วันนี้จะมาเล่าเรื่องของแฟนให้ฟังค่ะ แฟนเราคบกันมาจะ2 ปีละ ไม่ใช่ปัญหา
ปัญหาคือ เขาเพิ่งเริ่มทำงานกับบริษัท บริษัทหนึ่งแถวสะพานควาย เกี่ยวกับ
อะไหล่ยนต์ เริ่มแรกบอกแฟนเราว่าทำงานในออฟฟิตนะ ในห้องส่วนตัว
เบิกของ เช็คของและออกบิล เหมือนง่ายนะค่ะ แต่เอาเข้าจริง ต้องวิ่งส่งของ
รถเข็นก็ไม่มี อะไหล่ยนต์หนักๆ ทั้งเล็กและใหญ่ ใส่ถุงหิ้วไป รอบละ 2-3ถุง
เดินส่งแผนกนั้น แผนกนี้ ต้องเปิดบิลกับแผนกบัญชี รอพวกป้าๆเม้าส์กันเสร็จ
อีก กว่าจะเปิดบิลให้ได้ก็กินเวลาไปรอบละ 10-15 นาที แล้วต้องส่งของอีก
ส่งไม่ทันโดนด่าอีก แฟนเราก็บ่นแต่ก็อดทนทำไป เพื่ออนาคตของเรา พอกลับ
บ้านก็ไม่อาบน้ำค่ะ สลบเลย ยันเช้าตื่นไปทำงาน ชีวิตก็วนเวียนอยู่แบบนี้มาจน
เกือบเดือน ไม่เคยสาย ทำโอที ตลอด แต่พอเงินที่ได้ออกแค่เงินเดือน โอที
กับเบี้ยขยันไม่ออก บอกจะออกเดือนหน้า โอเค แฟนเราก็บอกไม่เป็นไรทนเอา
จนมาวันนึง ปู่แฟนเราเสีย เมื่อต้นปีใหม่ แฟนเลยลางานมา ก็ถูกหัวหน้าต่อว่าอีก
จนมาอีกวันหนึ่ง แฟนเหนื่อยทนไม่ไหว โดนด่า โดนใช้ แฟนเลยโกหกว่าป่วย
ลามาอีกวันนึง
จนมาอีกวันหนึ่ง ที่เกิดการปิดกรุงเทพวันแรก แฟนไม่กล้าไปทำงานเพราะกลัว
ไปได้แต่จะกลับไม่ได้ จึงโทรไปลาหัวหน้า ก็โดนว่าอีก วันรุ่งขึ้นจึงไปทำงานปกติ
คือแฟนเราอ่ะ จะออกตั้งแต่แรกแล้ว เพราะงานมันหนักมากเหมือนกรรมกรแบกหามเลย
ส่งของด้วย วิ่งบิลด้วย ออกบิลด้วย พอไปส่งของหาว่าไม่อยู่ออฟฟิต พออยู่ออฟฟิต
หาว่าไม่ขยัน ทำงานเหงื่อท่วมตัวทุกวัน ตัวเหม็นทุกวัน เราสงสารแฟนมาก ไม่เคย
เห็นเขาเป็นแบบนี้เลย ทำงานไม่ถึงเดือนแก่ลงไปเยอะ
จนมาวันนึงไม่กี่วันที่ผ่านมา หัวหน้าบอกของหายนะ ชิ้นที่แฟนเราไปส่ง เกิดการเถียงกัน
เพราะแฟนเราไปส่งแล้วมีคนรับแล้ว แต่ยัยคนรับบอกไม่ได้รับ ไม่รู้เรื่องไม่มีไม่เห็น
ทุกคนลงความเห็นกันไปว่าแฟนเราผิด แฟนเราขโมยของ ทำของหาย แฟนเราโมโห
พูดท้าเลย ให้เปิดกล้องดูเลย ไม่กลัวหรอกไม่ได้เอาไป พอเปิดกล้องดูเห็นว่าแฟนเรา
เอาของไปส่ง แต่พอขึ้นไปส่งอีกชั้น ชั้นที่คนรับรับไป บอกดูไม่ได้กล้องเสีย เลยมา
เก็บเบี้ยจากแฟนเราว่าต้องชดใช้ 4100 บาทคนเดียว ปกติของหายต้องหารทั้งแผนก
แต่นี่เก็บแฟนเราคนเดียว พอถัดมาอีกวัน หัวหน้าบอกเจอของละ อยู่อีกบริษัทนึงในเครือ
คำถามคือ " มันไปได้ไง " คนเจอของเรียกเงิน 500 บาท สำหรับค่าพบของ เหอๆ
ทำให้เรา และ แฟน คิดว่า คงโดนแกล้งแล้วหล่ะ อะไรจะหายง่าย เจอง่ายขนาดนั้น
แต่แฟนเราถูกตราหน้าไปแล้วว่า ไอ้ขี้ขโมย สายตาทุกคนมองแฟนเราเป็นขโมยไปแล่ว
เราเจ็บและสงสารแฟนมาก ใจจริงอยากให้เขาทน แต่ก็สงสารอยากให้ออกวันนี้พรุ่งนี้เลย
แฟนเราเลือกทนถึงสิ้นเดือนแล้วจะออกเลย เพราะจะไปทำที่ใหม่ ตรงสายที่จบมาดีกว่า
ที่มาทำที่นี่เพราะเพื่อนแฟนชวน เห็นว่ามีเพื่อนทำด้วยคงไม่อะไรมาก แต่ก็ไม่ใช่อย่างที่คิด
ชีวิตหนุ่ม สาว ออฟฟิตของเพื่อนๆเป็นอย่างไรกันบ้างคะ มาระบายกัน
คิดว่ายังไงดีค่ะ ชีวิตหนุ่มออฟฟิต~
ปัญหาคือ เขาเพิ่งเริ่มทำงานกับบริษัท บริษัทหนึ่งแถวสะพานควาย เกี่ยวกับ
อะไหล่ยนต์ เริ่มแรกบอกแฟนเราว่าทำงานในออฟฟิตนะ ในห้องส่วนตัว
เบิกของ เช็คของและออกบิล เหมือนง่ายนะค่ะ แต่เอาเข้าจริง ต้องวิ่งส่งของ
รถเข็นก็ไม่มี อะไหล่ยนต์หนักๆ ทั้งเล็กและใหญ่ ใส่ถุงหิ้วไป รอบละ 2-3ถุง
เดินส่งแผนกนั้น แผนกนี้ ต้องเปิดบิลกับแผนกบัญชี รอพวกป้าๆเม้าส์กันเสร็จ
อีก กว่าจะเปิดบิลให้ได้ก็กินเวลาไปรอบละ 10-15 นาที แล้วต้องส่งของอีก
ส่งไม่ทันโดนด่าอีก แฟนเราก็บ่นแต่ก็อดทนทำไป เพื่ออนาคตของเรา พอกลับ
บ้านก็ไม่อาบน้ำค่ะ สลบเลย ยันเช้าตื่นไปทำงาน ชีวิตก็วนเวียนอยู่แบบนี้มาจน
เกือบเดือน ไม่เคยสาย ทำโอที ตลอด แต่พอเงินที่ได้ออกแค่เงินเดือน โอที
กับเบี้ยขยันไม่ออก บอกจะออกเดือนหน้า โอเค แฟนเราก็บอกไม่เป็นไรทนเอา
จนมาวันนึง ปู่แฟนเราเสีย เมื่อต้นปีใหม่ แฟนเลยลางานมา ก็ถูกหัวหน้าต่อว่าอีก
จนมาอีกวันหนึ่ง แฟนเหนื่อยทนไม่ไหว โดนด่า โดนใช้ แฟนเลยโกหกว่าป่วย
ลามาอีกวันนึง
จนมาอีกวันหนึ่ง ที่เกิดการปิดกรุงเทพวันแรก แฟนไม่กล้าไปทำงานเพราะกลัว
ไปได้แต่จะกลับไม่ได้ จึงโทรไปลาหัวหน้า ก็โดนว่าอีก วันรุ่งขึ้นจึงไปทำงานปกติ
คือแฟนเราอ่ะ จะออกตั้งแต่แรกแล้ว เพราะงานมันหนักมากเหมือนกรรมกรแบกหามเลย
ส่งของด้วย วิ่งบิลด้วย ออกบิลด้วย พอไปส่งของหาว่าไม่อยู่ออฟฟิต พออยู่ออฟฟิต
หาว่าไม่ขยัน ทำงานเหงื่อท่วมตัวทุกวัน ตัวเหม็นทุกวัน เราสงสารแฟนมาก ไม่เคย
เห็นเขาเป็นแบบนี้เลย ทำงานไม่ถึงเดือนแก่ลงไปเยอะ
จนมาวันนึงไม่กี่วันที่ผ่านมา หัวหน้าบอกของหายนะ ชิ้นที่แฟนเราไปส่ง เกิดการเถียงกัน
เพราะแฟนเราไปส่งแล้วมีคนรับแล้ว แต่ยัยคนรับบอกไม่ได้รับ ไม่รู้เรื่องไม่มีไม่เห็น
ทุกคนลงความเห็นกันไปว่าแฟนเราผิด แฟนเราขโมยของ ทำของหาย แฟนเราโมโห
พูดท้าเลย ให้เปิดกล้องดูเลย ไม่กลัวหรอกไม่ได้เอาไป พอเปิดกล้องดูเห็นว่าแฟนเรา
เอาของไปส่ง แต่พอขึ้นไปส่งอีกชั้น ชั้นที่คนรับรับไป บอกดูไม่ได้กล้องเสีย เลยมา
เก็บเบี้ยจากแฟนเราว่าต้องชดใช้ 4100 บาทคนเดียว ปกติของหายต้องหารทั้งแผนก
แต่นี่เก็บแฟนเราคนเดียว พอถัดมาอีกวัน หัวหน้าบอกเจอของละ อยู่อีกบริษัทนึงในเครือ
คำถามคือ " มันไปได้ไง " คนเจอของเรียกเงิน 500 บาท สำหรับค่าพบของ เหอๆ
ทำให้เรา และ แฟน คิดว่า คงโดนแกล้งแล้วหล่ะ อะไรจะหายง่าย เจอง่ายขนาดนั้น
แต่แฟนเราถูกตราหน้าไปแล้วว่า ไอ้ขี้ขโมย สายตาทุกคนมองแฟนเราเป็นขโมยไปแล่ว
เราเจ็บและสงสารแฟนมาก ใจจริงอยากให้เขาทน แต่ก็สงสารอยากให้ออกวันนี้พรุ่งนี้เลย
แฟนเราเลือกทนถึงสิ้นเดือนแล้วจะออกเลย เพราะจะไปทำที่ใหม่ ตรงสายที่จบมาดีกว่า
ที่มาทำที่นี่เพราะเพื่อนแฟนชวน เห็นว่ามีเพื่อนทำด้วยคงไม่อะไรมาก แต่ก็ไม่ใช่อย่างที่คิด
ชีวิตหนุ่ม สาว ออฟฟิตของเพื่อนๆเป็นอย่างไรกันบ้างคะ มาระบายกัน