เคยสงสัยค่ะ คือว่าปกติเราไม่ค่อยมีเพื่อนผู้ชายเลย แต่ก็มีนะแต่ว่าก็ไม่สนิทแค่คุยผ่านๆนานๆถามการบ้านทีอะไรประมาณนี้ค่ะ ส่วนมากจะมีเพื่อนกระเทยมากกว่า พอดีพอขึ้นม.4 ได้ย้ายโรงเรียนยิ่งแล้วใหญ่เลย แทบไม่มีเพื่อนผู้ชายมาคุยด้วยเลย แต่ก็มีนะคนเดียวคือเค้าเป็นญาติพี่น้องเราเองมันเลยคุยด้วยมั้ง แต่ก็นานๆทีนะ 555 ถ้าไม่ใช่ญาติมันก็คงไม่คุยด้วย (คิดในใจ) คือโดยปกติแล้วเราก็เป็นคนไม่ค่อยพูดนะ นิ่งๆๆ เงียบๆไม่ค่อยพูดอ่ะ จะคุยด้วยกะเพื่อนสนิทเท่านั้น ขนาดเพื่อนมันยังไม่กล้าหยอกเลย มันกลัวเราด่ามันมั้ง แล้วมันให้เหตุผลเราว่าหน้าขรึมกูเลยไม่กล้าหยอก (คิดในใจหน้ากูขรึมตรงไหนว่ะแค่กูไม่ค่อยยิ้มเอง) ส่วนหน้าตาก็ธรรมดาไม่ได้ขี้เหร่อะไร เหมือนชาวบ้านชาวช่องเขา  ยังคิดเลยว่าเราขี้เหร่รึเปล่าเพื่อนผู้ชายเลยไม่คุยด้วย แต่ถ้าคิดอีกด้านหนึ่ง คนขี้เหร่กว่าเราเพื่อนผู้ชายเขาก็คุยด้วยนะ เอออีกอย่างเราไม่คุยกะเพื่อนผู้ชายก่อน ในใจก็อยากคุยด้วยนะ แต่ไม่รู้จะคุยเรื่องอะไรดี ถ้าคนไม่เคยทำอะไร พอไปทำมันก็ดูแปลกๆๆเนาะ สรุปแล้วเขาไม่คุยกับเราเพราะอะไรอ่ะ อยากถามความคิดเห็นจ้า  เราขรึมหรือว่าเราขี้เหร่กันแน่