สวัสดี ค่ะ
เรื่องมีอยู่ว่า ,,
เวลา 3 ทุ่มกว่าๆได้ลงจากรถเมลล์เพื่อจะข้ามสะพานลอย
ปกติก็จะลงป้ายนี้ประจำ แต่ป้ายนี้เนื่องจากมีคนข้ามน้อยมากและเป็นสะพานลอยของถนน 8เลน(ยาวมาก)

พอลงจากรถเมลล์ก็มองขึ้นไปบนสะพานลอย ก็เห็นผู้ชายคนนึง มองลงมา !!!
เราก็เอ เอาไงดี ? แต่ตรงตีนสะพานลอยก็มีแท็กซี่จอดอยู่ แท็กซี่ก็น่ากลัว ข้างบนก็น่ากลัว

ไม่มีคนขึ้นเป็นเพื่อนด้วย เราเลยตัดสินใจขึ้นสะพานลอย แต่โทรศัพท์หาพ่อเราเพื่อให้พ่อเรารู้ว่าเราอยู่สะพานลอยแล้ว
เมื่อเราเดินขึ้นบรรไดเสร็จแต่พ่อเราก็ยังไม่รับแต่เป็นจังหวะที่เราสวนกับผู้ชายบนสะพานลอย เราเลยพูดกับโทรศัพท์ไปว่า
"ฮัลโล พ่อ หนูอยู่บนสะพานลอยแล้วน่ะ ไม่ต้องเป็นห่วง มารับได้แล้วน่ะ เนี้ยใกล้ถึงแล้ว" ผู้ชายคนนั้นมองหน้าและเดินสวนไป
เราเลยกดวางเพราะพ่อเราไม่รับ เราเดินมาอีก 2-3 ก้าวหันกลับไป แต่ผู้ชายคนนั้น ความจริงต้องเดินสวนไปแล้ว กลับเดินตาม

เราตกใจมาก เลยกดโทรศัพท์โทรหาพ่ออีกรอบ คราวนี้พ่อรับเลยพูดกับพ่อว่า
"พ่อ หนูอยู่บนสะพานลอย มีคนเดินตาม" เราเลยหยุดเดินแล้วหันไปดู ผู้ชายคนนั้นก็หยุดแล้วทำเป็นมองลงไปข้างล่าง มองถนน
"พ่อ พอหนูหยุดเดิน มันก็หยุดเดิน ทำไงดีๆ หนูกลัว" พ่อบอก "ใจเย็นๆก่อน ตั้งสติน่ะ แล้วรีบวิ่งให้เร็วที่สุดในชีวิต"
เราก็รีบวิ่งด้วยความเร็วสูงสุด ตอนนั้นกลัวมาก กลัวผู้ชายคนนั้นจะวิ่งตาม พอไปถึงบรรไดก็หันกลับมามอง

ผู้ชายคนนั้นมองแล้วรีบ วิ่งลงไปจากสะพานลอย พ่อเรามาถึงสะพานลอย ก็รีบวิ่งขึ้นไปบนสะพานลอย แต่,,
ไม่เจอใครแล้ว ไม่มีใครบนสะพานลอยเลย

พ่อเราบอกว่า ถ้าเป็นคนปกติทั่วไปคงไม่หนีหรอก แต่คงเป็นโรคจิต ไม่ก็เมายา มา

ประสบการณ์ครั้งนี้น่ากลัวมาก เราไม่เคยใช้สะพานนั้นตอนกลางคืนอีกเลย
เตือนเพื่อนๆ ด้วยนะคะ ประสบการณ์คงทำให้เพื่อนๆ พี่ๆ ระมัดระวังมากขึ้นค่ะ
และถ้าเกิดเหตุการณ์แบบนี้กับเพื่อนๆ พี่ๆ ควรมีสติกันนะคะ แต่อย่าเจอเลยจะดีกว่า