ไม่รู้สิ มันเป็นความอัดอั้นตันใจ เราเก็บเรื่องนี้มานาน ไม่เคยระบายให้ใครฟัง ขอเอามาระบายในพันทิปดีกว่า อย่างน้อยก็ไม่มีผลเสียหายกับใคร
เราอาจจะคิดไปเอง หรือเราอาจจะคิดมาก แต่มันก็อดคิดไม่ได้จริงๆ
เรารู้สึกเหมือนอาจารย์ไม่ชอบหน้าเราเลย ทั้งๆที่เราก็เป็นเด็กนักเรียนธรรมดา เราเรียนมหาลัย เราไม่เคยแต่งตัวไม่เรียบร้อยกระโปรงเรายาว เสื้อไม่รัด รองเท้าหุ้มส้นไม่เคยเข้าห้องสาย ไม่เคยขาด ที่สำคัญผลการเรียนเราท็อปห้องตลอด ไม่ที่1 ก็ที่2
แต่เรารู้สึกว่าอาจารย์ที่สอนเราไม่ค่อยชอบเราเลย เราไม่เคยเถียงอาจารย์ ถามคำถามหรือ คุยในห้องเรียน ง่ายๆคือเวลาเรียนเราจะเงียบมากๆๆๆๆๆๆๆๆ
ที่เกริ่นๆมายังไม่เข้าประเด็น ประเด็นคือ เราเป็นคนอ้วน ผิวไม่ขาวไม่ดำ ตัวใหญ่ ชอบอยู่กับเพื่อนกลุ่มเฮฮา ต่างจากเพื่อนเราอีกกลุ่มนึงซึ่งเขาเป็นแบบแนวพวกเด็กเรียนอ่ะ ลูกคนจีน ผิวขาวจั๊วะ หน้าตาเหมือนพวกเด็กมหาลัยแถวสามย่าน แต่ผลการเรียนของพวกนั้น บอกตามตรงได้ประมาณที่ 5 ที่ 6 ของห้อง แต่เราไม่เคยอะไรกับพวกเขานะ พวกเขานิสัยดี เวลามีงานเราก็จะช่วยกันทำ เพื่อนๆในห้องรักเรา แต่ทำไมเรารู้สึกว่าอาจารย์ไม่ค่อยชอบเราเลยกลับไปชอบพวกกลุ่มเด็กเรียน
คือบางทีมันก็น่าน้อยใจนะ เช่นเวลาเราทำงานกลุ่มกับพวกเด็กเรียนแล้วเอางานไปเสนออาจารย์ ความคิดที่เสนอเป็นความคิดเรา แต่เวลาไปเสนออาจารย์ อาจารย์กลับถามแต่พวกเด็กเรียนว่าทำไมถึงอย่างงั้นอย่างงี้ พวกเด็กเรียนตอบไม่ได้ตอบผิดๆถูกๆ หลงประเด็น ก็ย้อนมาถามเรา เราก็ตอบให้ เวลาอาจารย์ถามใครได้ที่ 1 ที่ 2 พอเรายกมืออาจารย์ก็แบบ เธอเนี่ยนะ นึกว่ากลุ่มนี้ซะอีกไรงี้
บางทีเวลาเสนองานกลุ่มที่เด็กเรียนจะได้รับคำชม ถ้าจะตำหนิก็ไม่หนัก เบาๆ แต่พอเราออกไปบ้าง กลับโดนตอกหน้าจนแทบหงาย อย่างวันนี้เรามีเสนองาน เราออกไปเสนอ อาจารย์ถามเรา เราตอบผิด เขาก็ว่าเรา ว่าเพ้อเจ้อ ไปหามาจากไหน ไร้สาระ จริงๆแรงกว่านี้ ในห้องพรีเซน บอกตามตรงน้ำตาแทบไหล แต่เราเข้าใจเราตอบผิดจริงๆ แต่พอเด็กเรียนพรีเซนหลังเราตอบผิดบ้าง อาจารย์กลับตอบมาว่า "หนูดูดีๆสิคะ ลูก มันไม่ใช่อย่างนั้น แล้วก็อธิบาย บลา บลา บลา" เด็ดๆอีกอันคือเวลาเราเดินไปถามข้อข้องใจ หรือโจทย์ยากๆกับเพื่อนเด็กเรียน คนถามคือเรา แต่อาจารย์กลับแสดงวิธีทำ หรือให้ความสนใจกับเด็กเรียนมากกว่า เราเหมือนเดินไปเป็นเพื่อนเฉยๆซะงั้น
เราแบบ..อืม มันคงจะจริงแหละ มนุษย์เราใครๆก็ชอบของที่สวยๆงามๆ ของที่คิดว่ามันดี first impression คงจะเป็นสิ่งสำคัญมากๆๆๆๆๆๆๆ จริงๆ
แต่ก็นะเราก็จะตั้งหน้าตั้งตาตั้งใจ เรียนต่อๆๆๆๆๆไป
เราแค่อยากจะมาแชร์เรื่องราวของเราเฉยๆ ขอขอบคุณที่สละเวลามาอ่านนะคะ ^^
(กระทู้โลกเบี้ยว)โถ่ชีวิต! หน้าตาไม่ใช่เด็กเรียน ทำดีแค่ไหน ก็ไม่ได้เป็นลูกศิษย์คนโปรดปรานนนนนนจริงมั้ย?
เราอาจจะคิดไปเอง หรือเราอาจจะคิดมาก แต่มันก็อดคิดไม่ได้จริงๆ
เรารู้สึกเหมือนอาจารย์ไม่ชอบหน้าเราเลย ทั้งๆที่เราก็เป็นเด็กนักเรียนธรรมดา เราเรียนมหาลัย เราไม่เคยแต่งตัวไม่เรียบร้อยกระโปรงเรายาว เสื้อไม่รัด รองเท้าหุ้มส้นไม่เคยเข้าห้องสาย ไม่เคยขาด ที่สำคัญผลการเรียนเราท็อปห้องตลอด ไม่ที่1 ก็ที่2
แต่เรารู้สึกว่าอาจารย์ที่สอนเราไม่ค่อยชอบเราเลย เราไม่เคยเถียงอาจารย์ ถามคำถามหรือ คุยในห้องเรียน ง่ายๆคือเวลาเรียนเราจะเงียบมากๆๆๆๆๆๆๆๆ
ที่เกริ่นๆมายังไม่เข้าประเด็น ประเด็นคือ เราเป็นคนอ้วน ผิวไม่ขาวไม่ดำ ตัวใหญ่ ชอบอยู่กับเพื่อนกลุ่มเฮฮา ต่างจากเพื่อนเราอีกกลุ่มนึงซึ่งเขาเป็นแบบแนวพวกเด็กเรียนอ่ะ ลูกคนจีน ผิวขาวจั๊วะ หน้าตาเหมือนพวกเด็กมหาลัยแถวสามย่าน แต่ผลการเรียนของพวกนั้น บอกตามตรงได้ประมาณที่ 5 ที่ 6 ของห้อง แต่เราไม่เคยอะไรกับพวกเขานะ พวกเขานิสัยดี เวลามีงานเราก็จะช่วยกันทำ เพื่อนๆในห้องรักเรา แต่ทำไมเรารู้สึกว่าอาจารย์ไม่ค่อยชอบเราเลยกลับไปชอบพวกกลุ่มเด็กเรียน
คือบางทีมันก็น่าน้อยใจนะ เช่นเวลาเราทำงานกลุ่มกับพวกเด็กเรียนแล้วเอางานไปเสนออาจารย์ ความคิดที่เสนอเป็นความคิดเรา แต่เวลาไปเสนออาจารย์ อาจารย์กลับถามแต่พวกเด็กเรียนว่าทำไมถึงอย่างงั้นอย่างงี้ พวกเด็กเรียนตอบไม่ได้ตอบผิดๆถูกๆ หลงประเด็น ก็ย้อนมาถามเรา เราก็ตอบให้ เวลาอาจารย์ถามใครได้ที่ 1 ที่ 2 พอเรายกมืออาจารย์ก็แบบ เธอเนี่ยนะ นึกว่ากลุ่มนี้ซะอีกไรงี้
บางทีเวลาเสนองานกลุ่มที่เด็กเรียนจะได้รับคำชม ถ้าจะตำหนิก็ไม่หนัก เบาๆ แต่พอเราออกไปบ้าง กลับโดนตอกหน้าจนแทบหงาย อย่างวันนี้เรามีเสนองาน เราออกไปเสนอ อาจารย์ถามเรา เราตอบผิด เขาก็ว่าเรา ว่าเพ้อเจ้อ ไปหามาจากไหน ไร้สาระ จริงๆแรงกว่านี้ ในห้องพรีเซน บอกตามตรงน้ำตาแทบไหล แต่เราเข้าใจเราตอบผิดจริงๆ แต่พอเด็กเรียนพรีเซนหลังเราตอบผิดบ้าง อาจารย์กลับตอบมาว่า "หนูดูดีๆสิคะ ลูก มันไม่ใช่อย่างนั้น แล้วก็อธิบาย บลา บลา บลา" เด็ดๆอีกอันคือเวลาเราเดินไปถามข้อข้องใจ หรือโจทย์ยากๆกับเพื่อนเด็กเรียน คนถามคือเรา แต่อาจารย์กลับแสดงวิธีทำ หรือให้ความสนใจกับเด็กเรียนมากกว่า เราเหมือนเดินไปเป็นเพื่อนเฉยๆซะงั้น
เราแบบ..อืม มันคงจะจริงแหละ มนุษย์เราใครๆก็ชอบของที่สวยๆงามๆ ของที่คิดว่ามันดี first impression คงจะเป็นสิ่งสำคัญมากๆๆๆๆๆๆๆ จริงๆ
แต่ก็นะเราก็จะตั้งหน้าตั้งตาตั้งใจ เรียนต่อๆๆๆๆๆไป
เราแค่อยากจะมาแชร์เรื่องราวของเราเฉยๆ ขอขอบคุณที่สละเวลามาอ่านนะคะ ^^