...กลับมาแล้วคะ...!!!

กระทู้สนทนา


...กลับมาแล้วนะคะ มารายงานผลให้ทราบด้วยคะ เพื่อนๆทุกท่านคงต้องดีใจกับเราด้วยแหล๊ะ
เราออกเดินทางตั้งแต่เช้าวันศุกร์ที่ 17 มกราคม ไปถึงบริเวณงานประมาณบ่าย 2 โมง
เราขับรถไปก็คิดไปในใจว่า เขาจะทำหน้าอย่างไรเมื่อเห็นเราไป คิดไปคิดมาก็เครียด
ก็เลยเปิดธรรมะฟังไปด้วย พอเราจอดรถสามีเขาก็วิ่งมารับถึงรถเลยคะ ซักหน่อยภรรยาเขาก็เดินตามหลังมา
เราก็ยกมือไหว้ พร้อมกับยิ้มหวานเจี๊ยบเท่าที่จะหวานใด้ คือเราไม่ใด้สนใจมองดูหน้าเขา
คือกริยาทุกอย่างเราคิดว่าเราไม่ใด้เสแสร้ง เราบริสุทธิ์ใจจริงๆ แล้วเขาก็ถามเราว่าเหนื่อยมั้ย
หิวหรือป่าว ป๊ะไปกราบศพปู่ก่อนจะใด้กินข้าว เราก็บอกว่าเราแวะกินข้าวมาแล้ว
แล้วเขาก็พาเราไปกราบศพ สามีเขาก็ไปเคาะโลงบอกว่าเรามาถึงแล้วนะ เสร็จแล้วเราก็ไปกราบย่า
ย่าดีใจที่เห็นเราไป ย่ากอดเราแล้วบอกเราว่าปู่ไม่อยู่แล้ว หลังจากนั้นก็คุยกันถามสารทุกข์สุกดิบกัน
เราก็นวดขาให้ย่า ซักหน่อยย่าอยากกลับบ้านเพราะคนแก่นั่งนานไม่ใหว เราก็เลยอาสาไปอยู่เป็นเพื่อนย่า
ย่าอายุ 80+แล้วคะ พอกลับมาถึงบ้าน ย่าอาบน้ำเสร็จ เราก็นวดให้ย่า ย่าชอบให้เรานวดให้ย่าว่าเรานวดเก่ง
อันที่จริงเรานวดไม่เก่งหรอกคะ เราแค่ชอบนวดแผนโบราญ พอเรานวดบ่อยเราเลยจำใด้
พอตอนเย็นเราไปร่วมเป็นเจ้าภาพสวดพระอภิธรรม หลังจากนั้นก็เรามีหน้าที่ดูแลย่า
เพราะคนอื่นเขายุ่งกับงาน สรุปเลยดีกว่ายิ่งพิมพ์ยิ่งมีแต่น้ำ เราผ่านแล้วค่ะ เย้ๆๆๆ
ตอนเราจะกลับทั้งตัวเขาและสามี รวมทั้งญาติๆเขา เดินมาส่งถึงรถ
และตัวเขาก็ก็พูดว่า ขอบคุณมากนะ ขับรถดีๆ เดินทางปลอดภัยนะ
พร้อมขนมเบเกอรีอีก 1 ลัง เราก็กลับบ้านพร้อมความสุขคะ ขอบคุณเพื่อนๆในห้องศาสนาที่ให้กำลังใจ
และให้คำแนะนำดีๆ ทำให้เรากล้าที่จะให้อภ้ยตัวเองและผู้อื่น...
...นางรำรำสวยงามมากเลยอดไม่ใด้ที่จะถ่ายรูปใว้คะ...



แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่