สวัสดีคะเพื่อนๆชาวพันทิปที่น่ารักทุกคน วันนี้จขกท.นอนไม่หลับ เลยอยากจะมาเล่าแชร์ประสบการณ์ของตัวเองให้เพื่อนๆฟัง
ดิฉันเป็นเด็กสาวมหาลัยคนหนึ่งอายุ21ปี ตั้งแต่เกิดมาไม่เคยมีแฟนกับเค้าเลย อาจจะเป็นเพราะตอนมัธยมอยู่โรงเรียนหญิงล้วน บวกกับตอนนั้นเรามีหน้าตาที่แอบขี้เหร่ ไม่ใช่คนสวยอะไร ตอนอยู่มัธยมไม่มีแฟนนิคือเรื่องปกติมาก เพราะเพื่อนๆก็ยังไม่ได้มีกัน แต่เมื่อพอเข้ามาอยู่มหาลัย เพื่อนๆก็เริ่มมีแฟนกันไป ทีละคนสองคน
แต่ที่แปลกคือพอเข้ามหาลัยเราก็เร่มดูแตัวเองมากขึ้น ทำให้สวยขึ้นจนผิดหูผิดตาทำให้มีคนเริ่มเข้ามาจีบ ปีหนึ่งเราก้ยังไม่อยากมีใครเราอยากตั้งใจเรียนมากกว่า อยากให้ที่บ้านภาคภูมิใจในตัวเรา ใครมาจีบเราก้จะปิด ไม่ให้เบอร์ไม่ให้พิน จนพอมาปีสองก็มีคนเข้ามาเรื่อยๆ เราก้เคยลองคุยดูกับคนนึง แต่เมื่อคุยไปสักพักเหมือนเราดึงตัวออกมา ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน อารมณ์เหมือนยังไม่พร้อมมีใคร จนมากระทั่งปีสามเราก็คิดในใจว่า ทำไมเรายังไม่มีแฟนสักทีวะ เพราะส่วนใหญ่คนที่มาจีบก็จะจีบแค่ผิวเผิน ชอบเราที่หน้าตา สักพักก็ไป ส่วนใหญ่จะเป็นแบบนี้ แต่จะมีผู้ชายอยู่คนหนึ่ง เป็นผู้ชายธรรมดา หน้าตาไม่ได้หล่ออะไร แต่นิสัยดีถึงดีมากกกกก เรารับรู้ได้ว่าเค้าจริงใจกับเราเพราะเค้าชอบเรามาเป็นปี ตั้งใจจีบเราอย่างจริงจัง ซื้อของมาให้ ทำขนมมาให้ ตอนแรกเราก้ไม่ใจอ่อนกับเค้าหรอกนะ เพราะเค้าอายุน้อยกว่าและเป็นรุ่นน้อง แต่พอนานๆไปเราก็รู้ตัวว่าเราก็เริ่มมีใจให้กับเขาแล้ว เพียงแต่ติดอยู่ที่ว่าเรายังไม่พร้อมมีใคร เราและเค้าก็คุยกันเรื่อยมาโดยเค้าก้พยายามมากขึ้นๆแต่เรากลับตอบไปเหมือนไม่ได้รู้สึกอะไรกับเค้าเลย เหมือนเราเล่นตัวอยู่ เค้าหยอดมาเราก็จะคอยเปลี่ยนเรื่องตลอด เค้าชวนไปไหนเราก็จะไม่ไป ใจจริงไม่ใช่ไม่ชอบ ไม่ใช่ไม่อยากไปด้วย แต่อะไรหลายๆอย่างทำให้เราไม่กล้าพูดมันออกไป จนผ่านไปเป็นปีเค้าก้ยังชอบถามว่าเค้ามีโอกาสมั้ย เราก็ได้แต่ตอบไปว่า เราเป็นพี่น้องกันดีกว่า ซึ่งจริงๆเราก็อยากคบTT (อยู่ในช่วงสับสนตัวเอง แฟนคนแรกอะน้าาา ก็ต้องคิดนิดนึงปะบวกกับที่บ้านค่อนข้างเข้มงวดด้วย) จนมาวันนึงเราตัดสินใจแล้วว่าถ้าเค้าคนนี้ยังชอบเราอยู่เราจะเปิดใจให้เค้าเข้าไปแต่แล้วเค้าเข้าใจผิดว่าเราไม่อยากรับของจากเค้า และขอห่างไปสักพักเพื่ออยู่กับตัวเองและคิดทบทวนว่าตัวเองต้องการอะไร แต่ใครจะคิดว่าวันรุ่งขึ้นเค้าได้ตั้งแสดงความสัมพันคบหากับอีกคนในเฟสบุ้ค ซึ่งพอเราเห็นเราช้อคมากเพราะแฟนเค้าคนนั้นเราก็รู้จักและเค้าก็มันจะบอกเสมอแต่ก่อนว่ากับคนนี้นั้นเป็นแค่เพื่อนกันไม่ได้คิดอะไร หน้าเราชาไปหมด ได้แต่คิดกับตัวเองว่าที่ผ่านมา มันโกหกหรอ ที่ผ่านมาความจริงใจที่เค้ามีให้มันไม่เป็นความจริง เค้าที่เคยเป็นคนดีในสายตาเราเสมอมา กลับกลายเป็นคนที่ทำให้เราเกลียด สุดท้ายเราก็ได้แต่คิดว่าคงเป็นความผิดเราเองที่มัวแต่ลังเลปากแข็ง จนทำให้ต้องเสียเค้าไปให้กับคนใหม่ ยังไงเราก็ขอให้เค้ารักกันนานๆ เราคงเป็นคนที่ไม่สมควรได้รับความรักจากใคร...