วันก่อนเราไปเดินห้างกับครอบครัวค่ะ แล้วมันก็เกิดปัญหาคาใจ ที่ทำให้เกือบทะเลาะกัน บอกก่อนค่ะ ว่านิสัยเป็นคนโผงผาง ตรงๆ คิดอะไรก็พูด แต่ไม่ค่อยคิดก่อนพูดนะ งงมั้ย ^^ ไม่สนใจใคร (เห้ออ ข้อเสียเยอะจริงๆ)

เหตุการณ์คือ  เราไปซื้อของ แล้วตรงหน้าเคาน์เตอร์แคชเชียร์เนี่ย มันไม่มีไลน์ว่าคุณต้องต่อแถวตรงไหน ด้วยว่าเราไม่รู้ด้วย และเคาน์เตอร์มันเปิดว่าง เราก็คิดว่า เออ เราต่อตรงนี้ น่าจะได้ ไม่ขวางใครด้วย (มีคนกำลังจ่ายอยู่ 1คิว) พอใกล้ถึงคิวเรา ก้อมีคนมาต่อ สองคน ซึ่งอาจจเป็นไลน์ปกติที่เค้าต่อกัน แต่เราไม่รู้ แฟนเราก็ว่าเรา "ให้หลบเค้าสิ ไปแซงคิวเค้าทำไม" (เราฟังน้ำเสียงอ่ะ เค้าว่าเรานะ แต่เค้าบอกเค้าพูดธรรมดา) มันเลยทำให้เราฉุน เราก็เดิน หลบมา ให้ลูกรอจ่าย  แล้วเราก็พูนสวนแฟนเราไปว่า "เรามาก่อนคนอื่น ก็เห็นอยู่ จะเรียกว่าเราแซงคิวได้ยังไง" รู้ตัวว่าพูดดังนะ ในใจนี่คิดคำอีกยาวยืด

หลังจากเดินออกมา ก็กำลังจะกลับ ระหว่างเดินไปที่จอดรถ ก็มีอีกเหตุการณ์นึง คือ เรากำลังลงบันไดกัน มีกลุ่มเด็กวัยรุ่น เดืนสวนมา เราก็บอกลูกเรา "ขึ้น ลง บันได ชิดขวานะลูก" เพื่อให้เค้าทำเป็นนิสัยอ่ะค่ะ อะไรสอดแทรกได้เราก็ทำ เราคิดแค่นั้น
แต่กลุ่มเด็ก เค้าเดินชิดซ้ายขึ้นมา  กลายเป็นว่า แฟนเราเนี่ย มาว่าใส่เราอีกละ ว่า"เอ้า คนเค้าเดินขึ้นมา ไม่เห็นหรอ ไปขวางเค้าทำไม" แต่เราก็จำไม่ได้ละ ว่าตอบไปว่าไง แต่รู้ว่าฉุนมาก ในใจคิด อะไรฟระ ช้านเเป็นคนที่ทำถูกนะ แต่กลับโดนด่าเหรอ เจตนา แค่จะสอนอะไรกับลูก กลับถูกมองว่าเราเองต่างหากที่ทำไม่ถูก

จริงๆแล้ว เราก็แค่นึกน้อยใจแค่นั้นแหละ จะไปว่าสังคมไม่มีระเบียบ เราเองก็ใช่ว่าจะมีเยอะ

อาจจะเยอะไป อาจจะไร้สาระ ก็แค่อยากหาพื้นที่ที่สามารถพูดได้บ้างอ่ะค่ะ

แท็กไม่ถูก ขออภัยนะคะ