อิอิ... ช่วงนี้ว่าง ต้องรีบกระหน่ำรีวิว    เพราะตั้งใจว่าจะรีวิวเรื่องท่องเที่ยวอย่างน้อย 12 ครั้ง ภายในหนึ่งปี  
ขืนว่างแล้วไม่ทำ   เกิดช่วงปลายปีงานเข้าเหมือน 2556 ที่ผ่านมา   ป้าจะหัวระเบิดเอา... คริ..คริ..  


เคยฝันที่จะขับรถเที่ยวในอเมริกามานานหนักหนา    แต่อุปสรรคก็คือ อีตาลุงไม่เคยมีเวลาว่าง  และอีก็ไม่ยอมให้ป้าซิ่งไปคนเดียว    
แล้วชีวิตจริงของป้าในอเมริกาภายในสิบปีนี้   ตั้งแต่ย้ายมาจากรัฐโอกลาโฮมา    มาอยู่รัฐเวอร์จิเนียร์จะมีเพื่อนน้อยมาก  


เพราะป้าค้นพบว่ามหาวิทยาลัยรามคำแหง   รับนักศึกษาที่มีภูมิลำเนาอยู่ต่างประเทศ   มีการจัดสอบให้ที่สถานฑูตไทยในดีซี
ป้าก็เลยยุ่งแต่เรื่องตำรา เรื่องสอบ รายงาน ฯลฯ  จนไม่มีเวลาไปเสาะหาคบเพื่อนใหม่ๆ  นอกจากในเฟซบุ๊ค
ได้ปริญญาตรีนิติศาสตร์รามคำแหงมาหนึ่งใบ    ตอนนี้ก็กำลังทำปริญญาโทรัฐศาสตร์   บวกกับธุระของครอบครัว
ทำให้ป้ายุ่งหูตูบทุกวันทุกคืน    แถมต้องแบ่งเวลาไปเที่ยวอีก... อิอิ  


เมืองแวนคูเวอร์   ประเทศแคนาดา
                

เพื่อนที่มีน้อยนิดของป้า   แต่ละคนก็ต้องทำงานไปไหนกันหลายๆ วันไม่ได้    เพราะทริปแบบนี้ต้องมีเวลาสองอาทิตย์เป็นอย่างน้อย
ความฝันอันนี้ก็เลยเป็นหมันมาเนิ่นนาน    ป้าก็แก้ขัดด้วยการไปตั้งหลักที่เมืองไทย  และไปหาที่ผจญภัยเอาประเทศใกล้ๆ บ้าน
เพราะอีตาลุงไม่สามารถห้ามได้เลย    อีจะรู้ก็ตอนที่ป้ากลับมาถึงสนามบินในกรุงเทพแล้ว...   ฮู้ยยย... สะใจ.... อิอิ  


อีตาลุงเป็นคนขี้กลัวไปหมด  ช่างมีเหตุผลมาห้ามป้าไม่ให้ทำโน่นนี่หลายร้อยเล่มเกวียน..  แมร่ง.. ป้าก็เออๆๆๆ เพราะขี้เกียจทะเลาะด้วย  
เฮ้อ.. อยู่กันมายี่สิบปี จนป่านฉะนี้อีคนข้างๆ ยังนึกว่าป้าฟูช่างบอบบางไร้เดียงสา   ต้องทนุถนอมเหมือนไข่ในหิน
โธ่... ทำไมมานยังไม่รู้ว่าแม้ป้าจะเป็นไข่     ก็เป็นไข่ฟอสซิสของไดโนเสาร์นะเฟ้ยยย...... เฮ้ย... 555555