เรื่องมันมีอยู่ว่าเมื่อหลายปีก่อน เราได้ไปบวชชีพราหมณ์ที่วัดแห่งหนึ่งในหมู่บ้าน แล้ว ณ ตอนนั้นเป็นเด็กป.5 ไปกับเพื่อนๆและรุ่นพี่ตั้งใจจริง แต่ด้วยความเป็นเด็กเราอาจจะพูดกันเสียงดังหรือกิริยาอาจจะไม่สำรวมเท่าที่ควร พระอาจารย์ก็เลยให้เราไปนั่งสมาธิและต่อด้วยนอนกลางวันตามประสาเด็กน้อยที่ศาลาข้างเมรุเผาศพ แล้วพระอาจารย์ก็นั่งอ่านหนังสือเฝ้า ด้วยความที่เป็นเด็กอยากรู้อยากเห็นเราจึงไม่นอนแต่เลือกที่จะหลับตาอยู่นิ่งๆกับรุ่นพี่สามสี่คน หลังจากนั้นไม่นานเมื่อความสงบเริ่มคืบคลานด้วยความวางใจของพระอาจารย์ที่คิดว่าทุกคนหลับกันหมด ท่านได้ทำการผายลมออกมาชนิดที่สามารถปลุกผีจากป่าช้าได้กันเลยทีเดียว มันไม่ใช่แค่แรงอย่างเดียว มันมาเป็นชุดเหมือนเสียงท่อไอเสียสะดุด ไอ้เราก็ขำแทบตายกลั้นหัวเราะจะหน้าแดง จะหัวเราะออกมาก็กลัวท่านขายหน้าเหลือเกินได้แต่นอนกลั้นหัวเราะตัวสั่นจนเกือบขาดใจ หลังจากกิจกรรมนั้นเสร็จเราก็มานั่งเมาส์กันอย่างเมามันกับรุ่นพี่ที่ไม่ได้หลับเหมือนกัน