เรื่องมันก็ตั้งนานแล้ว ทำไมถึงไม่ลืม ความหลังก็ไม่มี เพื่อนเคยว่าเราเสียใจอย่างกะเลิกกับแฟนที่คบกันมาหลายปี แต่ความจริงแล้วมันคือรักเค้าข้างเดียว

เราก็ไม่เข้าใจ ไม่ได้เจอกันก็ตั้งนานแล้ว แต่แค่หลับตาเราก็ยังเห็นเค้าอยู่ดี แล้วมันก็คิดถึงมาก มากจนไม่เข้าใจ

ไม่รู้เป็นเพราะเวรกรรมอะไร เราก็ได้แต่คิดว่าเค้าคงเป็นเจ้ากรรมนายเวรเรา

ขนาดเราไปบวชชีพราหมณ์ตั้งสามรอบ ก็ไม่ได้ดีขึ้นเลย กลับกลายเป็นว่าเห็นแต่ภาพเค้าลอยไปลอยมาเต็มไปหมด เราก็พิจารณาแล้วว่าก็แค่เห็น มันเป็นมายา คือสิ่งที่เราสร้างขึ้นมาเอง

จะบอกว่าหาหมอก็หาแล้วค่ะ กินยาแล้วก็มีความสุข เจริญอาหารจนได้ของแถมเป็นน้ำหนักหลายกิโล

แต่พอหยุดยาแล้วก็เหมือนเดิม ความรู้สึกเราไม่เคยน้อยลงเลย

กระทู้นี้อาจจะฟังดูบ้าบอ แต่ไม่รู้เมื่อไหร่มันจะทำใจได้ซักที