ถ้าไม่ใช่เป็นเพราะโอกาสที่มาถึงนี้  บางที “เซี่ยเหล่ย” อดีตนักตบหัวเสาของสโมสรชานตง อาจจะเลือกการเลิกเล่นวอลเล่ย์ก็เป็นได้
หรือไม่ก็อาจจะยอมเป็นตัวสำรองให้สโมสรชานตงไปอีกสักหนึ่งฤดูกาล  เธอไม่เคยคิดเลยว่าตัวเองจะได้ออกไปเล่นวอลเล่ย์ต่างแดนที่ฟิลิปปินส์เป็นเวลาเดือนกว่าๆ  แม้ว่ามาตรฐานลีกฟิลิปปินส์จะไม่ได้สูง  แต่ที่นี่ทำให้เธอได้สัมผัสถึงความสุขสนุกสนามอย่างแท้จริงของกีฬาวอลเล่ย์บอล      "ถ้ามีโอกาสอีกฉันก็ยังอยากจะไปลองเล่นที่ลีกประเทศอื่นดูบ้าง  การได้ออกไปเล่นต่างแดนก็ถือเป็นการเรียนรู้และพัฒนาตัวเองวิธีหนึ่ง  ทำให้ฉันเข้าใจวอลเล่ย์บอลได้ดีมากยิ่งขึ้น"

เซี่ยเหล่ย ลงเล่นให้สโมสรชานตงในการแข่งขันรอบคัดเลือกกีฬาแห่งชาติจีน แต่ผลปรากฏว่าสโมสรของเธอไม่สามารถผ่านเข้าไปเล่น รอบสุดท้ายกีฬาแห่งชาติจีนได้     แตกต่างจากชุดเยาวชนของสโมสรชานตงที่สามารถไปคว้าแชมป์กีฬาแห่งชาติจีนในประเภทเยาวชนมาได้    จากนั้นสโมสรชานตงเกิดการผลัดเปลี่ยนทีมครั้งใหญ่  ผู้เล่นชุดเยาวชนต่างก็พาเหรดขึ้นสู่ชุดใหญ่ของสโมสร  ทำให้ผู้เล่นเก่าจำนวนหนึ่งต้องเริ่มมองหาเส้นทางเดินใหม่ของตัวเอง  หวางหนานกับโจวชานชานย้ายไปเล่นให้กับสโมสรกว่างตงของโค้ชหลางผิง  

เดือนกันยายนปีที่แล้ว   มีพี่ในวงการวอลเล่ย์มาเลียบเคียงถามเธอว่าสนใจไปเล่นวอลเล่ย์ในประเทศแถบอาเซียนบ้างหรือเปล่า?    
เซี่ยเหล่ยลังเลไตร่ตรองอยู่นาน  “ใจฉันคิดอยากออกไปดูโลกภายนอก  อยากไปดูว่าคนอื่นเขาฝึกซ้อมแข่งขันกันยังไง?  แต่ก็กังวลว่าตัวเราไม่ได้ฝึกซ้อมมาเป็นเวลานาน  เกรงว่าสภาพร่างกายจะไม่พร้อม ”  แต่สุดท้ายเซี่ยเหล่ยก็ตัดสินใจออกไปเล่นดู  ได้สมาคมวอลเล่ย์จีน เฝิงคุนให้ความช่วยเหลือในการย้าย  เซี่ยเหล่ยจึงได้ย้ายไปเล่นสโมสร Cignal ของฟิลิปปินส์  

5 พ.ย. คือวันออกเดินทาง  เป็นครั้งแรกของเซี่ยเหล่ยที่ออกไปต่างประเทศตัวคนเดียว ตลอดชีวิตการเป็นนักกีฬาของเธอยังไม่เคยมีประสบการณ์เช่นนี้มาก่อน  จึงรู้สึกกังวลใจอยู่บ้าง

“ตอนนั้นฉันคิดแต่ว่าอย่าทำให้ตัวเองต้องขายหน้าก็พอ ! ”  เซี่ยเหล่ยหัวเราะ

แต่ที่ทำให้เธอคาดคิดไม่ถึงก็คือ โค้ช ผู้ช่วยโค้ช  กัปตันทีม รองกัปตันทีมของสโมสร Cignal ถือป้ายยินดีต้อนรับพร้อมกับช่อดอกไม้
มารอต้อนรับเธอถึงที่สนามบินมนิลา   เซี่ยเหล่ยซึ่งพูดภาษาอังกฤษได้แต่ “Hello” กับ  “Bye-Bye” ไม่รู้จะพูดสื่อสารแสดงความรู้สึกของตนออกมาได้ยังไง? จึงได้แต่ยิ้มหัวเราะ  

“บนรถพวกเราสื่อสารกันโดยอาศัยการแปลจากโทรศัพท์มือถือ รถติดมาก จากสนามบินไปยังที่พักใช้เวลา 2 ชั่วโมงกว่า  ฉันจำได้เพียงว่ารองกัปตันทีมชื่อ  Raprap  แม้ว่าจะไม่เคยรู้จักกับพวกเขามาก่อน  แต่ได้เจอหน้าครั้งแรกก็รู้สึกเหมือนคนที่คุ้นเคยกันเป็นอย่างดี   ไม่รู้สึกว่าตัวเองโดดเดี่ยวเลย  พวกเขาดูแลฉันดีมาก”