ถ้าคุณเจอคนที่ใช่ แล้วต่างก็รู้สึกเหมือนกันคุณจะยอมปล่อยเขาไปไหม

กระทู้คำถาม
คือว่า  มีผู้ชายคนนึงเป็นรุ่นน้องในออฟฟิศเราเอง เขามาทำดี ห่วงใย ใส่ใจเราสารพัด คุยไลน์กันทุกวัน บอกฝันดีกันทุกคืน ตื่นเช้ามาก็มีข้อความเขาส่งมาตั้งแต่ยังไม่ลุกจากที่นอนเป็นประจำ แต่พอเจอหน้ากันในออฟฟิศกลับทำเป็นนิ่งๆเหมือนเพื่อนทั่วไป ทำให้เราสับสนว่าเขาคิดอะไรไหม เป็นแบบนี้มาประมาณ 1 ปีแล้ว

ล่าสุด เราถามเขาไปเมื่ออาทิตย์ที่แล้วว่า ที่มาทำแบบนี้คิดอะไรกะเราป่าว เขาบอกว่าเขาบอกว่าความจริงเขาชอบเรามาตั้งแต่เพิ่งเจอกันใหม่ๆ เพราะเราน่ารัก นิสัยดี มั่นใจ และเข้าข่ายเป็น "คนที่ใช่" เคยคิดที่จะคบเราด้วยซ้ำ แต่เขาก้อมาคิดได้ว่าเราเป็นเพื่อนร่วมงาน เขากลัวมีปัญหาถ้าเราคบกันแล้วทะเลาะกัน หรือเลิกกัน กลัวจะกระทบกับเรื่องงาน ก็เลยไม่ได้บอกเราว่าคิดยังไง

สำหรับเรา เราก้อบอกเขาไปแล้วว่าถ้าเขา "คิด" กับเราจริงๆ เราก็ "คิด" กับเขานะ เพราะเท่าที่ดูๆมาสักพัก เขาก้อเข้าข่ายเป็น "คนที่ใช่" สำหรับเรา  แต่ทีนี้ พอเขาบอกว่าเพราะเราเป็นเพื่อนร่วมงาน ทำให้เป็นอุปสรรค และเพราะเขายังลืมแฟนเก่าไม่ได้  เราก็เลยตกลงว่าจะแช่แข็งความสัมพันธ์ไว้แค่นี้ คุยกัน สนิทกันเหมือนเดิม แต่คงไม่พัฒนาไปมากกว่านี้  เราก้อเคารพการตัดสินใจของเขา แต่ใจเราคิดว่า ในเมื่อเจอคนที่ใช่ แล้วเราก้อคิดตรงกัน แล้วไม่เสียดายเหรอที่ไม่สานต่อ  แต่บางครั้งพอมีเรื่องราวของเพื่อนผู้ชายอีกคนของเราเข้ามา เขากะจะมาพูดจาถามไถ่ บางทีทำเหมือนประชดนิดๆ ก้อเลยงงๆว่าจะเอายังไงแน่

เป็นคุณ คุณจะเสียดายมั้ยคะ ถ้าเจอคนที่ใช่ แล้วใจตรงกัน ทำใจได้เหรอคะ ที่ต้องปล่อยเขาไป
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่