....และแล้ววันนี้ก็มาถึง

วันนี้ออกมาทำงานตามปกติ ใจนึงก็ห่วงมวลมหาประชาชน (ชื่อยาวนะเรา) ใจนึกก็กลัวว่าจะไปทำงานไม่ทัน ระหว่างที่นั่งรถก็หยิบหนังสือขึ้นมาอ่าน เป็นหนังสือสรรสาระฉบับเดือนมกรา (ก็เดือนนี้แหละ) พอพลิกไปสองหน้า ก็ไปเจอโน๊ตเล็กๆของทางสำนักพิมพ์ อ่านไปสองบรรทัดก็เข้าสู่โหมดน้ำตาซึมไปสองนาที.....

นิตยสาร Reader Digest ฉบับภาษาไทยหรือหนังสือสรรสาระ ยุติการจัดพิมพ์แล้วนะครับตั้งแต่เดือนนี้เป็นต้นไป (T T) หลังจากตีพิมพ์เผยแพร่ความรู้ทางวิทยาศาสตร์และศาสตร์แขนงอื่นๆให้ผู้อ่านชาวไทยมา 17 ปีกับอีก 9 เดือน

ผมเป็นสมาชิกที่รับนิตยสารฉบับนี้มา 8 ปีเต็ม ตั้งแต่ฉบับมกราปี 48 (97 เล่มที่รับมายังเก็บไว้ในตู้หนังสือ ยับหน่อย แต่ไม่ขาดไม่หาย) รู้สึกเสียใจโพดๆครับที่หนังสือดีๆต้องจากคนไทยไปอีกฉบับนึงแล้ว เหตุผลที่บรรณาธิการชี้แจงไว้คือ"ด้วยความเปลี่ยนแปลงของโลกธุรกิจที่เราไม่อาจหยุดยั้งได้" ซึ่งผมแปลเป็นภาษาคนว่า รับผลขาดทุนไม่ไหวอีกต่อไป

ก็ไม่แปลกครับ เพราะเอาจริงๆผมก็ไม่เคยรู้จักใครที่ซื้อหนังสือเล่มนี้อ่านเลย อย่าว่าแต่เป็นสมาชิก

สำหรับผม เขาคือกัลยาณมิตร(ชาวบ้านเรียกเพื่อนที่แสนดี) ผู้มีสาระ ผู้อยู่เป็นเพื่อนผมยามห่อยต่องแต่งไปทำงานอยู่บน BTS, MRT, ปอ และสองแถวปากซอยตลอดมา ผมเลยตัดสินใจรับเป็นสมาชิกต่อในฉบับภาษาอังกฤษ (คงส่งมาจากสิงค์โปร) มองโลกในแง่ดี แทนที่จะอ่านสามวันจบ ก็กลายเป็นสามอาทิตย์ (หัวเราะทั้งน้ำตา T T)

สุดท้ายขอขอบคุณเพื่อนคนนี้มากๆ นายจะยังอยู่ในใจเราไปอีกนาน

RIP Reader Digest Thai Edition, The last Issue