คือ จขกท. เป็นคนที่ซุ่มซ่ามมาตั้งแต่เด็กๆแล้วค่ะ จนตอนนี้ก็เป็นไม่หายซะที
อย่างเช่นว่า ไปนั่งทานข้าวที่ร้านอาหาร ทำแก้วเค้าหล่นแตก ไปซื้อของก็ทำของเค้าหล่น ซื้อของกินหน้า รร ก็ทำขวดน้ำอัดลมเค้าหล่นอีก คือเป็นแบบนี้บ่อยมาก ตอนนี้เวลาไปซื้อของกับเพื่อนๆ เค้าก็จะบอกว่า "อย่าจับนะ เดี๋ยวของเค้าหล่น" "อยากดูชิ้นไหน บอกเรา เดี๋ยวเราหยิบให้" ตอนแรกเพื่อนในกลุ่มก็ล้อกันขำว่าเรา เปิ่นบ้างล่ะ ซุ่มซ่ามบ้างล่ะ << เราไม่เถียง เรายอมรับ 555
แต่พอนานไป ชักรำคาญตัวเองค่ะ คือล่าสุด จขกท. ไปซื้อแว่นกันแดดกับแม่มาค่ะ ไอ่เราก็หวังดี อยากช่วยแม่เลือก ก็เลยเดินหยิบนั่น หยิบนี่ แล้วที่นี้ ทุกคนคงเดาถูกค่ะ คือ มือไม่รู้ไปจับแว่นยังไง แว่นที่อยู่ที่แขวนเดียวกัน หล่นมาทั้งแถบเลยค่ะ -_- คือ ตอนนั้น ทั้งตกใจ ทั้งอาย โชคดีค่ะ ที่ไม่มีอะไรเสียหาย
ตอนนี้ จขกท. พยายามแล้วนะคะ ที่จะไม่ไปจับอะไรแรงๆ หรือเดินระวังๆ แต่ก็ยังไปเดินชนโน่นชนนี่ประจำ
จขกท. ควรทำยังไงดีคะ
ขอบคุณสำหรับคำแนะนำนะคะ ^^
ทำไงดี ให้หายซุ่มซ่าม
อย่างเช่นว่า ไปนั่งทานข้าวที่ร้านอาหาร ทำแก้วเค้าหล่นแตก ไปซื้อของก็ทำของเค้าหล่น ซื้อของกินหน้า รร ก็ทำขวดน้ำอัดลมเค้าหล่นอีก คือเป็นแบบนี้บ่อยมาก ตอนนี้เวลาไปซื้อของกับเพื่อนๆ เค้าก็จะบอกว่า "อย่าจับนะ เดี๋ยวของเค้าหล่น" "อยากดูชิ้นไหน บอกเรา เดี๋ยวเราหยิบให้" ตอนแรกเพื่อนในกลุ่มก็ล้อกันขำว่าเรา เปิ่นบ้างล่ะ ซุ่มซ่ามบ้างล่ะ << เราไม่เถียง เรายอมรับ 555
แต่พอนานไป ชักรำคาญตัวเองค่ะ คือล่าสุด จขกท. ไปซื้อแว่นกันแดดกับแม่มาค่ะ ไอ่เราก็หวังดี อยากช่วยแม่เลือก ก็เลยเดินหยิบนั่น หยิบนี่ แล้วที่นี้ ทุกคนคงเดาถูกค่ะ คือ มือไม่รู้ไปจับแว่นยังไง แว่นที่อยู่ที่แขวนเดียวกัน หล่นมาทั้งแถบเลยค่ะ -_- คือ ตอนนั้น ทั้งตกใจ ทั้งอาย โชคดีค่ะ ที่ไม่มีอะไรเสียหาย
ตอนนี้ จขกท. พยายามแล้วนะคะ ที่จะไม่ไปจับอะไรแรงๆ หรือเดินระวังๆ แต่ก็ยังไปเดินชนโน่นชนนี่ประจำ
จขกท. ควรทำยังไงดีคะ
ขอบคุณสำหรับคำแนะนำนะคะ ^^