บทกวี มีตามจิต คิดสร้างสรร
จินตนาการ ร่านอนันต์ ที่หวั่นไหว
ตามเหตุพบ สบประจักษ์ ยากหักใจ
เล่าขานไข เป็นวรรณกรรม คำกวี
ยามบ้านเมือง เคืองโกรธกร้าว พาลเร่าร้อน
จะนิ่งนอน กลอนอื่นใด กระไรนี่
กวีการเมือง เรื่องศิลป์ จินต์นัยที
กล่อมผู้ที่ มีอบาย ให้คลายครัน
คนเสพงาน มีความรู้ ดูคิดได้
งานกวีใด ไร้ค่า น่าเดียดฉันท์
ท่านคงเมิน เหินห่าง มองผ่านพลัน
อย่าหุนหัน กั้นสิทธิ์ ควรพิจารณา

คนไร้สิทธิ์ที่ถูกกีดกั้น