ใครใครก็ คุยเขื่อง เรื่อง "ปฏิรูป"
“กวน” จุดธูป ขอเอา กับเขาด้วย
พอเริ่มต้น สัมผัสมัน ดันสระอวย
ชักเฮงซวย ตั้งแต่เริ่ม เฉิ่มสิ้นดี

ที่เกิดม็อบ ก๊อบแก๊บ เสียงแสบไส้
ปรี๊ดปรี้ปรี๊ด กรีดไป ในทุกที่
มิใช่เสียง ผีเปรต เทวษทวี
เสียง “คนดี” เขารุม ประชุมกัน

จะเรียกร้อง ประชาธิปไตย ให้ "ประชาธิปัตย์"
(กลอนวิบัติ คำมันเกิน เดินด้นดั้น)
เพราะมันแพ้ ซ้ำซาก ยากจำนรรจ์
ยิ่งนานวัน ไม่เห็นช่อง หรือร่องรู

หนทางเดียว คือเดินฝ่า หน้าด้านด้าน
ใช้ทางลัด จัดการ ประหารหมู่
ได้ “สุดซอย” มาเป็นเหยื่อ เถือ “น้องปู”
เอาจนอยู่ ยุบสภา ไม่รามือ

แล้วสร้างความ ชอบธรรม คำ "ปฎิรูป”
ให้วาบวูบ หลอกตา ไม่ฮาหือ
แต่เป้าหมาย ที่เห็น เป็นอยู่คือ
จะไล่รื้อ กติกา ประชาธิปไตย

เพราะแต่เกิด กายเรา ไม่เท่ากัน
ยิ่งชนชั้น วรรณะ คละเล็กใหญ่
คะแนนการ เลือกตั้ง ช่างกระไร
สมควรให้ ไม่เท่ากัน...แค่นั้นเอง

“กวน” ก็เลย เสนอขอ มาต่อยอด
เกณฑ์การสอด ใส่คะแนน แสนคร่ำเคร่ง
ยิ่งแบ่งชั้น การศึกษา น่าหวั่นเกรง
เป็นตัวเร่ง ตัวไล่ ไร้ปรองดอง

เอาอย่างนี้ ดีไหมท่าน กำนันเทือก
หากใครเลือก ประชาธิปัตย์ ให้คูณสอง
เลือกพรรคอื่น ได้แค่หนึ่ง ซึ่งเป็นรอง
โอกาสได้ ชัยฉลอง เหมือนของตาย

แต่หากนับ คะแนนเบิ้ล ไม่เกินครึ่ง
พรรคอื่นซึ่ง รวมกัน สำคัญหมาย
ต้องสัญญา พันผูก ลูกผู้ชาย
ผูกคอตาย กันทั้งพรรค หนักแผ่นดิน