ตอนเป็นวัยรุ่น  เคยฝันว่าจะต้องสามารถเที่ยวเมืองนอกได้ด้วยตัวเอง    ไม่ต้องพี่งไกด์ทัวร์หรือใครพาเที่ยว  
แต่กว่าจะปีกกล้าขาแข็ง   ความฝันจะกลายเป็นจริงก็ตอนวัยรุ่นพอดี.... วัยรุ่นไม้เท้ายอดทอง... อิอิ  

ความบังเอิญแบบตั้งใจ   ก็ทำให้ป้ามีธุระที่จะต้องขับรถจากรัฐเวอร์จิเนียร์ไปรัฐวอชิงตัน   ที่อยู่กันคนละฝั่งประเทศของอเมริกา
โชคดีที่สามารถหลอกล่อหาคนนั่งรถไปเป็นเพื่อนได้หนึ่งคน    ไม่งั้นมีอด  เพราะอีตาลุงไม่ยอมให้ป้าขับรถไปคนเดียวแน่  

จากบ้านที่เวอร์จิเนียร์ กว่าจะไปถึงจุดหมายที่ชานเมืองของซีแอตเติ้ล   ระยะทางก็ประมาณ 6,000 กว่ากิโลเมตร  
(รวมตอนหลงทางด้วย..อิอิ)  

วางแผนไว้คร่าวๆ ว่าจะขับรถไปแวะเที่ยวไปตามเมืองที่เป็นทางผ่าน  
แต่ถ้าเมืองไหนน่าสนใจถึงไม่ใช่ทางหลักก็ต้องทำให้มันเป็นจนได้...   

เส้นทางที่จะต้องขับรถ  ก็เป็นทางที่ป้าไม่เคยไปมาก่อน  
ในมือมีแค่ GPS เก่าๆ  แผนที่แก่ๆ  และเพื่อนร่วมทาง... อุ่ยย.. จะบอกว่าเหี่ยว เด๋วป้าบุญมีมาอ่านเจอ.. ยุ่งเลย... อิอิ