ผมเป็นคนนึงที่ชื่นชอบเรื่องดาราศาสตร์และจักรวาล  ท้องฟ้ากว้างใหญ่แค่ไหน? ดวงดาวเกิดขึ้นได้อย่างไร? อะไรทำให้มันเกิดขึ้น? แล้วมันมีจุดจบอย่างไร?
ในมุมมองและความเข้าใจของผมเกี่ยวกับจักรวาลหรือเอกภพ มันยิ่งใหญ่มากกครับ ซึ่งเราเป็นสิ่งมีชีวิตเล็กๆบนโลก ถ้าเปรียบโลกกับระบบสุริยะ โลกก็เป็นเพียงเม็ดข้าวโพดเล็กๆ และถ้าเปรียบระบบสุริยะในกาแล็คซี่ทางช้างเผือก(กาแล็คซี่ที่เราอาศัย) ระบบทางสุริยะของเราก็เป็นเพียงส่วนเล็กๆในกาแล็คซี่ และถ้าเปรียบกาแล็คซี่ทางช้างเผือกของเรากับเอกภพ เราก็เป็นกาแล็คซี่เล็กๆในเอกภพเท่านั้น(ในทางดาราศาสตร์มีการสำรวจและค้นพบว่ามีกาแล็คซี่นับล้านๆดวงในอวกาศ และอาจจะมีมากกว่านั้น!) แสดงว่าอาจจะมีระบบอื่นที่คล้ายระบบสุริยะของเราและอาจจะมีดาวกฤษ์ ดาวเคราะห์ ที่มีสิ่งมีชีวิตแบบเราก็เป็นได้ (มนุษย์ต่างดาวน่าจะมีจิง) ซึ่งเราไม่สามารถจินตนาการได้เลยว่าเอกภพของเรากว้างใหญ่ขนาดไหน มีสิ่งต่างๆอีกมากมายที่เรายังไม่ค้นพบ(มวลสารต่างๆที่เรายังไม่รู้จัก) ลองมองภาพรวมทั้งหมด ทำให้รู้สึกว่า
"เราตัวเล็กและแทบไม่มีตัวตนเลยถ้าเปรียบเทียบกับจักรวาลอันยิ่งใหญ่"