ไปเที่ยวเชียงใหม่อ่างขางมาครับ ออกเดินทางจากกรุงเทพ วันที่ 8 มกราคม โดยรถทัวร์นครชัยแอร์ิอย่างมีความสุขระริกระรี้กัน 4 คนครับ
ถึงเชียงใหม่ประมาณ ทุ่มครึ่งก็เข้าพักที่โรงแรมแถวๆสะพานนวรัฐ แล้วก็เดินเล่นเที่ยวกันอย่างมีความสุข หารู้ได้ถึงความทุกข์ที่จะมาเยือนไม่

การเดินทางจากท่ารถมาโรงแรมตอนที่มาถึง เป็นญาติพามาครับ แต่ด้วยมีเพื่อนไปด้วยเลยไม่สะดวกพักบ้านญาติเลยออกมาพักโรงแรมกัน+เที่ยวดึกด้วยเกรงใจครับ

เรื่องมันเดกิดขึ้นเช้าวันที่ 9 มกราคม ครับหลับจากเตรียมตัวเช็คเอ้าท์แล้ว หาวิธีเดินทางไปอ่างขาง ทราบว่าขึ้นรถได้ที่ วินที่ขนส่งช้างเผือก
เรา 4 คนเลยตัดสินใจโบกรถแดงเลยครับ (เคยได้ยินข่าวลือมากมากหนาหูเลยแต่ไม่เคยกลัวครับโบกซ้า 5555) สอบถามราคาก่อนเลย พี่คนขับเรียกคนละ 20 บาท ซึ่งเป็นราคาที่ไม่แพงเลยผมก็ตอบเซย์เยส ทันทีไปโล้ด ระหว่างทางก็นั่งคุยกัน สนุกสนาน ตามประสาคนมีความสุขได้ท่องเที่ยวเพลินครับชิวมาก จนถึงขนส่งช้างเผือก

ผมเองเป็นคนนำทริบก็ไม่ได้มีความรู้อะไร ก็อากู๋ล้วนๆในการเดินทาง ก็กุลีกุจอ รีบไปจ่ายเงินให้พี่เค้า เพราะ รถที่จะไปอ่างขางออกมาพอดีน้อง+แฟน+เพื่อน ที่ไปด้วยกันก็ขนของสัมภาระลง เตรียมไปต่อ จ่ายเงินเสร็จมีลูกค้าผู้หญิงสองคนขึ้นรถแดงคันนี้ต่อจากผมและพี่เค้าก็ออกไป

ผมเองก็ขึ้นรถสองแถวสีส้มไปฝางซึ่งผ่านทางขึ้นอ่างขางด้วย พี่เค้าเรียกคนละ 75 บาท เวลเดินทางประมาณ 3 ชั่วโมง เราโอเคร รู้สึกได้ว่าการเดินทางราบเรียบไม่มีติดขัดอะไรเลย นั่งคุยกันสนุกเพลินเพราะยังเช้าไม่ถึง 9 โมงเลย เวลสบายๆ เผื่อเวลาไว้ละ จนรถกำลังจะออกจากตัวเมืองผมก็มองหาไอแพด เพื่อจะเอามาเช็คข้อมูล เท่านั้นละครับ

รอบตัวๆยังสนุกเฮฮากัน แต่ผมนั่งหน้าซีดละ  ค่าใช้จ่ายทั้งทริปผมเป็นคนออกก่อนแล้วกลับมาค่อยหารกัน ไอแพดอีกเครื่อง กระเป๋าเงิน ไม่ได้ล็อกอะไรเลย อยู่ในกระเป๋าสัมภาระส่วนตัวของผม ซึ่งผมลำดับความคิดแล้วว่า ผมได้ลืมวางไว้บนรถแดงเป็นที่แน่แท้ มูลค่ารวมๆกันประมาณ 5หมื่น ไม่รวมบัตรเครดิตอีก 3 ใบ

เท่านั้นล่ะครับ บรรยากาศเปลี่ยนทันที ตั้งสติ บอกคนขับไปสถานีตำรวจก่อนเพื่อแจ้งความไว้เบื้องต้น พี่คนขับก็พาไปส่งที่ สภ.ช้างเผือก เราก็เข้าไปแจ้งความ

พี่ๆตำรวจแนะนำดีครับลงบันทึกประจำวันเสร็จ ก็ไปห้องวิทยุกระจายข่าวให้ตามสถานีต่างๆของเชียงใหม่ อารมณ์ตอนนั้นหดหู่มากครับ อธิบายยังไงดี แบบ ToT แต่ทำไม่ได้อายุมากสุดในกลุ่มแต่ดันสะเพร่าเอง ผมและกลุ่มรอฟังข่าวที่สถานีประมาณ 1 ชั่วโมง ระหว่างนั้นน้องชายก็ติดต่อเพื่อนที่เ้ชียงใหม่ หาเบอร์สหกรณ์ เราก็แจ้งไว้หลายๆทาง

จนเกือบ 2 ชั่วโมงก็ทำใจละว่า 95เปอร์เซ็นต์หรือเอาจริงๆผมไม่หลอกตัวเองผมว่าไม่ได้คืนแน่ๆ ไม่รู้ใครขึ้นต่อจากผมบ้าง คนขับเป็นคนยังไง
รับคนไปกี่คนแล้ว ก็ทำใจกันว่าทำบุญปีใหม่ละกัน เราก็ตกลงเดินทางต่อ เพราะน้องชายยังพกเงินไปบ้าง+กับจองโรงแรมค่าห้องจ่ายแล้ว

พี่ตำรวจใจดีมากโบกรถคนให้มาส่งกล่มเราที่ปากทาง เพื่อต่อรถไปอ่างขาง อ่อ ลืมบอกไปพี่วินรถสองแถวสีส้มที่มาส่งที่สถานีตำรวจไม่เก็บเิงินครับ ผมทราบซึ้งพี่มากๆเลยไว้มีโอกาศไปอีกจะไปหาครับ ก็ต่อรถกันโดยรถประจำทางสาย เชียงใหม่ ท่าตอน ผ่านอ่างขางเหมือนกันค่ารถ
4 คน 300 บาท ผมก็ไม่รู้ว่าคนละเท่าไหร่ก็ให้ๆไป จังหวะนั้นนึกอะไรไม่ค่อยออก หน้าเหมือนคนท้องผูกมา 7 วันจากทริปคุยกันสนุกสนาน กลายเป็นทริปมาคุต่างคนต่างนั่ง มองหน้าต่าง กับบรรยากาศชาวเขาเด็กนักเรียน พระ ขึ้นลงรถไปๆมาๆ

จนกระทั่งมาถึงทางขึ้นดอยอ่างขาง เราก็เอาวะ เดี๋ยวเที่ยวไม่สนุกกัน ลืมๆมันไปซะ ก็ตกลงเหมารถพาขึ้นดอย+พาเที่ยวในราคา 1900 บาทก่อนขึ้นก็ทำบุญที่วัดนั้นล่ะครับ เล่าให้แม่ค้าฟัง พี่เค้าบอกหลวงพ่อโสธรกำลังจะสร้างศาลาให้ไปทำบุญสิ เรา 4 คนก็ไปกันดอกไม้ธูปเทียนลงกราบอธิฐานกันไปตามเรื่องตามราวเสร็จ ขึ้นรถไปขึ้นดอยกัน

ระหว่างที่รถกำลังวิ่งขึ้นดอก โทรศัพท์แฟนผมก็ดังขึ้น ผมก็ยื่นให้ เค้ารับ ก็ค่ะๆ ส่งกลับมาให้ผม

ปรากฏว่าโทรมาแจ้งว่าคนขับเก็บกระเป๋าตังได้ที่ท้ายรถ เพราะลูกค้าที่ขึ้นต่อจากผมแจ้งให้คนขับทราบ เค้าเลยมาฝากไว้ที่สหกรณ์

เท่านั้นล่ะครับ อยากจะกรี๊ดออกมาดังๆแต่กลัวสาวแตกอารมณเปลี่ยน คุยกันไม่รู้เรื่องด้วยเพราะสัญญาณไม่ค่อยมี ผมเลยนัดว่ารุ่งขึ้นจะลงจากดอยอ่างขางแล้วโทรหาอีกครั้ง ไม่มีสัญญาณครับ เครื่องนี้เป็น AIS ยังขาดๆหายๆ เครื่องอื่นไม่ต้องพูดถึง แต่ขึ้นไปข้างบนแล้วมีสัญญาณนะครับ ระหว่างนั่งรถมันไม่มี

อารมณ์เปลี่ยนอีกครังเที่นวสนุกสนานเฮฮาเหมือนเดิม ถึงจะต้องประหยัดหน่อยก็ตาม แต่ความสุขกลับมาทันทีเลยครับ

มีต่อครับ