กลอนเขาดีจิงๆ ให้ตายเถอะ กำนัน
***ครู ป. มช ฝากถึงลุงกำนัน***

ชักจะเยอะ เกินไป ไหมน้าเทือก
น้าจะเลือก ทางลง เอาตรงไหน
โบราณว่า ได้ที ขี่แพะไล่
แต่ถ้าขี่ เยอะไป แพะก็เซ็ง

เริ่มตอนแรก ก็ดูหล่อ ที่ต่อต้าน
ออกมาค้าน นิรโทษ แบบเหมาเข่ง
รวมมวลชน ถั่งโถม โหมบรรเลง
รัฐบาล กลัวเกรง ก็ถอยไป

น้าก็ยัง ไม่พอ ต่อป้ายหน้า
บอกว่ารัฐ ชั่วช้า เกินรับได้
ชินวัตร หลอนหลอก ต้องออกไป
(วงเล็บไว้ อยากให้เลือก เทือกสุบรรณ)

ถือจังหวะ ที่คนเมือง เขาเคืองขุ่น
น้ายิ่งหนุน ให้ออกมา อย่าอยู่บ้าน
ยกระดับ การชุมนุม วันเว้นวัน
เดี๋ยวก็เป่า นกหวีดลั่น ประกาศชัย

ยก "สภา ประชาชน" ให้คนทึ่ง
แล้วก็อึ้ง เพราะมันยัง เป็นเรื่องใหม่
น้าก็ไม่ เห็นมา อธิบาย
ได้แต่พูด เอาไว้ ให้ฝันดี

น้าข่มขู่ ให้นายก คืนอำนาจ
มันชักเริ่ม ประหลาด แล้วล่ะสิ
คืนยังไง คืนให้ใคร คนไหนดี
แล้ว "คนดี" ที่น้าว่า มายังไง

ยุบสภา สอสอ ก็หมดสิ้น
น้าก็บอก ยังไม่ฟิน ยังไม่ใช่
รัฐบาล รักษาการณ์ ก็ต้องไป
แต่กฏหมาย เขาไม่ให้ ยื่นใบลา

น้าทำไม ชอบต้อน เข้ามุมอับ
เดี๋ยวกระแส มันตีกลับ นะครับน้า
ถึงจุดพีค ก็ยังไม่ เจรจา
น้าจะเรียก ราคา ไปถึงไหน

แพะโดนขี่ จนเหนื่อยหนัก ชักเริ่มเบื่อ
ผมกลัวน้า จะไม่เหลือ อะไรได้
ถ้าเรียกร้อง เลอะเทอะ จนเยอะไป
เดี๋ยวสุดท้าย จะมือเปล่า เข้าตาราง...

(กลอนจากเพื่อน ส่งมาให้ดู ครับ)