได้แต่งงานกัน
สามีคุณทราบหรือเปล่าคะ ว่าคุณรู้สึกอย่างไร กับการเลี้ยงดูบุตรของเขา
หากทราบแล้วปลอยเฉยไม่พูดอะไร คุณก็ต้องค่อยๆปรับตัวเข้าหาเด็กค่ะ อย่ารอให้เด็กปรับตัวเข้าหาเรา
พาไปเที่ยวบ้าง ใช้เวลาอย่างที่ผู้ปกครองสมควรจะทำ เรื่องคุณปู่ คุณย่า สอนหลาน คุณเข้ามาเป็นสะไภ้ และเป็นแม่เต็มตัว
ดังนั้นเราคิดว่าคุณมีสิทธิ์ในการพูดและออกความเห็นเต็มที่นะคะ อย่างไหนเราไม่เห็นด้วย หรือคิดว่าไม่ดี พูดตรงๆเลยค่ะ
เพราะหากปล่อยไว้นาน เด็กจะเริ่มโตและติดเป็นนิสัย และอาจจะก้าวร้าวกับคุณเอง เพราะว่าเค้ารู้สึกได้ว่าคุณไม่ได้รักเค้าค่ะ
เหตุผลที่คุณกล่าวมาว่า คุณเข้าหาแล้ว ต้องขึ้นอยู่กับว่าเข้าหาแบบไหนด้วยนะคะ ห่างเหินหรือใกล้ชิด
คำพูดและการกระทำล้วนมีผลต่อความรู้สึกและการกระทำของเด็กที่จะแสดงออกต่อคุณทั้งสิ้นค่ะ
หากสามีคุณไม่ทราบว่าคุณรู้สึกอย่างไร ลองพูดคุยกับสามีค่ะ อย่ากลัวว่าสามีจะคิดว่าเราไม่รักลูกของเขา
แต่ให้คิดว่าเรากับลังปรึกษาเรื่องการเลี้ยงลูกของคุณสองคน ในฐานะพ่อและแม่ของเด็กค่ะ
อย่าเพิ่งไปคิดแทนสามี เพราะหากคุณรู้สึกแย่ขนาดนี้แล้ว มันจะยิ่งสะสมและสุดท้ายคนที่ได้รับผลกระทบคือเด็กค่ะ
หากจะตี เราว่าตีได้ค่ะ แต่ว่าพยายามไม่ตีจะดีทีสุด บอกเหตุผลที่ดุ ใช้น้ำเสียงอ่อนโยนและรอยยิ้ม อาจจะเป็นกอดอุ่นๆ
เวลาที่คุณพยายามสอนเด็กนะคะ เด็กจะรู้สึกดีกว่าที่เข้าไปดุ เข้าไปตีทันทีค่ะ
อายุแค่ 6 ขวบ พอจะรู้ความแล้วนะคะ จำได้แล้วด้วยว่าใครเคยทำอะไรเค้าอย่างไร
เอาใจใส่และลองใช้เวลา เอาความรู้สึกเอ็นดูใส่ลงไปด้วยค่ะ คุณอาจจะต้องใช้เวลาพอสมควรนะคะ
แต่ก็เป็นกำลังใจให้ค่ะ
และสุดท้ายคุณพูดว่าคุณไม่รู้สึกอินกับความเป็นแม่ ถูกค่ะ ลูกก็ไม่ใช่ลูกเรา เราเองก็ไม่ได้เบ่งมา
คุณพูดเหมือนประชดและไม่อยากให้เด็กคนนี้เข้ามามีบทบาทในครอบครัวของคุณเลยนะคะ
หากเราเป็นสามีคุณ เราคงจะรู้สึกแบบนี้ และเราเป็นเด็กเราจะรู้สึกว่าไม่มีใครต้องการเราเลย
เลือกจะรักและแต่งงานกับผู้ชายเรือพ่วงก็ต้องนับรวมเรือพ่วงเป็นคนในครอบครัวด้วยนะคะ
อย่ารอแต่จะสร้างครอบครัวของคุณด้วยการรอให้ลูกมาเกิดในท้องคุณอย่างเดียว แต่เด็กที่เกิดมาก่อนหน้า
กลับไม่อยากเลี้ยงไม่อยากยุ่ง แม่เลี้ยงใจร้ายชัดๆเลยค่ะ
สู้ๆนะคะ เราเป็นกำลังใจให้ ถึงคำพูดอาจจะไม่สวยหรู ไม่ถูกหูไปบ้าง ก็ขออภัยนะคะ
ก่อนอื่น เราว่าคุณทำใจและยอมรับที่สามีคุณมีลูกติด ถูกไหมคะ ไม่อย่างนั้นคงไม่ได้แต่งงานกัน
สามีคุณทราบหรือเปล่าคะ ว่าคุณรู้สึกอย่างไร กับการเลี้ยงดูบุตรของเขา
หากทราบแล้วปลอยเฉยไม่พูดอะไร คุณก็ต้องค่อยๆปรับตัวเข้าหาเด็กค่ะ อย่ารอให้เด็กปรับตัวเข้าหาเรา
พาไปเที่ยวบ้าง ใช้เวลาอย่างที่ผู้ปกครองสมควรจะทำ เรื่องคุณปู่ คุณย่า สอนหลาน คุณเข้ามาเป็นสะไภ้ และเป็นแม่เต็มตัว
ดังนั้นเราคิดว่าคุณมีสิทธิ์ในการพูดและออกความเห็นเต็มที่นะคะ อย่างไหนเราไม่เห็นด้วย หรือคิดว่าไม่ดี พูดตรงๆเลยค่ะ
เพราะหากปล่อยไว้นาน เด็กจะเริ่มโตและติดเป็นนิสัย และอาจจะก้าวร้าวกับคุณเอง เพราะว่าเค้ารู้สึกได้ว่าคุณไม่ได้รักเค้าค่ะ
เหตุผลที่คุณกล่าวมาว่า คุณเข้าหาแล้ว ต้องขึ้นอยู่กับว่าเข้าหาแบบไหนด้วยนะคะ ห่างเหินหรือใกล้ชิด
คำพูดและการกระทำล้วนมีผลต่อความรู้สึกและการกระทำของเด็กที่จะแสดงออกต่อคุณทั้งสิ้นค่ะ
หากสามีคุณไม่ทราบว่าคุณรู้สึกอย่างไร ลองพูดคุยกับสามีค่ะ อย่ากลัวว่าสามีจะคิดว่าเราไม่รักลูกของเขา
แต่ให้คิดว่าเรากับลังปรึกษาเรื่องการเลี้ยงลูกของคุณสองคน ในฐานะพ่อและแม่ของเด็กค่ะ
อย่าเพิ่งไปคิดแทนสามี เพราะหากคุณรู้สึกแย่ขนาดนี้แล้ว มันจะยิ่งสะสมและสุดท้ายคนที่ได้รับผลกระทบคือเด็กค่ะ
หากจะตี เราว่าตีได้ค่ะ แต่ว่าพยายามไม่ตีจะดีทีสุด บอกเหตุผลที่ดุ ใช้น้ำเสียงอ่อนโยนและรอยยิ้ม อาจจะเป็นกอดอุ่นๆ
เวลาที่คุณพยายามสอนเด็กนะคะ เด็กจะรู้สึกดีกว่าที่เข้าไปดุ เข้าไปตีทันทีค่ะ
อายุแค่ 6 ขวบ พอจะรู้ความแล้วนะคะ จำได้แล้วด้วยว่าใครเคยทำอะไรเค้าอย่างไร
เอาใจใส่และลองใช้เวลา เอาความรู้สึกเอ็นดูใส่ลงไปด้วยค่ะ คุณอาจจะต้องใช้เวลาพอสมควรนะคะ
แต่ก็เป็นกำลังใจให้ค่ะ
และสุดท้ายคุณพูดว่าคุณไม่รู้สึกอินกับความเป็นแม่ ถูกค่ะ ลูกก็ไม่ใช่ลูกเรา เราเองก็ไม่ได้เบ่งมา
คุณพูดเหมือนประชดและไม่อยากให้เด็กคนนี้เข้ามามีบทบาทในครอบครัวของคุณเลยนะคะ
หากเราเป็นสามีคุณ เราคงจะรู้สึกแบบนี้ และเราเป็นเด็กเราจะรู้สึกว่าไม่มีใครต้องการเราเลย
เลือกจะรักและแต่งงานกับผู้ชายเรือพ่วงก็ต้องนับรวมเรือพ่วงเป็นคนในครอบครัวด้วยนะคะ
อย่ารอแต่จะสร้างครอบครัวของคุณด้วยการรอให้ลูกมาเกิดในท้องคุณอย่างเดียว แต่เด็กที่เกิดมาก่อนหน้า
กลับไม่อยากเลี้ยงไม่อยากยุ่ง แม่เลี้ยงใจร้ายชัดๆเลยค่ะ
สู้ๆนะคะ เราเป็นกำลังใจให้ ถึงคำพูดอาจจะไม่สวยหรู ไม่ถูกหูไปบ้าง ก็ขออภัยนะคะ
แสดงความคิดเห็น
ไม่ค่อยอินกับการเป็นแม่ หรือเราจะเป็นแม่เลี้ยงใจร้าย